نمیگم پدرومادر بزاره کنار
من همیشه هرکس جای خودشه
وکلا اعتقاد دارم کسی پدرمادرشو احترام بزاره ودوست داشته باشه
زن و زندگی شو هم دوست داره
گاهی هم پدرومادر رو احترام و دوست داره اما زن رو اونجور نه
واون دیگه بی لیاقتی ش شاید
واینم میدونم زوری نمیشه
لطفا کسایی بیان که متاهلن
متاهلم و اصلا برام مهم نیس شوهرم طرف من باشه یا خونوادش توهین کنن جوابشونو میدم
از اول مادر بعد من .والبته عادت کردم.
نمی تونه باشه چون عاق والدین میشه
ب شانس و اقبال ادمه عزیزم
وگرنه مرد بی لیاقتو هر کاری کنی نمیبینه به چشمش نمیاد
این وقت صبح که کسی نیس..اولین و بهترین روش صادق بودن و روراست بدن
هیچ وقت هیچ وقت
بدی پدر و نادرشو نمیکم
با تلفنم حرف بزنه دخالت نمیکنم که چی گفتن چی نیخوان چی شده؟؟
مگر اینمه خودش تعریف کنه
من خودم بودم همیشه بی هیچ سیاست و حرف خاصی
همیشه هم میگه اونا گرگن تو بره
الانم کاته باهاشون
بالاخره هم یه عمری با اونا زندگی کرده هم منو خوب شناخته
من مادرش تاحد مرگ من اذیت کرد خودش دید چه ها باهام کرد من سکوت کردم حتی به خانواده ام هم نگفتم که چه تهمت ها بهم زد ولی شوهرم همیشه پشتم بوده
فقط اینم بگم چند باری غذا و میک درست کردم براشون و اونا ایراد گرفتن
منم دیگه درست نکردم
ی بار همسرم گفت درست کن
وفتم نمیکنم به این دلیل
دیگه خیلی التماس کرد و گفت تو حق داری ولی بخاطر بابام درست کن
من م تواین زندگی م هم سعیم اینه دخالت تو تلفن هاش
الکی حساسم نکنم
اعتماد کنم بهش
واینکه هرچند حس مالکیت شدید دارم
وکلا روش حساسم
و با تمام وجود دلم براش میسوزه
که این خوب نیست
الان نمیخوام اشتباهات و بچه بازی زندگی گذشته مو بکنم
میخوام سنجیده ترباشم
بالاخره ۳۸ سالمه شوخی شوخی.
سعی میکنم تو گر دونه رقابت با خانواده همسرم نیوفتم. اگر مشکلی با خانواده همسرم دارم شخصا با خودشون مطرح کنم و همسرم رو بین خودم و خانواده اش قرار ندم.
الان بعد ۸ سال زندگی مشترک به این نتیجه رسیدم.
