چند ماهی میشه که میرم سر کار از اول از اینکه بچه م تو این شرایط بزرگ بشه ناراحت بودم چون خوذم خیلی به پسرم وابسته م اما اون به شدت من وابسته نبود اما الان یه مدته بهم میگه دوس ندارم از پیشم بری. نرو سر کار. بنظر شما این طبیعیه؟ چطور باهاش کنار بیام. با توجه به اینکههم کارمو دوس دارم هم از لحاظ مالی بهش نیاز داریم
پیش کی میزاریش
چهار ساله بزرگه دیگه وابسته چرا؟
پیش مامان جونش که خیلی هم دوسش دارن و بهش میرسن حتی بیشتراز من
خب بفرستش مهدکودک که سرش گرم بشه..
نمیدونم چیکار کنم که ازین وابستگی به هم در بیایم
نبابا جدیدن میگه اگه تو هم میای بمونی پیشمتو مهد بریم در غیر این صورت میگه نمرم. اخه یه چند باری خانه کودک ساعتی گذاشتمش
من که مناظرم پسرم بره امادگی بعد برم سر کار.دلم نمیاد.
بچه ها حتی زمانی که مدرسه میرن وجود مادرو تو خونه دوست دارن در هر حال هیشکی جای مادر نمیتونه پر کنه شما هم کاری نمیتونی بکنی یا باید بشینی به بچه ات برسی یا دیگه راهی نیست خب میری سر کار و بچتم میره پیش مادر بزرگش
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
3 ثانیه پیش
3 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
