ما افسرده نیستیم،در جهانِ تهی از معنایِ امروز، ما فرسودهایم! زیر بارِ روزمرگیها...در جهانی که ما کار میکنیم که غذا بخوریم و هیچ معنایی درش نیست ؛ ما عملا هر روز داریم به بخشی مهم از وجودمون بیاعتنایی و توهین میکنیم. ما جسمهایِ چاقیم و روحهای لاغر. روحهایی که مدتهاست تغذیه نشده، مدتهاست لذت نبرده، کیف نکرده، حظ نکرده......