سلام به همه ی مادر های مهربانی که این متن رو می خونن
. من در آزمایش غربالگری اول ریسک بالا داشتم و اینجا تجربه ی خودم رو به اشتراک میزارم شاید بتوانم دل نگران مادری را آرام کرده باشم.
من در تاریخ ۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۲ برای غربالگری اول در شهر زنجان اقدام کردم. خودم ۲۷ و همسرم ۲۹ ساله بودیم در خانواده ی هیچکدوم از ما شخصی مبتلا به سندرم دان وجود نداشت ولی عدد nt برابر ۱.۸۱ و ریسک سندرم دان 1:153شد. من و همسرم بعد از اینکه نتیجه ی آزمایش را خواندیم خیلی نگران و مضطرب شدیم . در مسیر به مطب چند تا دکتر خوب که میشناختیم زنگ زدیم تا به ما نوبت دهند ولی متاسفانه هیچکدام وقت خالی نداشتن.
از شدت نگرانی نمی توانستیم تا فردا صبر کنیم به اولین مطبی که وقت داشت رفتیم بدون اینکه شناختی از دکتر داشته باشیم. ایشان هم بعد از اینکه جواب آزمایش را دیدن بدون معطلی آزمایش سل فری یا nipt را برای من نوشتن و گفتن به آزمایشگاهی که در همان ساختمان بود بروم تا از من نمونه خون بگیرن و به تهران ارسال کنند. من هم به گفته ی دکتر عمل کردم و در همان ساختمان آزمایش سل فری انجام دادم. شخصی که نمونه خون می گرفت گفت این آزمایش خیلی مهم هست و چون به تهران ارسال میشه بنا بر احتیاط نمونه خون زیادی می گیریم. با اینکه سابقه ی کمخونی شدید هم داشتم ولی از سر ناچاری مجبور شدم از هر دو دستم نمونه خون با حجم بالا بدهم. ۵ میلیون هم هزینه ی آزمایش دادم و گفتن نتیجه ی آزمایش ۸ الی ۱۰ روز کاری مشخص می شود
۱۰ روز با استرس و گریه ی شبانه روزی سر کردیم ولی نتیجه ی آزمایش آماده نشد به آزمایشگاه زنگ زدیم آن ها گفتند که آزمایشگاه ژنتیک تهران اطلاع دادند که جوابدهی ها با تاخیر هستش و آخر هفته ی بعد نتیجه ی آزمایش مشخص می شود . دوباره یک هفته ی دیگر هم با گریه و نگرانی سپری شد ولی نتیجه ی آزمایش مشخص نشد. هر روز صبح که از خواب بیدار میشدم به آزمایشگاه زنگ میزدم و می گفتند که امروز نتیجه ی آزمایش نیامده شاید فردا تهران نتیجه ی آزمایش را ارسال کند. آخر سر مستقیم به آزمایشگاه ژنتیک تهران زنگ زدم متاسفانه هیچ کدام از بخش ها جواب قانع کننده نمی دادند مثلا میگفتند کیت های آزمایشگاهی که از آلمان به ایران میاد تو گمرک مونده و آزمایش ها با تاخیر انجام میشه یه داخلی دیگه رو می گرفتم می گفتن نمونه ها از دستگاه خارج نشده ، نمی دانیم نمونه خون شما کِی از دستگاه خارج میشه و....
خلاصه نگران و سر در گم بودیم از طرفی غصه ی سلامتی بچه را داشتیم و از طرفی از آزمایشگاه ها کلافه بودیم.
هر روز به آزمایشگاه تهران و زنجان زنگ میزدیم و آن ها می گفتند تا آخر هفته ی بعد صبر کنید و...
یک ماه با دلهره و نگرانی سپری شد ولی جواب آزمایش نیامد. با یک متخصص مشورت کردیم و ایشان گفتند که بهتر است آزمایش آمینو سنتز انجام دهیم .
متاسفانه این آزمایش هم در زنجان وجود نداشت و نمونه در زنجان گرفته میشد و به آزمایشگاه ژنتیک تهران یا تبریز ارسال میشد
همسرم دیگر با انجام آزمایش در زنجان و ارسال آن به شهر دیگر موافق نبود و تصمیم گرفت خودمان به تبریز برویم.
در بیمارستان بین الملل تبریز نمونه آمینو سنتز دادیم و همسرم خودش نمونه را به یک آزمایشگاه ژنتیک در داخل شهر تبریز برد. برای آمینو سنتز هم چیزی حدود ۸ میلیون هزینه کردیم که فقط سندرم دان را بررسی میکرد و کیت تیروزومی های ۱۳ و ۱۸ در آزمایشگاه تبریز وجود نداشت این آزمایش هم دو هفته زمان لازم داشت تا نتیجه را مشخص کند باید دو هفته ی دیگر هم دندان روی جگر میگذاشتیم.
سن بارداری را که حساب کردم بعد از سپری شدن دو هفته فقط یک روز برای سقط قانونی وقت داشتیم که آن یک روز هم ۲ تیر بود که مصادف بود با جمعه ...انگار جای هیچ امیدی وجود نداشت . به همسرم می گفتم ما همه ی تلاشمان را کردیم انگار در سرنوشت ما اینطور هست که یک کودک سندرم دان داشته باشیم ما همه ی تلاشمان را کردیم ولی انگارنمی توانیم این سرنوشت را تغییر دهیم.
از تبریز که برگشتیم چند روز بعد از آزمایشگاه زنجان زنگ زدن و گفتن که نتیجه ی آزمایش آمده بچه سالم وجنسیتش پسر است. همسرم گفت دیگر به جواب این آزمایش نمی توان اعتماد کرد چون نمونه خونی که برای آزمایش سل فری گرفته می شود باید در هوای آزاد بماند. خونی هم که یکماه در هوای آزاد مانده و بعد آزمایش روی آن انجام شده کیفیت لازم را ندارد و چه بسا از بین رفته است. دیگر ذوق بچه دار شدن در ما گم شده بود هر روز در نی نی سایت و سایت های مختلف در رابطه با سندرم دان مطالعه می کردم . بعد از دو هفته به آزمایشگاه ژنتیک تبریز زنگ زدیم و گفتن که بچه سالم است. ولی باز دلم آرام نشد و تا روز زایمان هم نگران بودم . ولی الان که این متن را برای شما می نویسم پسر کوچولوی من صحیح و سالم در بغلم خوابیده است .
می خواهم بگویم امیدتان را از دست ندهید اضطراب و ناراحتی شما نه تنها مشکلی را حل نمی کند بلکه اگر جنین شما سالم هم باشد با این حجم از ناراحتی و استرس سلامتی آن به خطر می افتد ولی بیخیال هم نباشید و آزمایش های لازم را انجام دهید و حواستان هم به سن قانونی سقط باشد که نگذرد.
