سال ۹۴ با اقایی که خانومش فوت کرده بود ، ۶ ماهه عقد موقت کردیم . من شرایط ازدواج دائم نداشتم و مناسبم نبود. مهریه ۵ سکه بود ، گذشت و گذشت وقتی مدت عقدنامه تموم شد ، گفتم مهریه نمیخوام و میخواستم برم، ولی اجازه نمیداد چون با هم زندگی میکردیم ، که دیدم داره گریه میکنه و کل
خانواده شو خبردار کرده ، و‌هر روز یکی بهم زنگ میزد که برگرد واینا ، خلاصه مجبور شدم دوباره برگردم ولی . متاسفانه من حال روحیم خوب نیست و‌حوصله هیچ کسو ندارم . من نمیدونستم ۲ تا پسر بزرگ داره ، چند وقت پیش بدون خبر ، دیدم دوتا پسراش با زنشون بلند شدن اومدن خونه ام ، منم راستش اصلا پذیرایی نکردم، چون خودم از رو اجبار با پدرشون زندگی میکردم ، دیدم برام حرف در اوردن که اره اومده مال پدرمونو بگیره و این حرفا. باز از رو نمیرفتن و من تمام فامیلاشو بلاک کردم ، واقعا عصابم نمیکشه و‌حوصله خودمم ندارم. بگین چیکار کنم از این زندگی خودمو نجات بدم ؟ این وسط یه خونه بنامم کرد که از پیشش نرم ، رسما انگار زنجیر کرده پاهامو. نمیدونم خونه رو اگه برگردونم من جایی برای زندگی ندارم ، اگه بمونم یه کاری دست خودم میدم ، اینم بگم چندین ساله رابطه ج.. نداریم ولی بازم دست بر نمیداره . لطفا ملامتم نکین ، خودم مثل خر گیر کردم ، بگین چیکار کنم فقط
