22 سالمه .نه خواهر دارم نه خاله. و نه دوست صمیمی. همسرمم تک فرزنده . خیلی احساس بی کسی میکنم . دلم به حال خودم و همسرم خیلی میسوزه. شاید باورتون نشه پدر مادرم برادرم و عروسمون رو خیلی بیشتر از من و همسرم میخوان. یعنی اگه اونا جایی برن خیلی نگرانشون میشن و زنگ میزنن اما برای من اصلا اینطور نیست . درصورتی که من خیلی بیشتر از برادرم بهشون احترام میذارم حسم اینه که هیچکس دوسمون نداره . خونم طبقه بالای خونه پدرمه. الان مهمون اومد مامانم گفت بیا کمک. از اقوام نزدیک بودن خیلی ذوق داشتم برم. با همسرم رفتیم . همین که مهونا اومدن گفتن که تو خونه ات مگه بالا نیست. خیلی دلم شکست. و مهمونا همش با داداشم صحبت میکردن و با همسرم کسی صحبت نمیکرد. اگه بگم مشکل ظاهری یا رفتاری دارم اینطور نیست. خیلی دلم شکسته. بنظرتون حساسم یا چی.
وای دلم سوخت.
حساس نیستی حق داری
رفتارشون مناسب نبوده
یعنی چی تو مگه خونت بالا نیس
خب دخترشونی شما هم
هووم
زیادی خوبی میکنی شده وظیفت ://///
فکر کنم بخاطر اینه ک نزدیکشونی
دوری و دوستی، چه با خانواده خودت چ خانواده شوهر
حس میکنم حساسی.
یا اینکه شما و شوهرت خوش صحبت نیستین.
شاید برادرت خوش صحبت تره.
دنبال محبت نباش خودتون دوتا دوست و رفیق و‌همه کس هم بشید
شماهم مثه من زیادی احترام گذاشتی دم دستی شدی ..من الان یه هفتس تصمیم گرفتم براخودم ارزش قایل بشم
خوب همسرتون هم ظاهر ارتباط گیریش سخته
نمیدونم دقیقا حق داری یا نه
فک کنم حساسی و شاید واقعا کسی منظوری نداره و تو از حرفاشون بد برداشت میکنی
بگو اینجام خونمه
از اونجا خونه ات ببر درست میشه
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
55 ثانیه پیش
58 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
