خانما سلام
لطفا بگید برای فرار از روزمرگی چه میکنید.
من یه بچه ۳ ساله دارم و یه عالمه استعداد و هدف و آرزو که ذیگه امیدی به برآورده شدنش نیست.
کل وقتم میره برای کارای خونه و بچه ومهمون
خیلی دلم تنگ میشه برای تنهایی و یکم بطالت و فراغت یا برای کارای مورد علاقه‌م
نگید میشه لابلای کارات به همه اهدافت برسی چون خیلی تلاش کردم ولی دیگه ناامیدم. تا یکم روال زندگیم هدفمند میشه، یا بچه مریض میشه یا شوهرم مهمونی می‌خواد پشت سرهم یا اینکه خودم پریود و بی‌حوصله می‌شم.
همش حس میکنم زندگیم الکی می‌گذره و‌کار مفیدی نمی‌کنم. فقط خونه‌داری و بچه‌داری ارضا نمی‌کنه نیازامو.
شوهرمم چندان همکاری نداره و‌حسابی دست تنهام.
دوستایی که شرایط منو دارن و زندگیشونو بهتر مدیریت می‌کنن کمکم کنن لطفا!
