کاش یکی بود میدونستم اگر حرفامو بهش بزنم بعدش طعنه ای نیست قضاوتی نیست بعدا تو سر کوبیدنی نیست.دلم میخواد حرف بزنم.نه اینکه بنویسم حرف بزنم حرفام از تو دلم بیان بیرون بیان رو زبونم صدا بشن برن تو محیط شاید دیگه تو دلم نباشن.ولی وقتی فکر میکنم به کی بگم میبینم کسی ندارم یعنی دارم ولی میدونم هرکس یه جور پتک میشه بعدا.