شاید یک روز به امروزها برگردم و به اندازه تمام غم ها و صداهایی که قلب و گوشهایم را به لرزه دراورد؛ خوش باشم!
+از روزهایی که ج ا ن انقدر بی ج ا ن است که برای انرژی روزانه به هر چیزی چنگ میزنم...
+خسته شدم از آدما... از حرفا.. کارا...دایره امن من اینروزا خالی و خالی تر شده و من تنها تر...
+کاش پر داشتم... میتونستم پرواز کنم.. کاش ادم نبودم و پاهام وصل به این زمین نبود و زندگی اجبار نبود...
چهارشنبه 13 دی 1402
