الان یه سریال دیدم چند نفر از کودکی باهم دوست بودن تا وقتی بزرگ شدن
خیلی دوستیشون قشنگ بود
خیلی دلم‌گرفت
منم یه دوست صمیمی داشتم از بچگی باهم دوست بودیم ولی یهو بی دلیل باهام قطع رابطه کرد
بقیه دوستام هم سالی یبار از هم خبر بگیریم
چند نفر دیگه هم فقط در حد کافه رفتن و عکس گرفتن باهم دوستیم
ولی دلم از این دوستی های طولانی قشنگ‌میخواد
از اینایی که هوای همو داشته باشین و از بچگی باهم دوست باشین و باهم دردو دل کنین
از‌من که گذشت ولی اگه شما از این دوستا دارین قدرشو بدونین
خیلی در حق بقیه بامعرفتم اما باز هم در عین حال همچین آدمی تو زندگیم نیست
منم دلم می خواد....
ازهمه من گریختم
گرچه میانِ مردمم..!
خوبه من همینارم ندارم
البته خودم دوست ندارم دورم شلوغ باشه
با تنهاییم حال میکنم
اره والا یک دوست ۷ ساله دارمه
هیچچوقت ازش چیزی نخواستم..همیشه هواشو داشتم همه جوره عاطفی مالی هرچی در توانم بوده..یک بار فقط یک بار حالم بد بود و اون خبرهم داشت نیومد از من ی خبری بگیره احوالی بپرسه حداقل یک پیامی بده.
فهمیدم به قدیمی بودنش هم نیست مهم معرفته ک نداشت
