خیلی بده نسبت به خیلی چیزها احساس نداشته باشی
چیزی تو رو ذوق زده نکنه هیجان و حس و حال نداشته باشی
حتی گریه ات هم نگیره
بخدا از قصد نیست در صورتی که قبلن خیلی عاطفه و شور و حال داشتی
سخته آدم تنهایی عجیبی رو حمل میکنه چون ارتباط همدلی و احساس می‌خواد
کسی اینطوری هست؟ راه حلی داره؟
