کودکی با نشانه های اوتیسم

من در این مورد دارم پرس و جو و تحقیق میکنم ببینم میشه راهی برای ازبین بردنش پیدا کرد چون پسرم دیگه تو سن حساسیه و خودش هم متوجه قضیه شده و میترسم اثر منفی روش بذاره

اگه راهکاری پیدا کردم که جواب داد حتما میام اینجا مینویسم چون میدونم مشکل خیلی از مادرهاست و احتمالا ریشه حسی هم داره 

ممنون راز عزيزم. اتفاقا در اين زمينه زياد تمرين و بازي بلد نبودم و اكثر مواردي كه گفتي برام تازگي داشت. حتما از هفته اينده شروع ميكنم و اميدوارم كه نتيجه بخش باشه. اين هفته ٤ روز تعطيلات رو پيش پسرم هستم و البته با جمعي از دوستان ميخوايم سفر بريم و مقصدمون هم جاييه كه طبيعت خوبي داره و اقامتگاه بومگردي رزرو كرديم كه با دوستامون يه جا باشيم. فكر ميكنم ٤ روز توي جمع و طبيعت بودن و تجربه كردن فضا و بازي هاي جديد بتونه براي پسرم مفيد باشه. ميخوام وسواسم رو كنار بذارم و تا جايي كه خطر نداشته باشه بذارم پسرم با خاك و گل و حيوونا بازي كنه. 

https://www.speechandlanguagekids.com/stop-flapping-and-self-stimulatory-behaviors/

https://www.healthline.com/health/autism/stimming 

بر اساس این مقاله‌ها بچه‌هایی که دست یا انگشتاشونو فقط در شرایط خاصی مثل خستگی یا هیجان یا شادی تکون میدن لزوما اوتیستیک نیستن

یعنی این مدل رفتارها هم در افراد اوتیستیک و هم غیراوتیستیک اتفاق میفته و در بزرگسالان هم همینطور؛

 مثالهای مختلفی هم زده و لزوما دلیلی نداره جلوشونو بگیریم مگر اینکه منجر به ایجاد خطر برای خود فرد یا دیگران بشه یا عزت‌نفس و اعتمادبه‌نفس فرد پایین بیاد و باعث انزوا و دوری از جمع و دوستیابی بشه

ما نباید این رفتارها رو کنترل کنیم بلکه راه‌کارها باید بر این اساس باشه که خود بچه خودش رو کنترل کنه

اول باید علتش کشف بشه بعد راهکار رو انتخاب کنیم و بر همین اساس میتونیم حرکات جایگزین براش انتخاب کنیم

راهکار و رفتار جایگزین رو باید دائم به بچه یادآوری کنیم تا عادت جدید جایگزین عادت قبلی بشه و یواش یواش از سرش بیفته ؛ طول میکشه به نتیجه برسیم

نکته خیلی مهم اینکه نباید به زور مانع حرکاتش بشیم یا اگه مثلا جلوی دیگران دستاش یا انگشتاشو تکون داد نباید تنبیهش کنیم یا با اخم تذکر بدیم  این واکنشها خیلی تاثیر بد داره

مقاله در این مورد زیاده من دو تاشو فرستادم برای دو تا سایت مختلف ، اونجا با جزییات بیشتر توضیح دادن

ولی من هنوز نتیجه کامل نگرفتم و همچنان پسرم وقتی خیلی خوشحال میشه گاهی دستاشو تکون میده انگار عادت شده براش؛ یه دفعه چند روز اصلا نمیبینم بعد از چند روز دوباره انجام میده؛ بعضی وقتها هم که حواسش هست دستاشو مثل حالت رقصیدن تکون میده و به من میگه ببین دارم میرقصم 

به هر حال فکر میکنم خیلی طول میکشه کاملا رفع بشه و به نتیجه  و راهکار قطعی رسیدم  حتما اینجا مینویسم

ممنون عزیزم ازراهکارای کاربردی که بهم دادی راستش من پیش روانپزشکاهم که پسرمومیبردم برای اینکه ارزیابیش کنن میگفتم خودم به اوتیسم مشکوکم اولین علامت روبدغذاییش میگفتم علامت دوم هوش وحافظه وقدرت یادگیری زیادش که الان فقط این دوعلامتش مونده بقیشون مثل اکوتوی یه مقطع کوتاه وچرخوندن چرخ ماشیناشم رفع شددکترامثلاپوراعتمادپیشیاره که ازخانمای این تاپیک اسمشونوشنیدم گفتن هوش وحافظش تک بعدی نیست درهمه جانب باهوش ونمیشه گفت علامت اوتیسم اینم که سوادیادگرفته به همین علته نه بخاطراوتیسم یاحافظه تصویری چون فامیلیشم دانشمنده گفتن این بعدش شایدارثی باشه ازیه نفرتوشجره نامشون بقیه مواردم گفتن چون بدون مداخله رفع شدن نگران کننده نیست خیلی راحت هم ازکناربدغذاییش ردشدن ولی برای خودم خیلی سخته احساس میکنم ازوقتی شروع به غذای کمکی کردغذاخوردنش بابکن نکن وامرونهی خودم بودکه روش تاثیربدگذاشت اوایل بکن نکن به اطرافیان که اینوبهش نده اونوبهش نده بعدم بکن نکن که اینونخوراین بده اون خوبه اینجاروکثیف نکن لباستوکثیف نکن این مناسب سنت نیست این بلاروسرش آوردم خیلی عذاب وجداان دارم هرجامیرم غذاروکه نمیخوره ازطرف اطرافیان سرزنش میشم که چرالوسش کردی مردیه آهنم بذاری جلوش بایدبخوره بذارچندروزم شده گشنه بمونه ببین چطوردرست میشه ولی امتحان کردم گرسنه هم بشه چیزیکه دوس نداره نمیخوره خودموشوهرمم اینقداین غذاهای محدودوخوردیم که نگوچون بعضی وقتاوقت نمیکنم دوجورغذادرست کنم همه زندگیم الان تحت تاثیراین قضیس بقول شمااینقدبالاآوردن روش اثربدگذاشته دائم درحال بالاآوردنه فک کنم یه بلایی هم سرگوارشش آوردم نمیدونم واقعاچیکارکنم😢😢

عزیزم خدا را شکر که گل پسرتون روز به روز داره بهتر میشه...شما کار خاصی کردین بهتر شد؟

پسر من هر کی بهش میگه بیا دستاشو باز میکنه و میره بغل طرف اصلا غریبی نمیکنه ولی ارتباط چشمی اصلا با طرف برقرار نمیکنه و نمیخنده مگر اینکه قلقلکش بده

واقعا لذت داره 

من که ازین نعمت محروم بودم   

پسر من این حالات رو داشت غیر از این که خیلی خوش خندست و البته قلقلکی هم هست. من از نوزادیش غافل نبودم از این مشکلش. خیلی کار خاصی براش انجام ندادم. تو خونه خودمون به هیچ وجه تلویزیون روشن نمیکنم البته خونه مامانم معمولا صبح تا عصر تلویزیون روشنه و از پسشون برنیومدم. دالی بازی خیلی باهاش میکنم. موقع شیر دادن بهش اصلا نگاهم نمیکرد من هم صداهایی که دوست داشت درمیودرم مثل صوت زدن و کارهایی مثل پلک زدن و به هر شکلی بود برای چند ثانیه توجهش رو جلب میکردم. الان هم وقتی میخوام بهش غذا یا اسباب بازی بدم اول جلوی چشمم نگه میدارم و با این که الان ارتباط چشمیش با من و شوهرم عالیه دارم روی طولانی تر کردن زمان نگاه کردنش و از فاصله نزدیک تر نگاه کردن کار میکنم. حلقه های رنگی جلوی چشمم میگیرم یا روزهایی که باهاش توی خونه تنها هستم بین ابروهام رو یه نقطه با رژ لب قرمز میکنم که این براش خیلی جالبه و طولانی مدت نگاه میکنه. گاهی دستم رو مشت میکنم میذارم جلوی دهنم میگم بیا از توی دستم همدیگه رو بوس کنیم پسرم یه طرفش رو بوس میکنه و من هم اون طرف ولی تو فاصله خیلی کم باهام قرار میگیرم و من هم سعی میکنم تو اون زمان نگاهش رو بگیرم و نگه دارم. یا این که مینشونمش و پتو میکشم روی سرش بعد خدم میرم زیر پتو براش صداهای هیجان انگیز درمیارم تو این حالت چیزی پیدا نمیکنه که بهش توجه کنه و فقط به من نگاه میکنه. توی جمع خیلی میبرمش 4 یا 5 روز در هفته و این باعث شده ارتباط چشمیش با غریبه ها هم خیلی بهتر بشه خدا رو شکر. 

یه بار چند ماه پیش دوستام اومده بودن خونمون و بحث سر این بود که من زیادی روی پسرم حساسم شوهرم هم یهو گفت اینقدر حساسه که حتا یه دوره گیر داده بود که نکنه این بچه اوتیسم داره (هر چند من خیلی مخالف بودم که کسی نگرانیم رو بدونه ولی شوهرم فکر میکرد یه خیال باطل حاصل از افسردگی بعد از زایمان بوده که گذشته و میتونه راحت توی جمع مطرحش کنه.) خلاصه که دوستم گفت من شنیدم بچه هایی که اوتیسم دارن نمیتونن توی چشم کسی نگاه کنن ولی پسرت یه ربعه داره زل زل من رو نگاه میکنه. یعنی با این حرفش انگار دنیا رو به من دادن تازه از اون موقع متوجه شدم که پسرم دیگه داره به غریبه ها هم نگاه میکنه.

دوستان من هفته ای ۲بار پسر ۲سالمو گفتار درمان میبرم.هر جلسه به من تمرین میده!!!!گفتار درمان بچه های شما هم اینطوریه!!!!بیشتر تمرینات جلو اینه هست!!!البته۲ماهه شروع کردم.

ممنون عزیزم از توضیحاتت خدا پسر گلت را برات سالم حفظ کنه و تمام نگرانیهات بی دلیل باشه

سلام پسرم هوش چینو الان درست انجام میده اولش که جلوش میذاشتم اصلا دقت نمیکرد میوه هارو هر جا دلش میخواست میذاشت منم جمعش کردم هفته پیش پازل یه تکه ای میوه ها گرفتم یکی دوبار باهاش کلنجار رفت بعدش یاد گرفت دو  روز گذاشتم با همون پازل کار کنه بعد جمعش کردم و دوباره هوش چینو آوردم ولی این دفعه که میخواست بذاره دقت می کرد اگه جایی هم اشتباه میکرد بهش کمک میکردم الان دیگه خودش تصاویرو نگاه میکنه بعد میذاره البته یه وقتایی هم حوصله نداره همه رو پرت میکنه .این تجربه من بود برای یادگیری هوش چین گفتم شاید بدرد کسی بخوره

پسرم بعضی وقتا که در خواستی از ما داره و ما براش انجام نمیدیم میشینه و سرشو به زمین میکوبه و طرف مارو نگاه میکنه ببینه عکس‌العمل ما چیه. منم اصلا بهش توجه نمی کنم یا اگه تو حیاط باشیم یه دفعه می بینم کف حیاط دراز میکشه و بهم نگاه میکنه منم اوایل بهش میگفتم پاشو میدیدم بدتر تکرار می کنه الان که این کارو میکنه اصلا توجه نمیکنم و خودمو با یه کاری مشغول میکنم بعدش میبینم بلند میشه و میره بازی می‌کنه همین که میبینه دارم نگاش میکنم دوباره دراز میکشه.به نظر سما این مشکلش رفتاریه یا از علائم اوتیسم هست؟  دوستانی که تجربه دارید خواهش می کنم نظرتونو بگید؟

رازجان دخترم که الان نزدیک به نه سالش میشه وقتی هیجان زده میشه دستاشو به هم فشار میده و بعضی وقتا بال بال میزنه از بچگی این کارو میکرد در صورتی که هیچ علامت مشکوکی نداشت و همه چیزشم به موقع بود به موقع راه افتاد، حرف زد،اشاره داشت، اشاره رو دنبال میکرد بازیهای مناسب سنشو انجام میداد،در مورد همه چیز ازم سوال میپرسید حرف زدنم خودش یاد گرفت من هیچ تمرینی باهاش نکردم.

عزیزم میفهمم چی میگی خودتو آزار نده عذاب وجدان هم نداشته باش شما کاری رو که فکر میکردی درسته انجام دادی

از حالا بکن نکن بهش نگو لباسش رو هم کثیف کرد اشکال نداره پیشبند براش ببند یا مثلا یه لباس پر از لک رو بذار مخصوص غذا خوردنش که اگر هم چرب و لک‌دار شد اشکال نداشته باشه و نذار روی کثیف و تمیز بودن لباسش وسواس پیدا کنه

کلا بیخیال شو و بذار اونم در آرامش هر چی دوست داره بخوره حتی اگه پنج وعده پشت هم کوفته قلقلی یا کباب تابه‌ای یا هر چی باشه؛

میدونم خوردن غذای تکراری برای شما هم سخته ولی فعلا چاره‌ای نیست ؛ هر وقت فرصت کردی برای خودتون پلو خورشت یا هر غذایی درست کن با همسرت بخورین عروسکاشو هم بچین کنارت مثلا به اونا هم غذا بده بعد با همسرت همش بگین وای چه غذای خوشمزه‌ای هر کی این غذا رو بخوره جایزه میگیره اصلا هم به پسرت تعارف نکن فقط خودتون بخورین و از این جور کارا... 

شاید آرامش شما رو ببینه و حق انتخاب داشته باشه به مرور بهتر بشه 

انشاالله بزرگتر شه سلیقه و ذائقه غذاییش متنوع‌تر میشه

من فکر میکنم مشکل رفتاریه ، چون اینطور که شما میگی کاملا عمدی و برای جلب توجه و رسیدن به خواسته‌هاش این کارو میکنه و الگوی رفتاری منفی براش ایجاد شده:

من خودمو میزنم زمین سرمو میکوبم این ور اون ور و به چیزی که میخوام میرسم : این بیشتر رفتاریه

به نظرم کار درستیه که محلش نمیذارین باید انقدر کم‌محلی کنین که بفهمه با این روش به خواسته‌اش نمیرسه و بالاخره دست برداره

ولی مواظب باشین به خودش آسیب نزنه سرش آسیب نبینه خیلی غیرمحسوس و غیرمستقیم مواظبش باشین ولی نذارین متوجه نگرانیتون بشه وگرنه سواستفاده میکنه

ماشاالله به بچه‌های این دور و زمونه که یک لشکر آدم بزرگ رو سر کار گذاشتن؛ خداییش هر کدوم یه جور سر کاریم

واقعا گل گفتی عزیزم همه مون سرکاریم. پسرم جدیداً تو کار روشن خاموش کردن لامپاست شبم که میخواستیم بخوابیم نمیذاشت خاموش کنیم من خاموش میکردم اون بدو روشن انقدر ادامه میداد که دیگه من کم می آوردم یه شب من خاموش کردم سریع رفت روشن کرد منم اصلاً توجه نکردم چند لحظه وایستاد بعد خودش خاموش کرد و اومد خوابید حالا وقت خواب که میشه لامپ اولو که من خاموش کنم بقیه رو خودش خاموش میکنه حتی یکی آشپزخونه هم که دستش نمیرسه صندلی میذاره و خاموش می کنه بعدشم دستمو می گیره که بریم بخوابیم