دوهفته است زایمان کردم وهنوز کامل خوب نشدم تا یکم سرپا وایسم کمردرد میگیریم یه دختر 4ساله دارم بابچه تاصبح بیدارم صبحم اون بیدار میشه نمیذاره بخوابم
از صبح‌که‌بیدار شدم الان تازه دولقمه غذا خوردم که وسطش بچه بیدارشد و اومدم شیرش بدم
خب
کجا رفته
شوهرم از ساعت 9صبح رفته‌دنبال دوستش رفتن بنکداران اقا میخواد مغازه بزنه شوهر منم مثل نوکر دراختیارشه هنوزم‌نیومده‌خونه دارم از عصبانیت میترکم نمیدونم چیکار کنم
واسه همین چیراس که به بچه دوم فکر نمیکنم .
بچه داری مسولیت بزرگ و بسیابسیار سختیه .
اعصاب قوی میخواد
خوب وقتی می‌دونی کمک نمی‌ده چرا بچه میاری ، نمیدونم خانوما چشونه دم به دقیقه میزان یکی داشتی بس بود
هی میخوام زنگ بزنم فحشش بدم هی جلو خودمو میگیرم منتظرم‌تا بیاد خونه یه دعوای حسابی کنم باهاش
شوهرم 14روز کاره 14روز خونه دو روز دیگه هم میره سرکار ومن میمونم‌و‌بچه ها دیروزم عموش رو برد تا ساعت 10شب اومد شب قبلش رفت خونه دوستش
واقعا تصور داشتن بچه دوم واسه من کابوسه کمی واسه خودتون ارزش قائل بشید و دم به دقیقه بچه میاری کل زیبایی هیکل سیستم ایمنی بدن داغون میشه تازه کلی انسان پیر و شکسته میشه
کلا هرکی‌هرجا میخواد بره شوهر من انگاری خدمتکاره بقیه است هرکی‌هرکاری‌داره باید این انجام بده همین دیشب دعوا کردیم سر این‌موضوع دوباره صبح همین‌اش وهمین کاسه
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
7 ثانیه پیش
8 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
