بچه ها قضیه از این قراره که یه کاری به همسرم پیشنهاد شد قبل عید قرار شد ما از شهر خودمون به شهر دیگه بریم چون حقوق دوبرابر میداد منم قبول کردم قبولم نمی‌کردم هرجا کم میآورد می‌گفت تو باعث شدی . همسرم خیلی بهونه گیر و دعواییه ، سر همه چیز بهونه میگیره دعوا راه میندازه منو به گریه میندازه آخرشم من میرم برای آشتی برام ادا می‌ریزه . چون دوتا بچه دارم شیر به شیر شدن (الان یکی سه و سال و نیمه یکی بیست ماه ) خودشم کمک نکرد، یه مدت واقعا خسته میشدم. حالا رابطه خواسته نه گفتم از خستگی و اینا اون اوایل اینا رو کرده عقده میگه تو به من محبت نمیکنی منو دوست نداری از من سرد شدی همش فرار میکنی از رابطه با من در صورتی که حتی یه ظرف رو نمیشوره من استراحت کنم. از بچه دوم به بعد رابطه ما خراب شده سر هر چیزی دعواس اونم یه هفته با جیغ و داد و اعصاب خوردی. منم محبتی ازش نمی‌بینم که بخوام محبت کنم مثلاً انتظار داره من بهش بگم دوست دارم درصورتی که خودش نمیگه همیشه هم تحقیرم میکنه ، بعد انقد دعوا هست که وقت برا این حرفا نمی‌رسه مثلاً یه نمونه از تحقیراش ( میگم کارآموز گرفتم میگه اون کیه که پیش تو میخواد کار یاد بگیره ) . همیشه هم همه دعوا ها رو میندازه گردن من شاید تو بعضیاش من شروع کننده باشم ولی نه همش نمیگم منم خیلی آرومم منم عصبی شدم واقعا. حالا قصه کتک زدنش اینجوری شد که ایشون از فروردین رفت سر کار تا ما خونه خودمون رو رهن بدیم بریم اونجا خونه رهن کنیم رفتیم موندیم خونه مامانم. دو سه بار اومد تو تعطیلات و رفت تا اینکه هفته پیش اومده بود مرخصی گرفته بود.من تشریفات تولد دارم وسایل کارم رو از محل اجرا جمع کردیم رفتیم خونه مامانم بذاریم یذره نشستیم .اونجا من توی اینستا داشتم استوری میذاشتم در اومدیم دیدم همش اخم کرده حرصیه گفتم چی شده میگه با کی داشتی چت میکردی و همش تو گوشی بودی همش غر زد و من سعی میکردم جواب ندم دیگه رفتیم خونه بهش رو نمی‌دادم به خاطر حرفاش گوشیمم برداشته بود چک میکرد ، بعد فردا صبح رفت بیرون خونه اومد ناهار خورد بچه ها خوابیدن منم گفتم دعوا رو ادامه ندم این دو روز اینجاس بچه ها ناراحت نشن رفتم پیشش خوابیدم پشتشو کرد به من. هرچقدر تلاش کردم دستشو برنداشت از صورتش گفتم تو تهمت زدی الانم حق به جانب رفتار میکنی عوض اینکه دو روز اومدی این چند روز که نبودی رو جبران کنی فقط جنگ میکنی بعد شروع شد دوباره که تو منو از اول دوست نداشتی فکرت فقط پیش کارته به من محبت نمیکنی از من متنفری حتی یه دوست دارم نمیگی و ....
رفت خوابید بیدار که شد میخواست بچه ها رو ببره خونه مامانم مثلا از من گلایه کنه منم انقد ناراحت شده بودم داشتم به بخت گند خودم گریه میکردم لباس بچه رو پیدا نمی‌کرد، اومده بود بالاسر من گفت لباس کجاس جواب ندادم حوصلشو نداشتم بعد برداشت بالش رو با بالش سه چهار بار کوبید از سرم ، یدونه لگد زد به پشتم ، به من گفت حالم ازت بهم میخوره و بچه ها رو هم گذاشت رفت. پسرم تو ای تب داشت می‌سوخت به جای اینکه ببره دکتر دنبال دعوا بود فقط
خلاصه دو روزم خونه موندیم اصلا نه حرف زدیم نه رابطه هیچی. واقعا ازش ناراحتم نمی‌دونم چطور باهاش رفتار کنم
الآنم زنگ میزنه مثلاً حال پسرمو بپرسه کلا سرد حرف می‌زنیم . بهش گفتم خونه نگیر اونجا من نمیام میگه مگه خودسری میگم مگه نمیگی حالت ازم بهم میخوره به جای معذرت میگه ببین چیکار کردی اینجوری گفتم اصلا از اینکه به من کتک زده ناراحت نیس پشیمون نیس حقم هم می‌دونه، تازه میگه حق نداری دیگه کارتو ادامه بدی در صورتی یه میلیونم نمیریزه حساب من مثال من دنبال کار نرم.خسیس نیستا مثلاً مانتو بخوام میخره خورد و خوراکمون خوبه ولی چون قسط زیاد داشتیم نمی‌مونه چیزی تا به منم پول دستی بده. دیگه موندم چیکار کنم واقعا چطور باهاش رفتار کنم
