چند روز پیش تو‌اکسپلور اینستا یه ویدیو دیدم که یه معلم تو مناطق محروم ، یه پسر بچه ی کوچیک رو که معلوم بود کودک کار هست و خیلی فقیره و … سورپرایز کرده بود و تو مدرسه براش جشن تولد گرفته بود وقتی بچه وارد کلاس شد بغض کرد و از شدت خوشحالی گریه کرد و اینا
خلاصه حال و خواهش خیلی غمگین بود و اشکم در اومد، بعد کلی آدم کامنت های مختلف گذاشته بودن اکثرا دلشون سوخته بود بعضیا میگفتن ما هم این تجربه رو داریم و … تا اینکه یه کامنت دیدم یه خانومی نوشته بود این عین پسر منه پسر منم آرزوی تولد داره ولی تا حالا نتونستیم براش بگیرم و کلی حرف که دل آدم به درد میاد، منم بهش پیام دادم که اگه قابل بدونی من میتونم برای بچه ات تو مدرسه تولد بگیرم خوشحال بشه و اینا، بعد از دو روز جوابم رو داد کلی تشکر کرد و گفت حالا که انقد خوب و مهربونی اگه میشه به جای تولد یه کفش برای بچم بخر کفشش پاره هست و نداریم و اینا ، منم گفتم باشه یه کفش انتخاب کن بگو تا پولشو بریزم برات، بعد گفت بچم پاش مشکل داره کجه و باید کفش مخصوص بپوشه که از ۴-۳ میلیون به بالاست وگرنه اگه کفش معمولی بود می‌تونستم بخرم بعدم شماره حساب داد و کلی دعای خیر و اینا
حالا موندم چیکار کنم از طرفی خودمون متوسطیم و نمیتونم این هزینه رو بدم من فقط در حد کیک تولد میخواستم کمکش کنم ، از طرفی هم میگم طرف امیدوار شده و منتظره ، در ضمن یه جورابی بی اعتماد شدم مخصوصا که ایدیش هم به نظر فیک میاد نه پست داره نه فالور نه عکس ….
