چیکار کنم دو روزه قهریم اما من دوسش دارم اما دنبالم نیومد خونه مامانمم دارم گریه میکنم اخه مگه چه گناهی کردم خداااا
ای بتبا زن داداش منم همین جوری بود خیلی وابستگیشو به شوهرش نشون میداد داداش منم همیشه از محبت اون سو استفاده میکرد
خیلی دلم گرفته بجز اینجام جایی ندارم که حرف بزنم اگر اینجا نبود طاقت نمیاوردم
من که انقدرچیزهای بدی دیدم مثل سنگ شدم دیگه نمیتونم کسی رودوست داشته باشم فقط بچمودوست دارم قبلا ازقهرناراحت میشدم ولی الان ازخدامه قهرباشیم
یعنی چیکار کنم سنگدل شم؟ یعنی الان کجاس؟ چی خورده؟ کجا رفته؟
چقدر بده
تو چرا رفتی خونه ی مامانت هنوز نمیدونی قهر کردی نباید بری؟ دوری سردی میاره
دلم میگه أشتی کن مغزم میگه نه
تقصیره کی بود که دعوا شدو قهر کردین؟
خودش منو گذاشت خونه مامانم دیگم نیومد دنبالم
البته هر دوشون هم کم سن و سال بودن ،الان خدا رو شکر خوبن ولی چیزی که من فهمیدم اینه که زیاد نباید محبتت رو تا آخرش واسه کسی خرج کنی همیشه یکم تو این موارد باید با سیاست جلو رفت .من خودم اعتقاد دارم یا زنا قهر نکنن و خونه رو ول نکنن یا اگر هم رفتن پی همه چی رو به تنشون بمالن آخه این چیه فوری میدون خالی کردن .
چرا رفتی خونه مامانت خوووب؟ چرا سنگدل بشی؟ ناراحت نشیا اگر کسب واقعا وسی رو دوست داشته باشه چرا باید تنهاش. بذاره
عزیزم قبلا هم بچه ها چند بار راهنماییت کردن ولی شما فقط رو حرف خودتون مصرید...کار ایشون درست نبوده واقعا ولی خب شما هم نباید سر هر چی بری خونه بابات نتیجش میشه این!براش عادی میشه دیگه نمیاد دنبالت
من خودم هیچ وقت قهر نمی کنم از خونه برم مگر زمانی که بدونم میخوام همه چی رو تموم کنم .چون این قهر کردنا به ضرر خود خانوم هاس
تقصیر اون
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
