پدرمو چندین ماه قبل از دست دادم و حالا تو این سن ۳۷-۸ سالگی یه کیس خیلی خوب ازم خواستگاری کرده ما مشهدیم و اون تهران
اگر ازدواج کنم باید برم تهران و مامانم تنها میمونه ، تو خیلی از کاراش به من وابسته ست، برادرام و خواهرم هم هستن ولی اونا دنبال زندگی خودشونن
نمیدونم چکار کنم ؟
جای من بودین بخاطر مادر قیدشو میزدین؟
نه
بهتره ازدواج کنید
سنتون بالا رفته و شاید فرصت بهتری پیش نیاد
اگر گزینه خوبیه به ازدواج فکر کن ، فوقش مامانت میاد تهران
من زدم و اومدم شهر غربت ماهی یه بار میرم سرمیزنم مامانم هم تونست بدون من زندگی اش را بکنه
خودت باید تصمیم بگیری
اصلا از طرف خوشت میاد ک میخوای ازدواج کنی؟یا صرفا چون شرایطش خوبه میخوای ازدواج کنی
دوراهی سختیه
اگه مامانت سرپا س ایندتو خراب نکن
بعدم از مامانت بپرس حتماً ببین جی میگه.
بخاطر مادرت نمیگم اما ازدواج راه دور مصیبته
تو دوستام دیدم که میگم اصلا راضی نیستن
بالاخره خودت هم به خانواده ات نیاز خواهی داشت اما مجبوری فقط خانواده شوهر رو تحمل کنی
خداحافظ کنه مادرت رو ولی تا کی سایش بالا سرته من دیدم که پشیمون شدن که .. بزار یکم اطرافیان کمکش کنن برو دنبال زندگیت
ازدواج خودت خیلی مهم تره وقتی ازدواج کنی خواهر براردرت هم حساب کار دسشون میاد به فکر میفتن که از مادرت مراقبت کنند فوقش مامانت میاد تهران
