کودکی با نشانه های اوتیسم

وقتی میام اینجا میبنم مادرای بچه های بزرگتر و شش هفت سالم هنوز سردرگمن بیشتر میترسم

فک میکردم تا اونموقع دیگ تکلیفمون مشخص میشه

حرفاتون باهم نمیخونه یه جا گفتین یادگیریش ضعیفه 

بعد الان میگین یادگیریش خوبه 

میگین ارتباط اجتماعیش صفره بعد میگین با اطرافیان خوبه 

تو سن دختر من یعنی بیست ماهگی دقیقا چه علايمی داشت که شک کردین یا کلا اون موقع هیچ شکی نداشتین

شاید پسرتون تشنج پنهان داشته متوجه نشدین

من الان متوجه نشدم مشکل دقیق پسرتون چیه تفاوتش با بقیه تو چیه

تو سن زیر دوسال ارتباط چشمیش چطور بود؟

بابچه ها ارتباط داشت؟باهاشون بازی میکرد؟

تو اون سن کلیشه داشت؟

ببین من بچم هنوز یکسالش نشده بود که شک کردم چون خیلی گریه میکرد و نااروم بود و فضول و شلوغ بود شدید بعدم هر چی بش میگفتم فقط میگفت نه سرچ کردم نت من به امید بیشفعالی تو نت میچرخیدم بعد تو مقاله بیشفعالی دیدم نوشته کلمه نه گفتن به هر چیزی تو این سن یکی از علائم اوتیسمه از همونموقع من دیگه کاراشو زیر نظر گرفتم هر چی که سنش بیشتر شد علایمشم واضح تر شد یا اینکه مثلا یه حرکتی از سرش میفتاد یه حرکت بدتری پیدا می‌شد

اولین بار دو سالگی بردم دکتر گفت نمیتونم تشخیص بدم براش گفتاردرمانی نوشت که شوهرم اصلاااا قبول نکرد گفت بچه سالمه کاردرمانی نبردم خودش دیگه شروع کرد به حرف زدن 

باور میکنی خودمم نمیدونم مشکل پسرم چیهههه فقط میدونم با بقیه همسناش فرق داره و این تفاوتم هر آدم عادی که ببینش سریع متوجه میشه از رفتارش 

تشنجش و نمیدونم چندتا دکتر متخصص و فوق تخصصم بردم هیچ کدومشون نوار مغز ازش نگرفتن 

ارتباط چشمیش از همون اولم زیاد تعریفی نبود 

اونموقع چون هیچ بچه ای پیشمون نبود با هیشکی ارتباط نداشت پارک و اینام که چندبار بردم ن با کسی ارتباط برقرار نمی‌کرد بازی هم نمی‌کرد با وسیله ها فقط استخر توپ و یه کم دوست داشت ولی خودش تنها دوس داشت بازی کنه نه با بچها یادمه خیلی هم بی هدف میرفت مثلا میرفتیم بازار من میخاستم برم یه جای دیگه پسرم دستمو ول می‌کرد برا خودش میرفت جای دیگه اگه جلوشم میگرفتم قشقرق بپا میکرد 

من الان ۷ ساله دیگه یه روز آروم و بدون دغدغه نداشتم مثل بقیه مادرا همیشه خدا باید با بچم راه میومدم یا حرکت بعدش و پیش بینی میکردم 

یکی هم اینکه پسرم از همون کوچیکی ترس نداشت حالا از هر چیزی مثلا رو یه بلندی میرفت بیخیال بود اصلا نمی‌ترسید الانم همینطوره خودش و از بالکن آویزون میکنه و به پایین نگاه میکنه بیخیال و نترس من سکته رو میزنم وقتی میبینم میخام ردشم کنم جیغ و داد میکنه که ولم کن نمیفتم🫤

 آره گریه شدید یه نشونه هست ولی نه گفتنو تاحالا نشنیده بودم آخه من دیدم بچه ها نه رو یاد میگیرن به همه چی نه میگن 

 دختر خودمم یک ماهی  که تازه نه رو یاد گرفته بود میگفت همون یه سالگی بعد دیگه نگفت 

ببخشید زیاد سوال میپرسم 

درکش زیر دوسال که بود چطور بود متوجه حرفاتون میشد مثلا اگه میگفتین برو دستشویی بیام بشورمت میرفت؟

یافلان چیزو از کابینت بیار

دو سه سالگی که بود موقعی که اهنگ میزاشتیم میچرخید دور خودش مثلا می‌رقصید و دستاش و بالا پایین تکون میداد بعدا این حرکت از سرش افتاد یا هر چی وسیله تو کابینت داشتیم همه رو میورد میزاشت وسط سالن و بازی میکرد باهاشون از قابلمه گرفته تا مواد غذایی شاید نزدیک یکی دو سال کار هرروزش همین بود یا از رو اپن میپرید رو مبل همینطوری تا شب میپرید و خستم نمیشد😑

ن من دقیقا یادمه همون موقع تو همون مقاله خوندم گفت نه نشانه اوتیسمه که همون موقع دیگه شک کردم 

دستور پذیریش از همون اول خوب بود هر کاری بش میگفتم دقیق انجام میداد 

تو بچگی حالتای خیرگی نداشت؟ به این صورت که حواسشو پرت کنی بازم تو همون حالت خیرگی بمونه

خدا بهتون صبر بده میدونم دوران سختیو گذروندین من خواهر زادم اوتیسمه کلام داره ولی درکش خیلی پایینه خیلی به خواهرم سخت گذشته این چند سال

نمیدونم چه حکمتیه آخه یه مادر اینجوری عذاب بکشه

اینا که عادیه خیلی از بچه ها اینطورن یادمه خواهر زاده هام همشون اینجوری بودن 

نمیدونم دقیق یادم نیست 

بچت چند وقتشه عزیزم