کودکی با نشانه های اوتیسم

پسر من هم با بچه های همسن و کمی بزرگ‌تر از خودش بازی میکنه ولی زیاد حوصله نمی کنه زود بازی رو ول می کنه ولی جاهای شلوغ و بچه هارو خیلی دوست داره بچه کوچکتر از خودش هم ببینه میره لپش و می کشه انگار ادای آدم بزرگارو در میاره  منم مثل شما دیگه نامید شدم دیروز اونقدر ناراحت بودم که دلم می خواست بمیرم و خلاص بشم.

ممنون از راهنماييت. من هم اميدوارم كه وقتي پسرم بزرگتر شه اين علايم برطرف شه و بفهمم اين فكر و خيالات از حساسيت خودم برده ولي مرز اين كه مشكلي باشه يا نه كجاست؟ميشه بچه اي غريبي نكنه و به مامانش وابستگي نداشته باشه و بعد از چند ساعت ببينش ذوق نكنه و ارتباط چشمي و واكنش به اسمش كم باشه ولي مشكلي نداشته باشه؟

اول تلویزیون رو کامل قطع کن

بعد باهاش بازی هایی انجام بده که توجهش به تو جلب بشه مثلا استیکر بچسبون رو صورتت تا اون ببینه و بچینه 

و مرحله بعد بهش بده تا خودش بچسبونه رو صورتت

ولی اصلا نذار تلویزیون ببینه

من اصلا خونه کسی نمیرفتم میگفتم بزار دخترم بزرگتر بشه رفتارش بهتر بشه بعد میرم ولی انگار چیزی درست نمیشه الان دو ساله که خونه مادرشوهرم نرفتم اونا هم نمیگن مردین یا زنده این. شوهرم رفته خارج از کشور قراره مهاجرت کنیم یعنی پروسه حرف زدن که این چهار سال طی کردم و نشد باید از اول با به زبان دیگه انجام بدم 

انقدر این چند روز ناامید بودم که رفتم چندتا تاپیک از بچه هایی که بیماریهای بد داشتن نشستم خوندم که یکم به خودم و دخترم امیدوار بشم

خلاصه اینکه به زور باید به این زندگی امید تزریق کنم

توی اون تاپیک ها خوندم که بچه هاشون بردن کاردرمانی بچه ها از بس گریه کرده بودن فشار به مغزشون اومده بود بیماریشون بدتر شده بود همشون هم گله داشتن . دختر منم بردم کاردرمانی پسرفت کرد چون خیلی گریه کرد . دوباره تصمیم گرفته بودم ببرمش ولی دو دل شدم . خانمها شما هم اگه بچه هاتون خیلی گریه میکنن به زور نبرید جایی ببرید کاردرمانی که بچه ها ارامش داشته باشن بگید باهاشون خیلی ملایم باشن یا بازی درمانی کنن گناه دارن  

سلام مامان رایان امیدوارم حالتون خوب باشه و هر روز پیشرفتهای جدید از رایان جان ببینین 🙏🥰

منم خوشبختانه رو موج مثبتم 😁 گفتم با شما مامانای گل تقسیمش کنم 

ما دیروز با گفتاردرمان و معلم پیش‌دبستانی پسرم میتینگ داشتیم

هر دو از پیشرفت پسرم خیلی راضی بودن و در کمال تعجب من و همسرم ، پسرم جملات انگلیسی دو‌سه کلمه‌ای مثل معرفی خودش و توصیف لباساش و اسباب‌بازی‌هاش و کارتهای تصویری رو به راحتی میگفت ( خیلی بیشتر از اونی که ما تصور میکردیم ) و کاملا هم متوجه حرفهای گفتاردرمان میشد با معلمش هم به طور نمادین تلفنی حرف زد و خودشو معرفی کرد اسم معلمشو پرسید و حالشو پرسید و پرسید چند سالته و همه اینا به انگلیسی من و شوهرم مات و مبهوت مونده بودیم اصلا فکر نمیکردیم پسرم بتونه به انگلیسی سوالی بپرسه تا حالا از زبونش نشنیده بودیم ؛ کلمات انگلیسی و جمله‌های ساده هم تو خونه زیاد میگه در واقع خیلی وقتها فارسی انگلیسی قاطی حرف میزنه ولی تا حالا به انگلیسی سوالی از ما نپرسیده بود؛ چون همونطور که قبلا بهتون گفتم ما تو خونه فقط باهاش فارسی حرف میزنیم و من هر آموزشی رو پسرم پیاده کردم به فارسی بوده 

تقریبا جلسه دو ساعت طول کشید و اولین بار بود که پسرم این دو تا خانم رو میدید ؛ کل دو ساعت پسرم نشسته بود پشت میز و هر بازی باهاش انجام میدادن بدون مقاومت و به راحتی پیروی میکرد و اونا هم دائم تشویقش میکردن و یادداشت‌برداری میکردن

آخر جلسه معلمش گفت پسرتون سطح توجه و تمرکزش خیلی عالیه معمولا پسربچه‌ها دو ساعت تمام نمیشینن پشت میز و به محض تموم شدن یه تمرین پا میشن یه فضولی میکنن یه دوری میزنن بعد باید با تذکر نشوندشون پشت میز برای همین ما در طول پیش‌دبستانی تمرین تمرکز و پشت‌میز نشستن و رعایت نظم و انضباط و نوبت رو با بچه‌ها کار میکنیم و به جرات میگم پسر شما در این موارد هیچ مشکلی نداره من کاملا در طول جلسه امتحانش کردم

بعد گفتاردرمان بهم گفت تمرینات ذهنی زیاد انجام میدین تو خونه یا کاردرمانی میبرینش که اینقدر خوب تمرینات ذهنی رو انجام میده و تمرکز داره؟ گفتم نه متاسفانه امکانشو نداشتم که غیر از گفتاردرمانی کلاس دیگه‌ای ببرم و دکتری که تشخیص رو روی پسرم انجام داد اصلا کاردرمانی رو بهش توصیه نکرد خودم روزی دو ساعت باهاش کار میکنم بعضی روزا هم اصلا فرصت نمیشه باهاش تمرین کنم تمرینات ذهنی هم تازه سه چهار ماهه خودم باهاش انجام میدم و تاثیرش خیلی خوب بوده 

هر دوشون با تعجب به من گفتن یعنی اون دکتر گفته پسرتون اوتیسمه ولی کاردرمانی ارجاعش نداده ؟؟؟؟ دارین با ما شوخی میکنین؟؟؟ ما هم گفتیم نه باور کنین عین واقعیته ما هم تجربه نداشتیم که باید کجا بریم چی کار کنیم تو مملکت غریب، هر چی اون دکتر گفت ما هم انجام دادیم؛ تازه من به شخصه بعد از تشخیص چند ماهی بدجوری خودمو باختم؛ بعد یه دفعه گریم گرفت

معلمش آرومم کرد گفت عزیزم من سالها تجربه تدریس در انگلستان رو دارم و همینجا متولد شدم پسرت نه تنها اوتیسم نیست بلکه خیلی باهوش و‌ جنتلمنه و من جای شما باشم از اون دکتر حتما شکایت میکنم چون حتی اگه تشخیصش درست بود راه درمانی درستی رو به شما پیشنهاد نداده بوده

خدا رو شکر.انشاالله همیشه دلتون خوش باشه .اگر امکانش هست و می تونید از تمرینات ذهنی که انجام میدید برامون بگید یا عکس بفرستید ازشون.ممنون

دکتر روانپزشکی که تشخیص واسه دختر من داد گفت کار درمانی نبر اگه خاستی گفتار درمانی ببر

منم کاردرمانی خودم میبرم دکتر اصلا توصیه نکرد فقط گفتار درمانی گفت ببرش کافیه

بعد گفتاردرمانش برام کاملا توضیح داد که بچه‌هایی که اوتیسم هستن معمولا شناختی از خود و اطرافشون ندارن یا گپ زیادی بین خودشون و چیزایی که حس و احساس میکنن وجود داره برای همین ارتباط چشمی برقرار نمیکنن خودشون رو من خطاب نمیکنن به اسمشون واکنش ندارن مالکیت خودشون رو نمیشناسن کلا انگار از محیط اطراف و خودشون غافلن؛ غریبه و خودی فرقی براشون نداره چون کلا آدما فرقی براشون ندارن حسی ندارن نسبت به اونا ؛ به محیط اطراف واکنشهای عجیب نشون میدن حواسشون تندکار یا کندکاره و باید خیلی تمرینات حسی و حرکتی روشون انجام بشه معمولا اصلا دستورپذیر نیستن یا دستورپذیری کمی دارن و نسبت به محیط‌های جدید و کلا تجربیات جدید واکنشهای هیجانی شدید نشون میدن چون ذهنشون یه جوری نظم پیدا کرده که اگه نظمش به هم بریزه کل سیستم اونا هم به هم میریزه و برای همین تو مراکز کاردرمانی دائم شاهد صدای جیغ و گریه و مقاومت بچه‌ها هستیم که اصلا دست خودشون نیست و گاهی مدت طولانی طول میکشه تا بچه بالاخره به محیط جدید عادت کنه و کنار بیاد و معمولا والدین از طریق کلاسهای مختلف کاردرمانی و گفتاردرمانی و رفتاردرمانی و بازی‌درمانی و... بعد از گذشت چند سال بعضی از این مشکلات رو حل میکنن و بچه پیشرفت میکنه ولی بعضی از بچه‌ها هم مقاومتشون بیشتره و بدقلق‌تر هستن  

بر اساس این نکته‌ها و با توضیحاتی که من بهشون دادم و ارزیابی خودشون از پسرم، همگی به این نتیجه رسیدیم که پسر من از اول هیچ کدوم از مشکلات بالا رو تو هیچ مقطع سنی نداشته و بنابراین نشونه‌های اصلی اوتیسم رو رد میکنه و فقط در بخش گفتاری مشکل داشته که مانع میشده با دیگران ارتباط برقرار کنه و همین اعتمادبه‌نفسش رو پایین آورده و چون هم مشکل گفتاری و هم ضعف ارتباطی داشته تشخیص نادرست گرفته؛ انصافا هم من غیر از چند جلسه گفتاردرمانی هیچ کلاس دیگه‌ای پسرمو نبردم و فقط خودم باهاش کار کردم روزی یکی دو ساعت ولی خوشبختانه از دو سال و نیمگی مهد رفته اوایل کم میبردمش ولی الان یک سال و نیمه نصف روز مهد میره و این هم خیلی بهش کمک کرده؛ و بازم هر دو تاکید کردن که سن طلایی برای تشخیص اوتیسم ۳ تا ۵ سال هست و خیلی از بچه‌ها در این فاصله سنی از غربال اوتیسم رد میشن و تاخیرهاشون جبران میشه با کمک و کلاسهای مختلف؛

و بعد ازم پرسیدن آیا تا به حال به طور اتفاقی متوجه نشدین که پسرتون فتوگرافیک مموری داره یعنی حافظه تصویری قوی که از هر چی میبینه تو ذهنش انگار عکسی بگیره و حفظی همونو تحویل بده  

گفتم اتفاقا به نکته خوبی اشاره کردین من دو سال تمومه که تو موقعیتهای مختلف پسرمو امتحان میکنم و با اطمینان میگم حافظه تصویری به شکلی که بچه‌های اوتیستیک دارن پسرم نداره هر چی که بلده با تکرار و تمرین زیاد یاد گرفته و در حد عادی هست؛ مثلا قدرت خوندن نداره بعد از کلی تمرین تو مهد و خونه،  حروف بزرگ رو یاد گرفته ولی نمیتونه کلمه بخونه یا شماره‌ای میبینه حفظ نمیشه ، هنوز شماره من و باباشو قاطی پاتی میگه هنوز حفظ نشده  و خیلی مثالهای دیگه براشون زدم و اونا گفتن یکی از مشخصه‌های اصلی بچه‌های اوتیستیک با هوش متوسط رو به بالا، داشتن حافظه تصویری قویه که خیلی وقتا خانواده‌ها رو متعجب میکنه

معلم پسرم گفت من شاگردی دارم با اوتیسم متوسط که از سه سالگی هر کلمه‌ای میبینه میخونه اگه دفترچه تلفنی رو ورق بزنه خیلی از شماره‌ها رو با اولین نگاه از حفظ میتونه بگه کافیه فقط یک بار جایی بره کل اون مسیرو ‌حفظ میشه تابلوی مغازه‌ها رو با یک بار دیدن کاملا میشناسه و میتونه هر جای دیگه‌ای اونا رو شناسایی کنه و نوشته‌های روی اونا رو بخونه بدون هیچ آموزشی ؛ ولی متاسفانه هنوز ارتباط درست با خودش نداره ‌و الان در هشت سالگی پدر و مادرش هنوز نگران مشکل دستشویی رفتنش هستن و ...

مامانای گل نوشتن طولانی برام آسون نیست ولی هر بار هر جلسه‌ای میرم با جزییات براتون شرح میدم تا شاید کمکی کرده باشم بهتون و جرقه‌ای تو ذهنتون روشن شه و راهی براتون باز شه چون متاسفانه خودم فردی دور و برم نبود تا درست راهنماییم کنه

نتیجه جلسه دیروز این شد که پسرم پیشرفت خیلی خوبی داشته بازم هر دوی اون خانما به ما تاکید کردن کلا قضیه اوتیسم رو فراموش کنیم ؛ پسر باهوشی داریم که تاخیر کلامی داره و باید فقط روی توانایی‌های پسرم تمرکز کنیم و روی ضعف‌هاش کار کنیم تا به امید خدا برطرف بشن

گفتاردرمان هم تاکید کرد همچنان تو خونه فارسی حرف بزنیم و انگلیسی رو به مدرسه و اجتماع واگذار کنیم و چند تا بازی خلاقانه با عروسکها یادم داد و گفت داستانهای زنجیره‌ای کوتاه و کارتهای مراحل رو همراه با داستانهای تصویری با تصاویر شلوغی که داستانی روایت میکنن باهاش کار کنم و دائم چلنج داشته باشیم و ازش بخوام هر چی میبینه توصیف کنه و پشت سر هم جملات بیشتری بگه

چند روزه که هر روز با هم میریم پارک ؛ تو پارک بازی کردنش با بچه‌ها خیلی بهتر و خودجوش شده چون ماشاالله درشت‌تر از سنشه بچه‌های شش هفت ساله پارک میان سمتش باهاش بازی میکنن و دیروز با چند تاشون قایم‌موشک بازی کرد و خیلی ذوق داشت با بچه‌ها بهش خیلی خوش میگذره از طرف دیگه خیلی مواظب بچه‌های کوچیکتر از خودشه و گاهی نوبت بازیشو میده به اونا میگه نی‌نی گناه داره 😁 فقط متاسفانه تنها بدیش اینه که بچه‌ها ثابت نیستن و هر روز بچه‌های جدید میان پارک و در واقع پسرم دوست ثابت نداره 

سلااامم  مامانای سخت کوش ....   میشه در مورد حساسیت به پروتیین گاوی داهنماییم کنین ؟ کسی هست که بچه ش حساسیت به پروتتین گاوی داشته باشه ؟؟؟

عزیزم برو تو ت ل گ ر ا م در قسمت سرچ بزن گفتاردرمانی و کاردرمانی حسی و حرکتی یا کاردرمانی ذهنی چند تا کانال بهت پیشنهاد میده تمرینات خیلی خوبی دارن من الان سه چهار ماهه عضو این کانالا شدم و از روی تمریناتی که میذارن با پسرم کار میکنم خیلی روش اثر داشته

دقیقا اینو سرچ کن:

یکپارچگی حسی و کاردرمانی ذهنی

تمرینهای آموزشی و نوشتاری قبل از مدرسه

من تمام تمریناتی که تو این سه چهار ماه اخیر با پسرم انجام میدم از این دو تا کانال هست و خداییش ماه قبل که کلا باهاش کار نکردم ولی نتیجه‌بخش بوده خیلی زیاد

من فقط گفتاردرمانی پسرم رو بردم و نمیدونستم باید کاردرمانی هم ببرم الان یک ماهه درخواست کاردرمانی دادم خبری نشده و میگن باید چند ماه تو لیست انتظار باشی یا با هزینه شخصی ببریش که هزینه‌اش سر به فلک میکشه؛ منم برای اینکه زمان از دست نره خودم دارم باهاش کار میکنم

مامانای گل اگه شما هم کانالهای آموزشی خاصی میشناسین در زمینه گفتاردرمانی و کاردرمانی لطفا معرفی کنین خیلی ممنون 🙏🥰❤️

هیلدا جون اینطور که من متوجه شدم کاردرمانی به بچه‌هایی که تاخیر گفتار دارن و مشکلات حسی و حرکتی دارن خیلی خیلی کمک میکنه

خدا لعنت کنه دکتر پسرمو اگه از اول ما رو ارجاع داده بود به کاردرمانی الان شاید پسرم به سطح همسالاش رسیده بود و یه بچه کاملا نرمال بود چون هنوزم در مقایسه با همسالاش ضعفهایی داره که به چشم میاد ولی گفتاردرمانش همش بهم روحیه داد که کارم خیلی خوب بوده و‌ نگران نباشم و همینطور تمرینات رو ادامه بدم انشاالله تا کمتر از یک سال دیگه تمام تاخیرهاش جبران میشه و مهم اینه که هوش و تمرکز خیلی خوبی داره و با کمک ، نقاط ضعفش حل میشه به امید خدا

ممنون عزیزم از توضیحات خوبت.من یه کانال عضو هستم به نام  آموزشگاه کودک رستا تمرینات خوبی  داره .و گروه توانبخشی رویش که اونجا کارشناسان گفتار درمانی و کاردرمانی و روانشناس هستن که به سوالهای پاسخ میدن.خیلی گروه عالی هستش و دکتر دادگر هم داخل گروه هستن و به سوال های گفتار درمانی پاسخ میده

کار خیلی خوبی میکنین 

کاردرمانی و گفتار همزمان با هم ، زودتر به نتیجه مطلوب میرسین🌺