اطلاعات پزشکی .....

ممنون از خانم یاس کبود که کماکان نسبت به من و این تاپیک لطف دارند .........

هفته 38 بارداری ...............


--------------------------------------------------------------------------------

ممکن است خواب در طول شب برای شما هم خیلی سخت‌تر شده باشد و مثل من آرزوی یک خواب راحت داشته باشید. سعی کنید در طول روز بخوابید چون این کار تنها چاره ما برای مدت باقی مانده است. راستی با بیمارستان و انجام کارهای پذیرش و بستن ساک چطورید. من اوایل استرس داشتم اما این روزها مشغول تمرین تکنیک‌های تنفسی و آرامش هستم که در کلاس زایمان آموزش می‌دهند. سعی می‌کنم زمانی را به تجسم کردن (مثلاً تجسم جایی که آرامش می‌بخشد یا تجسم زایمان ساده و تولد نوزاد سالم) و تمرین تکنیک‌هایی مانند ریلکسیشن بگذرانم. در این تکنیک‌ها ابتدا تمرکز می‌کنید، سپس یکی از ماهیچه‌ها را به دقت در نظر گرفته و منقبض می‌کنید و بعد آن را رها می‌کنید و این کار را آن‌قدر تکرار می‌کنید که آن ماهیچه تا حد امکان شُل و رها گردد؛ این کار موجب از بین رفتن تنش می‌شود. گاهی یک چیز خاص (مثلا یک عکس) و یا یک موسیقی آرام‌بخش می‌تواند کمک کند تا آرام‌تر شوید...


علاوه بر این تمرینات، علایم نزدیک بودن زایمان را هم به ما آموزش دادند. ممکن است شنیده باشید کیسه آب خانمی بدون اینکه درد زایمانش شروع شده باشد پاره شده، در چنین حالتی معمولا یک جریان تند آب دیده نمی‌شود بلکه یک ریزش آرام و یا مقداری ترشح آبکی مشاهده می‌شود. در هر حال اگر کیسه آب شما پاره شد (یا حتی شک کردید که ممکن است ترشحاتی دیده باشید) به سرعت با پزشک تماس بگیرید اما خونسردی خود را حفظ کنید چون امکان دارد تا بروز درد زایمان چند ساعتی باقی مانده باشد. نکته بعدی اینکه اگر مشاهده کردید که فعالیت جنین کم شده است حتی اگر ترشح مایع نداشتید به سرعت به پزشک اطلاع دهید با اینکه فضای اطراف بچه خیلی تنگ شده است اما باید هنوز هم فعال باشد.


نشانه‌های دیگری هم هستند که بیانگر نزدیک بودن زایمان است. ممکن است مقداری مخاط صورتی رنگ یا خونی را در لباس زیر خود یا هنگام رفتن به توالت مشاهده کنید، این وضعیت علامت قریب‌الوقوع بودن شروع زایمان است و باید با دکترتان تماس بگیرید. نشانه دیگر زایمان می‌تواند انقباضات متناوبی باشد که فاصله بروز آنها دایما کمتر می‌شود.از پزشکتان در این باره بپرسید تا متوجه شوید وقت آن رسیده است که آماده رفتن به بیمارستان شوید یا نه............

کاربردهای سونوگرافی در سه ماهه نخست بارداری ...............


سونوگرافی؛ نه فقط برای تعیین جنسیت جنین


--------------------------------------------------------------------------------

سه ماهه نخست بارداری زمان تشکیل اندام‌های جنین است. تمامی پزشکان در این زمان و به ویژه در هفته چهارم انجام سونوگرافی را برای تشخیص سن جنین و در هفته دوازدهم برای تشخیص ناهنجاری‌هایی جنینی ضروری می‌دانند. بسیارند خانم‌های بارداری که به توصیه اطرافیان از سونوگرافی دوری می‌کنند چون معتقدند سونوگرافی می‌تواند برای جنین مضر باشد اما علم در این زمینه پیشرفت بسیاری کرده است و مشخص شده سونوگرافی به عنوان ابزار تشخیصی مهم در اغلب رشته‌های پزشکی و به ویژه زنان و مامایی برای مادر و جنین خطری ندارد. گاهی دیده می‌شود که خانواده‌ها تنها برای تشخیص جنسیت جنین برای سونوگرافی مراجعه می‌کنند، در حالی که سونوگرافی به منظور تعیین جنسیت تنها از هفته 20 بارداری ممکن است و انجام آن در سه ماهه نخست دلایل دیگری دارد...


سه ماهه نخست بارداری از جمله مهم‌ترین دوران بارداری است و سونوگرافی در این زمان می‌تواند به چهار سوال پاسخ دهد:


1) بارداری خارج رحمی است یا خیر؟


2) تعداد جنین ها چند تاست؟


3) سن جنین چه‌قدر است؟


4) آیا سقط ناکامل یا سقط خودبه‌خودی وجود داشته است؟





سونوگرافی پیش از هفته چهارم


پیش از هفته چهارم تقریبا در سونوگرافی چیزی دیده نمی‌شود و بعد از این هفته است که اکثر پزشکان سونوگرافی را برای زنان باردار تجویز می‌کنند. در هفته چهارم یک ساک بارداری باید در رحم دیده شود که بین دو تا سه میلی‌متر است و به شکل لکه‌ای سیاه‌رنگ قابل رویت است. در هفته پنجم این ساک حدود پنج میلی‌متر می‌شود و مشاهده آن نشانه یک بارداری طبیعی و درون رحمی است اما نبودن آن می‌تواند نشانه یک بارداری خارج رحمی باشد. بین هفته پنجم تا هفتم پل جنینی که در آینده‌ای نزدیک به رویان تبدیل می‌شود، در سونوگرافی بارداری قابل دیدن است. در این زمان ساک بارداری رشد کرده و تقریبا نیمی از حجم رحم را گرفته است. از هفته پنجم به بعد با استفاده از امواج بالای سونوگرافی داخل واژنی، رویان قابل دیدن است.





سونوگرافی از هفته پنجم تا نهم


از همین هفته به بعد قلب رویان تشکیل شده و شروع به تپیدن می‌کند اما توصیه نمی‌شود. در این زمان برای شنیدن صدای قلب رویان به پزشک مراجعه کنید زیرا این امکان وجود دارد که اختلالاتی را در شکل‌گیری قلب وجود آورد. در این زمان سونوگرافی حرکت قلب جنین را نیز نشان می‌دهد اما زمانی که جنین 5 میلی‌متر شود، این حرکت بهتر قابل دیدن است. دو قلو بودن رویان در هفته ششم بارداری از طریق سونو قابل تشخیص است اما تشخیص همسان یا غیرهمسان بودن آنها در این زمان کار آسانی نیست. در هفته هشتم بارداری رویان بین 15 تا 22 میلی‌متر است و در پایان این هفته رگ‌های خونی قابل مشاهده می‌شوند البته هنوز مغز و شکم به طور کامل شکل نگرفته‌اند و قابل رویت نیستند.





سونوگرافی از هفته نهم تا سیزدهم


از هفته نهم به بعد به رویان، جنین می‌گویند در این هفته ضربان قلب جنین افزایش‌ می‌یابد و به حداکثر خود یعنی 175 تپش در دقیقه می‌رسد. در هفته دهم جنین شکلی انسانی به خود می‌گیرد. اعضایش در سونوگرافی قابل رویت‌‌اند. در هفته یازدهم جنین حدود 45 میلی‌متر است و هرگونه نافرمی و بدشکلی اعضای خارجی قابل دیدن است. دراین زمان حتی می‌توان ناهنجاری‌هایی نظیر آناپلوئیدی را در جنین تشخیص داد. در هفته دوازدهم اکثر پزشکان سونوگرافی را برای خانم‌های باردار تجویز می‌کنند زیرا در این هفته اکثر ناراحتی‌ها و بیماری‌های قابل تشخیص‌اند. بین هفته هفتم و دوازدهم در صورتی که سونوگرافی دفرمه شدن ساک بارداری یا ساک بارداری بدون جنین را نشان دهد، احتمال سقط بسیار بالاست. بین هفته دوازدهم تا سیزدهم در 85 درصد تشخیص جنسیت جنین ممکن است اما احتمال تشخیص درست در هفته سیزدهم و چهاردهم افزایش می‌یابد.





ضرورت سونوگرافی در 3 ماهه اول


در سه ماهه نخست بارداری، سونوگرافی به پزشک کمک می‌کند برخی اندازه‌ها را به دست آورد. داشتن این اندازه در تشخیص سن جنین و حالت طبیعی یا غیرطبیعی نوزاد مهم است. برای تعیین سن جنین با سونوگرافی حتما باید قبل از هفته بیست و چهارم و به ویژه اواخر ماه دوم و اوایل ماه سوم به پزشک مراجعه کرد. پس از این تاریخ از آنجا که نسبت رحم و جنین اندازه مناسب نمی‌دهد، استفاده از سونوگرافی برای تشخیص سن جنین بی‌فایده است. همچنین در این سه ماه، ستون فقرات و قلب جنین شکل گرفته است و سونوگرافی می‌تواند ناهنجاری‌های موجود را نشان دهد. در صورتی که در سه ماه نخست، سونوگرافی، ساک بارداری را نشان دهد، یا ندهد؟ به این معنی است که یا بارداری کند است یا متوقف شده یا خارج رحمی است............................


منبع: prevention.com

آیا می‌توان کپک مواد غذایی را برداشت و باقیمانده‌اش را خورد؟ .................


--------------------------------------------------------------------------------

چه در یخچال، چه در انباری یا زیرزمین، به هر حال گاهی پیش می‌آید که کنار مواد غذایی لکی می‌افتد و کپک می‌زند. این حجم‌های سبزرنگ کرک‌دار که کم‌کم رشد می‌کنند و وسیع می‌شوند نه تنها نازیبا هستند بلکه برای سلامت هم بسیار مضرند...


در حقیقت اکثر آنها از خود مواد سمی ترشح ‌کرده و اغلب در زیرشان قارچ‌ها زندگی می‌کنند. این قارچ گرچه هیچ شباهتی به قارچ‌های سفید و زیبایی ندارند که کنار یا روی تنه درختان می‌رویند اما با این حال از همان گروه‌اند. تقریبا بین 65 تا 100 هزارگونه قارچ شناسایی شده است که از میان آنها 20 هزار گونه را قارچ‌های ریز میکروسکوپی تشکیل می‌دهند. مانند تمامی قارچ‌ها، این نوع‌شان نیز از سلول‌هایی به نام اوکاریوت تشکیل شده‌اند. این به آن معنی است که قارچ‌ها هسته سلولی، کرومزوم و اعضای داخلی دارند. مانند سلول‌های گیاهی و برخلاف سلول‌های حیوانی، سلول‌های قارچ دیواره‌ای سخت دارد که از سلول در برابر فشارهای مکانیکی و شیمیایی حفاظت می‌کند و در عین حال تغذیه را برای سلول کمی دشوار می‌سازد. برخلاف سلول گیاهی، سلول‌های قارچ قادر نیستند به تنهایی مواد آلی را با هم ترکیب کنند بنابراین ناچارند مواد غذایی را فاسد کنند تا اجزای‌شان ساده و قابل جذب شود و بتوانند از آنها استفاده کنند. البته لازم به ذکر است که قارچ‌ها مجهز به نوعی سلاح شیمیایی‌اند. آنزیم‌ها و اسیدهای آنها قادرند سلولز و دیگر ترکیبات را هیدرولیزه کرده و به این ترتیب به سلول‌های قارچ این امکان را بدهند تا از هر نوع ماده غذایی مصرف کنند. به همین دلیل است که رشد کپک وقارچ سبب فاسد شدن مواد غذایی می‌شود.


کپک‌ها برگ برنده دیگری هم دارند. آنها می‌توانند ازت را به شکل ماده معدنی یا ارگانیک جذب کنند و به این ترتیب در مکان‌هایی که ازت در آنجا کم است به راحتی زندگی کنند. همچنین کپک‌ها به راحتی در جاهایی که آب نیست و حتی باکتری قدرت تکثیر ندارد، رشد می‌کنند. به‌علاوه، خیلی راحت‌تر از باکتری‌ها می‌توانند مواد غذایی را فاسد کنند.سبزیجات، میوه‌ها و گوشت بیشتر قربانی کپک‌ها می‌شوند تا باکتری‌ها. کپک‌ها حتی در محیط‌هایی که اکسیژن وجود ندارد یا خیلی کم است، می‌توانند زیاد شوند و به راحتی حتی در 4 درجه پایین و 40 درجه بالای صفر تکثیر یابند اما دمای ایده‌آل آنها 20 تا 25 درجه سانتی‌گراد است. این شرایط سبب شده است کپک‌ها بتوانند در هر شرایطی روی هر ماده غذایی رشد کنند اما آیا می‌دانید کپک‌ها چگونه زیاد می‌شوند؟ روی یک ماده غذایی را می‌پوشانند؟ آنها از سلول‌های بسیار ریزی به نام اسپور با متابولیسم بسیار کم و بدون آب با یک غشای بسیار ضخیم بهره می‌گیرند. اسپورها بسیار زیاد و سبک هستند و عمر طولانی دارند و می‌توانند در هوا پراکنده یا توسط حشرات جابه جا شوند و همه جا بروند. وقتی این سلول‌ها در محیطی با شرایط مناسب قرار می‌گیرند که آب نیز وجود دارد مانند یک دانه عمل می‌کنند، ریشه می‌دهند و یک سلول قارچ به وجود می‌آورند. برخی از انواع قارچ‌ها مفیدند اما برخی دیگر مواد سمی ترشح می‌کنند. تقریبا می‌توان گفت که 100 نوع قارچ مضر برای پستانداران وجود دارد که برخی از آنها سموم طبیعی ترشح می‌کنند که بسیار قوی بوده و از آن جمله می‌توان به آفلاتوکسین، تریچوتسن، پاتولین و اوچراتوکسین اشاره کرد. سموم این قارچ‌ها که می‌توانند بیماری‌های سختی ایجاد کنند در تمامی لایه‌های یک ماده غذایی نفوذ ‌کرده و تنها مختص به قسمتی نیست که کپک در حال رشد روی آن است بنابراین باید گفت شستن یک ماده غذایی که قسمتی از آن کپک زده و برداشتن کپک و خوردن باقی آن درست نیست. گاهی همین مواد سمی بسیار کم می‌توانند باعث بروز مشکلات حاد در شما شوند................

مراقبت‌های سه‌ماهه دوم بارداری ................


--------------------------------------------------------------------------------

چه شوق و ذوقی دارند پدر و مادرانی که منتظر تولد فرزندی هستند. 9 ماه باید صبر کنند تا چهره فرزندشان را ببینند. در سه ماه اول بارداری، شوق و ذوق نتیجه توانایی باروری و در عین حال عوارض اولیه بارداری و در سه ماه سوم بارداری، شوق و نگرانی زایمان و ورود موجودی جدید، تمرکز والدین را بر مراقبت این دوران بیشتر می‌کند. در این میان اما زمانی که کمتر مورد توجه قرار می‌گیرد، سه ماهه دوم بارداری است؛ یعنی از هفته 14 تا 25 بارداری.


هفته 14 بارداری


احتمال سقط جنین در شما بسیار کم شده است و دوم اینکه در اکثر خانم‌های باردار عوارض اولیه بارداری (مانند تهوع صبحگاهی) از بین می‌روند. با این حال در برخی موارد، سوزش معده جای تهوع را می‌گیرد. همچنین بسیاری از زوج‌ها در سه ماهه دوم شاهد افزایش میل جنسی خواهند بود زیرا حالت تهوع کاهش یافته و انرژی بدن افزایش می‌یابد بنابراین باید درباره این موضوع، آموزش‌های لازم را ببینند.





هفته 15 بارداری


احتمالا شما تا کنون حدود دو کیلوگرم یا کمی بیشتر وزن اضافه کرده اید. اگر میزان اضافه وزن شما کمی کمتر یا بیشتر از این مقدار است، خیلی نگران نشوید. میزان اضافه وزن در خانم‌های باردار با یکدیگر متفاوت است. اگر دچار گرفتگی بینی شدید، می‌توانید آن را هم از جمله عوارض بارداری فرض کنید. ممکن است بیشتر دچار سرماخوردگی یا آلرژی شوید. در هر حال از مواد محرک مانند دود سیگار و گرد و غبار دوری کنید. برای بهبود وضعیت منافذ بینی شب‌ها از بخارساز یا مرطوب‌کننده‌های هوا استفاده کنید و مقادیر زیادی مایعات بنوشید. همچنین می‌توانید از قطره نمکی بینی یا کلرور سدیم استفاده کنید.





هفته 16 بارداری


به علت کاهش شدید احتمال سقط جنین پس از هفته چهاردهم شما نگرانی چندانی نسبت به سلامت کودک خود نخواهید داشت. اولین حرکت‌های کودک ممکن است مثل لرزش حرکت حباب‌های هوا یا حتی شبیه به درست کردن ذرت بوداده به نظر بیایند. در هفته‌های بعد شما مطمئنا لگد زدن کودک را احساس خواهید کرد.





هفته 17 بارداری


با اضافه وزنی که در ناحیه بالا و جلوی بدن خود پیدا کرده‌اید، ممکن است گاهی اوقات در هنگام راه رفتن تعادل خود را از دست بدهید. کفش‌های پاشنه بلند خود را کنار بگذارید و از کفش‌های پاشنه کوتاه استفاده کنید تا احتمال زمین خوردن‌تان کاهش یابد. حتما در هنگام رانندگی از کمربند ایمنی استفاده کنید. برای حفاظت بیشتر، کمربند ایمنی را از کنار ران و باسن خود عبور داده و قفل آن را زیر شکم خود محکم کنید. کمربند ایمنی نباید از روی شکم شما بگذرد بلکه باید یک قسمت از بالا و قسمت دیگر از زیر شکم عبور کند.





هفته 18 بارداری


با افزایش اشتها و اندازه دور کمر، پوشیدن لباس‌های گشادتر و راحت‌تر برای شما ضروری به نظر می‌رسد. به دنبال لباس‌های بارداری که مناسب شکم برآمده شما باشند، بگردید. ممکن است شنیده باشید که در 6 ماه آخر بارداری بهتر است به طرف چپ بخوابید. علت آن این است که اگر به پشت بخوابید رحم شما به استخوان لگنی فشار می‌آورد به ویژه این فشار به سیاهرگ بزرگ تحتانی وارد می‌شود که مسوولیت بازگرداندن خون از اندام‌های تحتانی شما به قلب را بر عهده دارد. در سه‌ماهه دوم احتمالا فشار خون شما کمتر از معمول خواهد بود. در صورتی که در حالت خوابیده یا نشسته قرار دارید، به سرعت بلند نشوید زیرا ممکن است دچار سرگیجه شوید.





هفته 19 بارداری


در صورتی که تا به حال آزمایش سونوگرافی انجام نداده‌اید، احتمالا این آزمایش را در این سه ماهه (معمولا بین هفته‌های شانزدهم تا بیستم) انجام خواهید داد. این آزمایش بدون درد به پزشک شما کمک خواهد کرد تا ببیند که شما چند جنین در شکم خود دارید، وضعیت رشد کودک شما را ارزیابی کند، برخی عیوب مادرزادی احتمالی را چک کند، جفت و بند ناف را بررسی کند و اینکه آیا تاریخ تعیین شده برای تولد کودک شما دقیق است یا خیر.





هفته 20 بارداری


شما ممکن است در ناحیه پایین شکم خود احساس درد داشته باشید. این درد خطرناک نیست اما اگر در حالت استراحت هم ادامه پیدا کند یا شدید و پایدار شود، بهتر است با پزشک خود تماس بگیرید. همچنین ممکن است اخیرا تغییراتی در پوست خود مشاهده کرده باشید. آیا کف دست‌های شما قرمز شده‌اند؟ لازم نیست نگران چیزی باشید. این اتفاق در اثر افزایش میزان هورمون استروژن است. همچنین مشاهده لکه‌های تیره رنگ در بعضی قسمت‌های پوست در دوران بارداری معمول است که در اکثر خانم‌ها پس از زایمان به سرعت از بین می‌رود. بهتر است خود را در برابر نور خورشید قرار ندهید. هنگامی که می‌خواهید از منزل خارج شوید لباس کامل بپوشید. از کلاه لبه دار یا نقاب‌دار استفاده کنید. عینک آفتابی به چشم بزنید و حتما از محلول‌ها یا کرم‌های ضدآفتاب استفاده کنید.





هفته 21 بارداری


شما ممکن است به دلیل کشیده شدن پوست شکم و پستان‌هایتان گاهی اوقات احساس خارش کنید. اگر پوست شما خشک است، مرطوب نگه داشتن آن می‌تواند در رفع این عارضه به شما کمک کند. همچنین ممکن است حساسیت چشمان شما نسبت به نور افزایش یافته باشد یا احساس خشکی چشم و یا اینکه چیزی وارد چشم شده است، داشته باشید. برای بهبود وضعیت خود می‌توانید از قطره اشک مصنوعی استفاده کرده و چشمان خود را مرطوب کنید. برای اکثر خانم‌های باردار بین هفته‌های بیست و چهارم تا بیست و هشتم یک بار تست غربالگری گلوکز انجام می‌شود. این آزمایش مشخص می‌کند که آیا دچار دیابت دوران بارداری شده اید یا خیر. در صورتی که نتیجه آزمایش قند خون شما مثبت باشد به این معنی نیست که شما به دیابت دوران بارداری دچار شده اید بلکه باید تست تحمل گلوکز بدهید تا معلوم شود که آیا مشکلی دارید یا خیر. همچنین آگاهی از نشانه‌های زایمان زودرس می‌تواند برای شما مفید باشد. در صورت مشاهده افزایش ترشحات واژن که آبکی، لزج، صورتی یا خونی باشند به سرعت با ماما یا پزشک خود تماس بگیرید.





هفته 22 بارداری


اگر بارداری را با لاغری و کسر وزن آغاز کرده‌اید، شاید لازم باشد که کمی بیشتر وزن اضافه کنید. اطمینان حاصل کنید که آهن به میزان کافی مصرف می‌کنید زیرا در دوران بارداری بدن شما به مقدار بیشتری آهن نیاز دارد. غذاهای سرشار از آهن که می‌توانید مصرف کنید شامل گوشت قرمز، گوشت مرغ، گوشت ماهی، تخم مرغ، عدس و دیگر حبوبات، اسفناج و غلاتی که با آهن غنی شده‌اند، هستند.





هفته 23 بارداری


به دلیل افزایش تولید چربی در بدن شما، ممکن است آکنه یا جوش روی پوست شما ظاهر شود. در این صورت روزی دو مرتبه پوست خود را با آب و صابون ملایم بشویید اما دقت کنید که بدون تجویز پزشک از هیچ‌گونه داروی خوراکی یا پمادهای موضعی استفاده نکنید. اکنون شما در معرض ابتلا به واریس هستید، به ویژه اگر مادر شما هم به این عارضه مبتلا باشد. مشکل سیاهرگ‌های واریسی در هر بارداری شدیدتر می‌شود. در صورتی که پاهای شما درد می‌کنند، هر روز صبح جوراب‌های مخصوص بارداری را بپوشید. یک پیاده‌روی سریع در طول روز نیز می‌تواند موثر باشد.





هفته 24 بارداری


می‌توانید به پهلوی چپ دراز بکشید و یک بالش زیر پاهای خود قرار دهید تا پاها بالاتر از سطح زمین قرار گیرند. ممکن است نشانه‌های کشیدگی را روی پوست خود مشاهده کنید. بعضی از خانم‌های باردار دچار این عارضه نمی‌شوند اما تقریبا روی پوست نیمی از آنها آثار این کشیدگی ظاهر می‌شود. اثرات ثابت شده‌ای از اینکه محلول‌های طبی و لوسیون‌ها از بروز این خطوط رنگی جلوگیری کنند یا آنها را از بین ببرند، وجود ندارد اما می‌توانند خارش احتمالی ناشی از کشیدگی پوست را کاهش دهند.





هفته 25 بارداری


اگر در سه ماهه اول دچار سردرد می‌شدید، این سردردها احتمالا کمتر شده اند. در واقع برخی از خانم‌ها در اوایل دوران بارداری دچار سردرد می‌شوند که علت آن می‌تواند تغییر میزان هورمون‌ها در بدن، تغییرات سیستم گردش خون و یا گرفتگی سینوس‌ها باشد................................

رژیم غذایی ضدسرطان پروستات .............


--------------------------------------------------------------------------------

تحقیقات نشان می‌دهد که سرطان پروستات در کشورهایی که مصرف غذاهای چرب در آنها متداول‌تر است، شیوع بیشتری دارد. گوشت قرمز به دلیل محتوای بالای چربی‌اش افزایش‌دهنده خطر سرطان پروستات است. در عوض، سلنیوم و ویتامین E می‌توانند از بروز این بیماری جلوگیری کنند. مصرف سبزیجات نیز می‌تواند از بروز این سرطان پیشگیری کند...



در جلوگیری از سرطان پروستات، رژیم‌های سنتی ژاپنی و مدیترانه‌ای نتایج مثبتی را نشان داده‌اند. رژیم غذایی ژاپنی غنی از چای سبز، غلات، سبزیجات و ماهی است، در حالی که مقادیر کالری و چربی اندکی دارد و رژیم مدیترانه‌ای سرشار از ماهی، میوه و سبزیجات تازه، سیر، گوجه‌فرنگی، روغن زیتون و ماهی بوده و هر دوی آنها گوشت قرمز اندکی دارند. و اما توصیه‌های 14گانه:

1 کالری مصرفی خود را محدود کنید. انرژی اضافی در بدن به رشد سرطان کمک می‌کند. سعی کنید تا وعده بعدی چیزی نخورید. فرصت خوردن از شما سلب نخواهد شد!


2 مصرف روغن‌های حیوانی را کاهش دهید. چربی به خصوص چربی موجود در گوشت قرمز و لبنیات پرچرب سبب تحریک رشد سرطان پروستات خواهد شد.


3 از اسیدهای چرب ترانس پرهیز کنید. یادتان باشد که در مارگارین، غذاهای سرخ شده و سوخاری بیش از هر غذای دیگری این اسیدهای چرب وجود دارند.


4 مصرف ماهی تازه را افزایش دهید. ماهی تازه سرشار از اسیدهای چرب‌ مفید امگا 3 است. حداقل هفته‌ای 2 تا 3 بار ماهی میل کنید. توجه داشته باشید که ماهی را پخته، آبپز و یا گریل کرده و هرگز سرخ نکنید.


5 مصرف روزانه میوه و سبزیجات را افزایش دهید. مواد مغذی ضد سرطان در میوه‌های رنگی و سبزیجات تازه، انواع توت‌ها، آجیل و دانه‌ها یافت می‌شوند.


6 از افراط در مصرف غذاهای پرکلسیم اجتناب کنید.


7 روزانه مولتی ویتامین ب کمپلکس و فولیک اسید مصرف کنید؛ البته زیر نظر متخصص تغذیه.


8 از مصرف مکمل‌های حاوی مقدار زیاد روی بپرهیزید.


9 ویتامین C طبیعی بیشتر مصرف کنید. ویتامینC طبیعی به وفور در مرکبات، انواع توت، اسفناج، گرمک، طالبی، فلفل شیرین و انبه وجود دارد.


10 در هفته چند مرتبه چای سبز بنوشید. نوشیدن چند فنجان چای سبز در روز، به پیشگیری از گسترش سرطان پروستات کمک می‌کند. کسانی که روزی 5 فنجان یا بیشتر چای سبز نوشیده‌اند، 50 درصد کمتر از افرادی که روزی یک فنجان یا کمتر چای سبز نوشیده‌اند، در خطر ابتلا به سرطان پروستات قرار گرفته اند.


11 مصرف غذاهای مانده و ترشی و نمک سود را محدود کنید.


12 از گوجه‌فرنگی غافل نشوید. گوجه‌فرنگی منبع غنی لیکوپن، ماده قوی ضد سرطان است. کچاپ، رب گوجه‌فرنگی و دیگر سس‌های گوجه‌فرنگی را البته از نوع خانگی آن توصیه می‌کنیم.


13 روغن زیتون مصرف کنید. روغن زیتون روغنی سالم است و آنتی‌اکسیدان و ویتامین E فراوانی دارد. از روغن‌های دارای حلقه‌های اشباع نشده از جمله روغن کانولا، ذرت و سویا اجتناب کنید.


14 سلنیوم فراموش نشود. سلنیوم هسته مرکزی در مولکول‌های سیستم ایمنی بدن شما است. ماهی تازه، نان‌های سبوس دار، جو از منابع آن به حساب می‌آیند....................

بالا کشیدن ابرو هم بی‌هوشی می‌خواهد؟ ......................


--------------------------------------------------------------------------------

به‌طور کلی می‌توان روش‌های جراحی بالا کشیدن ابرو را بر اساس محل برش جراحی به 6 دسته تقسیم کرد. روش اول برش مستقیم در بالای ابرو و برداشتن بخشی از پوست آن ناحیه و دوختن دو طرف باقی‌مانده و طبیعتا بالا رفتن ابرو است. این روش به دلیل اسکار باقی‌مانده (جوشگاه) و پیدا بودن آن و اثر آن در ظاهر بیمار به ندرت انجام می‌شود ولی گاهی مواردی وجود دارد که قابل انجام است. این روش اگرچه با بی‌هوشی عمومی نیز امکان‌پذیر است ولی با توجه به سادگی و عدم ضرورت بی‌هوشی عمومی بهتر است با بی‌حسی موضعی صورت بگیرد...


روش دوم بالا بردن و فیکس کردن ابرو هم‌زمان با عمل جراحی زیبایی پلک (بلفاروپلاستی) است. در این روش در حین عمل بلفاروپلاستی از طریق تونلی، ابرو در محلی بالاتر فیکس می‌شود. این روش اگرچه از روش قبلی طولانی‌تر است ولی هنوز روش ترجیحی در انجام آن به صورت بی‌حسی موضعی است. اگرچه در بعضی بیماران به دلیل ترس از عمل یا عدم تحمل روحی روانی و بی‌حسی موضعی، این عمل تحت بی‌هوشی عمومی قرار می‌گیرد. روش سوم، برش در خط‌های افقی وسط پیشانی و برداشت قسمتی از پوست آن ناحیه و دوختن دو طرف باقی‌مانده و طبیعتا بالا رفتن ابروهاست. این روش نیز به دلیل ایجاد اسکار واضح در پیشانی به ندرت انجام می‌شود. در این روش به دلیل سادگی و کوتاهی زمان عمل بی‌حسی موضعی توصیه می‌شود و اگرچه بی‌هوشی عمومی ممنوع نیست ولی ترجیحا نباید انجام شود. روش چهارم، برش در جلوی خط مو است. در این روش، پوست و عضله پیشانی معمولا از روی استخوان جدا شده و بالا کشیده می‌شود. در این روش به دلیل، منطقه وسیع‌تر عمل و مسایل روحی روانی بیمار در حین عمل، روش بی‌هوشی عمومی ترجیح دارد. اگرچه امکان عمل به روش موضعی نیز وجود دارد. روش پنجم، برش در پشت خط پوست سر می‌باشد در این روش که معمولا حدود چند سانتی‌متر پشت خط مو انجام می‌شود. خط برش از بالاتر از یک گوش شروع شده و به گوش دیگر ادامه می‌یابد. این روش نیز به دلیل وسعت محل جراحی، کار کردن روی استخوان با لایه‌ها و دیگر طولانی‌تر بودن زمان و نیز مسایل روحی و روانی بیمار بهتر است تحت بی‌هوشی عمومی صورت بگیرد. اگرچه انجام بی‌حسی موضعی ممنوعیت قطعی ندارد. در روش ششم، برش‌های کوچکی در حدود یک سانتی‌متر پشت خط مو داده می‌شود و عمل جراحی از طریق اندوسکوپ در زیر پوست به طور بسیار دقیق صورت می‌گیرد. این روش که دارای کمترین میزان اسکار در بین تمام روش‌های فوق است ولی به دلایل دیگر از جمله وسعت ناحیه، کار کردن روی استخوان با لایه‌های دیگر و نیز آرامش روحی و روانی بیمار، با وجود عدم ممنوعیت بی‌حسی موضعی، بهتر است بی‌هوشی عمومی صورت بگیرد...................

خطر عفونت ادراری در دوران بارداری ................


--------------------------------------------------------------------------------



آیا اصولا بارداری احتمال ابتلا به عفونت ادراری را بالا می‌برد؟


بله، بارداری احتمال ابتلا به عفونت هر یک از بخش‌های دستگاه ادراری را بالا می‌برد. مقادیر زیاد هورمون پروژسترون موجب شل شدن عضلات حالب و در نتیجه گشادتر شدن حالب می‌شود. رحم در حال رشد می‌تواند به حالب‌ها فشار وارد آورد و جریان ادرار را در داخل آنها با اختلال مواجه کرده سرعت آن را کُند سازد. رشد جنین موجب فشار روی مثانه می‌شود. در نتیجه تخلیه آن هنگام دفع کامل نخواهد بود. نتیجه نهایی این اختلالات آن خواهد بود که عبور ادرار در مسیر دستگاه ادراری بیشتر طول می‌کشد و باکتری‌ها قبل از خروج از بدن زمان بیشتری برای تکثیر در اختیار خواهند داشت.



به همین دلیل است که پزشکان برای تمام خانم‌های باردار آزمایش ادرار درخواست می‌کنند؟


بله، پزشکان در همان اولین نوبت معاینات دوران بارداری آزمایش ادرار درخواست می‌کنند؛ خواه شما علایم عفونت ادراری داشته باشید یا خیر. اگر این تست اولیه منفی باشد احتمال بروز عفونت ادراری در طول دوران بارداری پایین خواهد بود ولی اگر شما یکی از گروه 5 تا 7 درصد خانم‌هایی باشید که باکتری در ادرارشان یافت می‌شود، باید برای برطرف کردن آن از آنتی‌بیوتیک استفاده کنید. اگر این نوع عفونت باکتریایی درمان نشود، احتمال بروز عفونت کلیه در دوران بارداری 30 درصد است.



علایم عفونت مثانه چیست؟


علایم عفونت مثانه (سیستیت) در خانم‌ها متفاوت است و می‌تواند به شکل‌های مختلف بروز کند: درد، ناراحتی و سوزش هنگام دفع ادرار (و احتمالاً هنگام فعالیت زناشویی)، ناراحتی لگن یا درد قسمت تحتانی شکم (اغلب در قسمت فوقانی استخوان لگن)، افزایش دفعات دفع ادرار و احساس فشار و نیاز به ادرار کردن به طور مکرر حتی زمانی که میزان ادرار در مثانه بسیار کم است،‌ ادرار بدبو،‌ ادرار کدر و وجود خون در ادرار (اغلب با چشم غیرمسلح دیده نمی‌شود).


البته از آنجایی که میل زیاد به دفع ادرار در دوران بارداری امری شایع محسوب می‌شود، ممکن است تشخیص قطعی سیستیت مشکل باشد، به خصوص در مواردی که علایم خفیف است. اگر شـما فکر می‌کنید که ممکن است مبتلا به عفونت شده باشید از پزشک خود بخواهید تا درخواست آزمایش ادرار کند تا بتوان تشخیص قطعی داد.



و اگر تشخیص داده نشود و درمان نشود، آنوقت چه اتفاقی می‌افتد؟

عفونت درمان نشده شما را در معرض خطر شدید عفونت کلیه در دوران بارداری قرار می‌دهد بنابراین بسیار مهم است که درمان به تأخیر نیفتد.



نشانه‌های عفونت کلیه چیست؟


علایم انتشار عفونـت به کلیه‌ها و اینکه فرد نیازمند مراقبت‌های فوری پزشکی هست، عبارتند از: تب شدید، اغلب همراه لرز و تعریق،‌ درد در قسمت تحتانی پشت یا پهلو درست زیردنده‌ها که ممکن است یک‌طرفه یا دوطرفه باشد و احتمالاً درد شکم، تهوع و استفراغ و وجود چرک و خون در ادرار (ممکن است با چشم غیرمسلح دیده نشود).


البته باید گفت علایم سیستیت نیز ممکن است در عفونت کلیه دیده شود. عفونت کلیه یکی از خطرناک‌ترین عوارض دوران بارداری است و ممکن است به زایمان زودرس یا سایر اختلالات بینجامد؛ بنابراین شما باید فورا توسط پزشک ویزیت شده و تحت درمان قرار بگیرید.



ابتلا به عفونت ادراری در دوران بارداری به چه درمانی نیاز دارد؟

اگر شما هنگام بارداری دچار سیستیت شوید و یا در اولین معاینه دوران بارداری باکتری در ادرار شما دیده شود باید به مدت 7 تا 10 روز آنتی‌بیوتیک خوراکی دریافت کنید. بسیاری از آنتی‌بیوتیک‌ها را می‌توان با اطمینان در دوران بارداری مصرف کرد. اگر علایم سیستیت دارید، احتمالاً با مصرف آنتی‌بیوتیک در عرض چند روز این علایم برطرف خواهند شد ولی به هر حال ادامه یک دوره درمان به طور کامل بسیار ضروری است تا دستگاه ادراری از وجود باکتری پاک شود. بعد از درمان باید آزمایش ادرار را تکرار کنید تا مشخص شود که عفونت برطرف شده است. انجام کشت‌های مکرر ادرار با فواصل معین در تمام دوره بارداری امری الزامی ‌است تا از عدم بازگشت عفونت اطمینان حاصل شود. گاهی در خانم‌های بـاردار که دچـار عفونت ادراری می‌شوند عفونت تکرار می‌شود. به منظور پیشگیری از عود عفونت، در صورت تکرار عفونت مثانه، ممکن است آنتی‌بیوتیک به طور دایم و با یک دوز پایین تا زمان زایمان تجویز شود. در صورت بروز عفونت کلیه در دوران بارداری شما باید بستری شوید و آنتی‌بیوتیک وریدی دریافت کنید و از نظر علایم زایمان زودرس تحت نظر باشید. پس از درمان باید مرتباً آزمایش ادرار را تکرار کنید و برای باقی‌مانده دوران بارداری تحت درمان با آنتی بیوتیک قرار گیرید زیرا شما همواره در معرض خطر عود عفونت کلیه خواهید بود.


8 توصیه برای پیشگیری از عفونت‌های ادراری ............


1روزانه حداقل 8 لیوان با گنجایش 240 سی‌سی آب بنوشید.


2 هیچ‌گاه احساس دفع ادرار را نادیده نگیرید و سعی کنید هر بار مثانه را کاملاً خالی کنید.


3 بعد از اجابت مزاج موضع را از جلو به عقب تمیز کنید تا از ورود باکتری‌های مدفوع به پیشابراه پیشگیری شود.


4 پیش از رابطه زناشویی و بعد از آن ادرار کنید و دستگاه تناسلی را با آب و صابون ملایم بشویید.


5 عصاره شاتوت بنوشید. برخی مطالعات نشان داده‌اند که عصاره شاتوت میزان باکتری‌ها را کاهش داده و از جایگزینی باکتری‌های جدید در دستگاه ادراری پیشگیری می‌کند.


البته نوشیدن عصاره شاتوت عفونت ادراری را درمان نخواهد کرد و اگر دارای علایم عفونت ادراری هستید باید به پزشک مراجعه کنید و آنتی‌بیوتیک دریافت کنید.


6 از فرآورده‌های بهداشتی مخصوص دستگاه تناسلی (اسپری یا پودر) و صابون‌های قوی خودداری کنید زیرا پیشابراه و دستگاه تناسلی را تحریک می‌کند و محیط کشت مناسبی برای رشد باکتری‌ها خواهد بود.


7 در دوران بارداری از دوش واژینال استفاده نکنید.


8 لباس‌های زیر خود را از نوع نخی انتخاب کنید و از جوراب شلواری‌هایی که قسمت بالای آن نخی است، استفاده کنید.



ورم ماهانه ...........

معمولا زنان یک هفته یا 10 روز قبل از عادت ماهانه دچار افزایش وزن و پف صورت یا اندام‌های دیگر می‌شوند که این وضعیت با گذراندن دوره عادت برطرف می‌شود. پف‌آلودگی اندام‌ها باید با گذراندن زمان پریود برطرف شود، در غیر این صورت نه تنها این وضعیت طبیعی نیست بلکه مراجعه به پزشک الزامی است.


باقی ماندن ادم (ورم اندامی) تا بعد از زمان پریود و طولانی شدن آن می‌تواند ناشی از بیماری قلبی، کلیوی و یا کبدی باشد و در این صورت یکی از مهم‌ترین فاکتورهایی که باید به آن توجه کرد مصرف بیش از حد نمک است، به طوری که فرد بیمار هر چه بیشتر نمک مصرف کند آب بیشتری نیز در بدن وی جمع می‌شود. در این صورت رگ‌ها دیگر قادر به نگهداری این آب‌های اضافه نبوده و آن را به بینابین سلول‌های بدن فرستاده و ایجاد ادم می‌کنند. ادم در مردان تنها زمانی که نوعی داروی خاصی مصرف کنند که پزشک عنوان کرده باشد که باعث ادم می‌شود و همچنین زمانی که پای آنها به مدت طولانی آویزان بوده باشد، طبیعی است و در غیر این صورت مراجعه به پزشک الزامی است.............

بارداری علیه زناشویی؟! ................


--------------------------------------------------------------------------------

به طور معمول زوج‌ها طی بارداری تغییراتی را در روابط میان فردی خود تجربه می‌کنند که یکی از آنها تغییر در روابط زناشویی است. فعالیت جنسی در حاملگی می‌تواند تحت تاثیر عواملی قرار گیرد که از آن جمله می‌توان به این موارد اشاره کرد: شیوه رفتار جنسی زوج‌ها پیش از بارداری و همچنین مفهوم روابط زناشویی در نظر زوجین، وضعیت سلامت جسمی و روانی و عوارض دوران بارداری، باورها و ویژگی‌های فرهنگی زوج‌ها، نحوه برخورد آنها با تغییرات فیزیکی زنان طی حاملگی و در ضمن ترس از صدمه به جنین در زمان نزدیکی...


در بارداری، ممنوعیت‌ها یا محدودیت‌هایی برای رابطه زناشویی وجود دارد که عبارت‌اند از:


1- سابقه سقط یا تهدید به سقط یا زایمان زودرس


2- سابقه انقباضات خود به خودی رحمی، خون‌ریزی و یا پارگی زودرس پرده دور جنین


3- نارسایی دهانه رحم و همچنین زایمان‌های متعدد


4- چهار تا شش هفته آخر بارداری


5- سابقه فشارخون حاملگی


6- و برخی موارد خاص دیگر که به وسیله پزشک یا ماما عنوان شود.


در سه‌ماهه اول اگر حاملگی طبیعی باشد و پزشک یا ماما منعی برای رابطه زناشویی عنوان نکند رابطه بلامانع است و در سه ماهه سوم با نظر پزشکی که حاملگی را پیگیری می‌کند نیز می‌تواند ادامه یابد. هر چند در حاملگی به خصوص ماه‌های آخر باید بسیار مراقبت شود که به شکم زن حامله فشاری وارد نیاید.


پیش از این گفته بودم شاید بعضی خانم‌ها در حین بارداری به خصوص سه ماهه اول با کاهش میل جنسی روبه‌رو شوند که در برخی متون علمی، این مساله را به خستگی و تهوع ناشی از مراحل اولیه رشد جنین و جفت نسبت می‌دهند. در برخی از خانم‌ها این مساله درست به عکس اتفاق می‌افتد و منجر به افزایش تمایلات جنسی زن در سه ماهه اول می‌شود. به طور کلی اگر منعی برای رابطه زناشویی در بارداری نیست تعامل و تماس لازم است و نوازش کردن خانم‌ها در دوران بارداری به آرامش فکری و روانی آنها کمک می‌کند و موجب می‌شود فرزند شادتری به دنیا بیاورند و پس از زایمان نیز زودتر به زندگی زناشویی خود بازگردند. پس از تولد فرزند نیز عموما چند هفته (6-4 هفته) طول می‌کشد تا مادران بتوانند در کنار رسیدگی به نوزاد خود را برای رابطه زناشویی آماده کنند. به خصوص در اوایل رشد بچه، ممکن است زوج‌ها حریم خصوصی نداشته باشند تا احساسات جنسی خود را بروز دهند. توصیه می‌کنم حتما به حفظ این حریم خصوصی در هر مرحله از زندگی بپردازید تا زندگی زناشویی و به دنبال آ‌ن سایر نقاط زندگی مشترک را با نشاط در کنار هم طی کنید.....................

حداکثر استفاده از حداقل نخ دندان ....................


--------------------------------------------------------------------------------

هر بار نخ دندان را بین دندان‌هایم می‌کشم، لثه‌هایم خون می‌آید و زخم می‌شود. به همین دلیل اصلا من از نخ دندان استفاده نمی‌کنم! این را بسیاری از بیماران وقتی روی صندلی دندانپزشکی نشسته‌اند، می‌گویند و حتی بعضی‌ها هم از نخ قرقره به جای نخ دندان استفاده می‌کنند. این در حالی است که بخش اصلی سطح دندان‌ها که از دسترس مسواک دور می‌ماند، فضای بین دندانی است...



واقعا می‌شود به جای نخ دندان از نخ قرقره استفاده کرد؟

استفاده از نخ‌های متفرقه مثل نخ‌های قرقره یا نخ‌های پلاستکی و... ‌برای سلامت لثه بسیار خطرناک‌اند چون می‌تواند باعث پارگی لثه و آسیب به الیاف نگه‌دارنده دندان شود.



توصیه می‌کنید چه نخ دندانی از داروخانه بخریم؟

در داروخانه‌ها انواع گوناگونی از نخ دندان به فروش می‌رسد. از بین نخ‌های گوناگون دندان می‌توان علاوه بر نخ‌های معمولی به نخ‌های موم دار، ‌نخ‌های طعم‌دار، ‌نخ‌های فلوراید‌دار، ‌سوپرفلاس‌ها، ‌نوارهای دندانی و نخ دندان‌های دسته‌‌دار اشاره کرد. ‌نخ دندان یا Dental floss نواری ساخته شده از تارهای بسیار نازک نایلون یا پلاستیک (تفلون یا پلی اتیلن) است که برای خارج کردن ذره‌های مواد غذایی و غشاهایی نازک و مضر ساخته شده از میکرو ارگانیسم‌ها یا پلاک، از بین دندان‌ها به کار می‌روند. ‌با عبور دادن نخ دندان از میان دندان‌ها، ‌کناره‌های دندان به خصوص در نواحی نزدیک به لثه از مواد فاسد کننده پاک می‌شود.



بهتر است چه کسانی چه نخ دندانی بخرند؟

بهترین نخ دندان برای هر فرد نخی است که از بین دندان‌های وی عبور کرده و رشته رشته و پاره نشود، استفاده از نخ‌های رشته‌ای با سر پرز دار برای دندان‌های روکش دار و دندان‌های ارتودونسی شده توصیه‌ای است که دندانپزشکان به صاحبان این دندان‌ها می‌کنند. نخ‌های موم‌‌دار برای افرادی که دندان‌های بسیار فشرده دارند و نخ‌های معمولی به سختی به ناحیه بین‌دندانی‌شان وارد می‌شود، ‌کاربرد دارد. ‌گونه‌ای از نخ‌ دندان‌ها نیز وجود دارند که به کمک دسته‌ای نگه‌داشته می‌شوند. ‌این نخ دندان‌ها برای کسانی که قادر نیستند به خوبی از نخ دندان‌های معمول استفاده کنند مثل کودکان و یا افرادی که بیماری‌های مفصلی و ناتوانی‌های جسمی دارند، پیشنهاد می‌شود. ‌در بین این مجموعه متنوع از نخ‌های دندانی، ‌این شما هستید که با توجه به شرایط شخصی‌تان، ‌یکی از آنها را انتخاب خواهید کرد. ‌شاید لازم باشد که از دندانپزشک‌تان نیز در این مورد کمک بگیرید. حتما کمکتان خواهد کرد.



حالا اگر اصلا نخ دندان نکشیم، چه مشکلی پیش می‌آید؟

اگر از نخ دادن استفاده نکنیم، پلاک که لایه نازکی از میکروب و باکتری است بین دندان‌ها باقی خواهد ماند. این درست جایی است که مسواک از تمیز کردن آن عاجز است و درست جایی است که بیشترین پوسیدگی دندان‌ها را شامل می‌شود. همچنین در طی زمان، ‌انواع خطرناک‌تری از باکتری‌ها در رسوبات مذکور لانه می‌کنند و با ترشح مواد سمی موجب خارش و سوزش لثه‌ها می‌شوند و اگر دست به درمان نزنیم احتمال پیوره لثه نیز وجود دارد!



بهترین زمان استفاده از نخ دندان قبل از مسواک زدن است یا بعد از آن؟

بهترین زمان استفاده از نخ دندان در بین مسواک زدن خواهد بود. به این صورت که وقتی مسواک زدن را شروع کردیم و خمیر دندان به خوبی کف کرده، ‌مسواک زدن را موقتاً کنار می‌گذاریم و نخ دندان را به‌ دست می‌گیریم و بعد از استفاده از نخ دندان دوباره مسواک زدن را ادامه می‌دهیم. ‌این بهترین روش است ‌اما اگر حوصله چنین کاری را ندارید، ترجیحاً بهتر است قبل از مسواک زدن اول با نخ دندان لای دندان‌ها را خوب تمیز کنید، بعد مسواک بزنید. یک بار نخ کشیدن دندان‌ها در پایان روز هم کفایت می‌کند.



روش نخ کشیدن درست دندان‌ها را هم برای ما می‌گویید؟

یک تکه به اندازه تقریبی 20 تا 25 سانتی‌متر می‌بریم، به طوری که بعد از گره زدن دو سر نخ دندان حلقه‌ای تشکیل شود که این حلقه نخ به درستی در بین انگشتان دو دست قرار گیرد و تسلط کافی به نخ دندان داشته باشیم. حلقه نخ دندان را لای انگشتان به صورتی می‌گیریم که انگشتان شست و سبابه آزاد باشد. ‌بزرگ و کوچک بودن حلقه تسلط ما را به نخ دندان کمتر می‌کند. از این رو بعد از مدتی طول نخ دندانی که باید ببریم و مناسب اندازه انگشتانمان باشد را به‌دست خواهیم آورد. مانور انگشتان جهت سهولت در کار با نخ دندان خیلی مهم است. ‌از انگشتان شست جهت استفاده در دندان‌های فک بالا و از انگشتان سبابه جهت پاک کرن دندان‌های فک پایین استفاده می‌شود. قرارگیری انگشتان باید به صورتی باشد که فاصله دو انگشت دست بین 5/1 تا 2 سانتی‌متر باشد که بهترین موقعیت تسلط بر نخ دندان است و این فاصله را با افزایش و یا کاهش قطر حلقه نخ دندانی که ایجاد کرده‌ایم می‌توانیم به‌دست آوریم. نکته خیلی مهم در استفاده از نخ دندان این است که بعد از تمیز کردن یک ناحیه به ازای هر دندان که تمیز می‌کنید یک انگشت نخ دندان را در بین انگشتانتان بچرخانید.



چرا؟

تا همیشه یک ناحیه تمیز از نخ دندان در بین دو انگشت‌تان قرار گیرد. ‌حلقه بودن نخ دندان این مزیت را دارد که از کل طول نخ استفاده می‌کنید حتی نزدیکی‌های محل گره زدن نخ در صورت چرخش مداوم نخ از انتقال مواد عفونی موجود در بین یک دندان به نواحی مجاور جلوگیری خواهیم کرد.........................

رژیم غذایی ضدسنگ کلیه ..................


--------------------------------------------------------------------------------

درباره سختی و درد بیماری سنگ کلیه حرف و حدیث بسیار است. اینکه دردش از درد زایمان سخت‌تر است و اگر کسی مبتلا شد، همیشه خطر عود مجدد وجود دارد و باید خوردن بعضی از غذاها را برای همیشه کنار بگذارد و چنین و چنان. به تمام این حرف‌ها اضافه کنید روش‌های غیرعلمی درمان‌های سنتی را مثل خوردن جوشانده حلزون و کارهای عجیب و غریب دیگری که هرکدام ممکن است زمینه ابتلا به بیماری جدیدی را فراهم کند. ولی متخصصان تغذیه درباره این بیماری چه می‌گویند؟ آیا برای این بیماری هم رژیم‌درمانی خاصی وجود دارد؟ ...


پاسخ به سوال بالا مثبت است. بگذارید در همین ابتدای کار به‌تان بگویم که تغذیه تأثیر انکارناپذیری روی این بیماری مزمن کلیوی دارد و شما با رعایت یک سری اصول تغذیه‌ای می‌توانید از ابتلا به این بیماری پیشگیری کنید یا اگر دچار هستید به درمان خودتان کمک کنید. همه پزشکان معالج هم به بیماران رژیم غذایی خاصی را توصیه می‌کنند. البته درستش این است که رژیم غذایی بیماران مبتلا به سنگ کلیه را متخصصان تغذیه تجویز کنند.



دو دستگی آدم‌ها


برای تجویز رژیم پیشگیری از سنگ کلیه، آدم‌ها به دو دسته تقسیم می‌شوند: آنهایی که مستعد ابتلا به این بیماری هستند و آنهایی که مستعد نیستند. اگر شما جزو آن دسته از افرادی هستید که تا به حال سنگ کلیه نداشته‌اید و هیچ کدام از اعضای خانواده‌تان هم سابقه این بیماری را ندارند فقط کافی است یک رژیم پیشگیرانه ساده را رعایت کنید، یعنی عادت‌های غذایی نادرستی را که ممکن است به ایجاد سنگ کلیه منجر شوند، ترک کنید. بدترین عادت غذایی که می‌تواند باعث سنگ کلیه شود، کم نوشیدن آب است. اگر شما عادت دارید برای نوشیدن مایعات آن‌قدر صبر کنید تا تشنگی به سراغتان بیاید، بدانید که کلیه‌هایتان را در معرض خطر سنگ‌سازی قرار داده‌اید.

انسان باید آن‌قدر مایعات بنوشد که احساس تشنگی نداشته باشد چون احساس تشنگی به این معناست که بدن لااقل دو درصد آب از دست داده است. البته گهگاه احساس تشنگی کاملا طبیعی است ولی اگر افراد در شرایط کاری یا محیطی خاصی قرار دارند که به علت فعالیت زیاد یا تعریق مدام تشنه شوند، این خطرناک است و می‌تواند باعث رسوب کردن املاح در کلیه‌ها و ایجاد سنگ شود.


به خصوص آقایان در سنین بالا به خاطر مشکل پروستات، نوشیدن مایعات را کم می‌کنند تا شب‌ها مجبور نباشند برای دست‌شویی رفتن چند بار بیدار شوند. درحالی که این کار بسیار خطرناک است؛ هم خطر سکته را زیاد می‌کند و هم کلیه‌ها را در معرض نابودی قرار می‌دهد.


خلاصه اینکه نوشیدن آب، به مقدار کافی، حرف اول ر ا در پیشگیری و حتی درمان سنگ کلیه می‌زند. به این ترتیب که اگر شما تا به حال سنگ کلیه نداشته‌اید و می‌خواهید هیچ وقت هم نداشته باشید، آب بنوشید.اگر قبلا سنگ کلیه داشته‌اید و می‌خواهید عود نکند، آب بنوشید و اگر در حال حاضر به این بیماری مبتلا هستید، باز هم تا می‌توانید آب بنوشید.




در حسرت یک لیوان دوغ!


پرهیز غذایی در بیماران سنگ کلیه‌ای بسیار مهم است. این بخش از ماجرا بسته به جنس و ترکیب سنگ‌ها تفاوت دارد؛ به گفته مختصصان: عمده سنگ‌های کلیوی از جنس اگزالات کلسیم هستند و کسانی که این نوع سنگ را دارند یا قبلا داشته‌اند، نباید در مصرف لبنیات افراط کنند. البته گاهی بیماران می‌آیند و می‌گویند پزشک معالج توصیه کرده به طور کلی مصرف لبنیات را قطع کنند که این اشتباه است چون لبنیات بهترین منبع کلسیم مورد نیاز بدن است و اگر این کلسیم به بدن نرسد، پس از مدتی خطر پوکی استخوان و آسیب جدی به دندان‌ها را در پی دارد.


هر فردی روزانه دو واحد لبنیات احتیاج دارد. هر واحد لبنیات معادل یک لیوان شیر یا یک قوطی کبریت پنیر یا دو پیاله ماست است. با این حساب، کسانی که سنگ اگزالات کلسیم دارند یا قبلا دفع کرده‌اند و می‌ترسند دوباره دچار این بیماری شوند، بهتر است به همان روزانه دو واحد لبنیات اکتفا کنند تا هم کلسیم بدنشان تأمین شود و هم از خطرات سنگ کلیه در امان باشند.



و اما کسانی که دچار سنگ کلیه از نوع اوراتی یا سیستئینی هستند باید مصرف گوشت‌ها، گوشت قرمز و سفید، ماهی و مرغ را محدود کنند. این مواد از برنامه غذایی حذف نشوند بلکه فقط محدود شوند.





روی و آهن، به میزان لازم ..........


آیا مصرف مکمل‌هایی مثل قرص کلسیم، روی و آهن می‌تواند باعث ایجاد یا عود سنگ کلیه شود؟

اگر فرد مستعد سنگ کلیه نباشد، خوردن قرص کلسیم به دستور متخصص هیچ مشکلی را ایجاد نمی‌کند چون همان طور که گفتیم هر فرد سالم از یک سالگی تا آخر عمر می‌تواند روزانه 5/2 گرم کلسیم مصرف کند که معادل مقدار زیادی لبنیات است؛ مثلا یک لیوان شیر فقط 250 میلی‌گرم کلسیم دارد و اگر یک آدم سالم روزی یک لیتر شیر هم بخورد مشکلی پیش نمی‌آید. این فرد دیگر احتیاجی به مصرف مکمل کلسیم ندارد و این مکمل‌ها برای کسانی است که لبنیات نمی‌خورند. اینها اگر روزی سه تا قرص کلسیم همراه آب فراوان بخورند، خطری ندارد.


مصرف قرص آهن برای خانم‌ها را هم به خصوص در سنین بلوغ امری لازم و بی خطر است ولی در آقایان این مکمل باید با تجویز متخصص مصرف شود. مکمل روی هم فقط در موارد خاصی مثل ریزش مویا پایین بودن رشد قدی کودکان آن هم با دستور متخصص و در دوره‌های زمانی کوتاه دو سه ماهه باید مصرف شود؛ یعنی اگر خودسرانه و در درازمدت مصرف شود، ممکن است مشکلاتی را در پی داشته باشد....................

ویتامینه کردن موها مبنای علمی ندارد!...................


--------------------------------------------------------------------------------

گاهی می‌گویند فلان ماده گیاهی یا فلان فرآورده شیمیایی را روی سرتان بمالید تا موهایتان را تقویت کند. البته شما چنین سخنی را از یک متخصص پوست نمی‌شنوید بلکه این حرف را کسی می‌زند که از ساختمان مو و پوست اطلاعی ندارد...


در واقع هر چه قدر شما موادغذایی مختلف و انواع ویتامین‌ها را روی موها بمالید تاثیری در افزایش رشد موها ندارد. بنابراین چیزی به نام ویتامینه کردن موها مبنای علمی ندارد و این مساله تنها اسباب دست عده‌ای جهت خالی کردن جیب مردم شده است. ممکن است سوال کنید که پس وجود ویتامین‌ها و پروتئین‌های مختلف در شامپوها و فرآورده‌های مو به چه دردی می‌خورد؟ در پاسخ باید گفت که هر چند وجود این مواد ممکن است به خاصیت نرم‌کنندگی یک فرآورده و حالت دادن موها کمک نمایند اما تاثیری در تقویت موها ندارند و اغلب اضافه کردن آنها جهت جلب مشتری می‌باشد.


به طور طبیعی تغذیه مو از طریق رگ‌هایی که به ناحیه پاپی مو می‌رسند، صورت می‌گیرد. از طریق این رگ‌ها مواد مورد نیاز برای تغذیه ریشه مو وارد می‌شود و در اختیار سلول‌های سازنده مو قرار می‌گیرد و از سوی دیگر مواد زاید سلول‌ها از طریق رگ‌های همان ناحیه خارج می‌گردند. در صورتی که مواد مورد نیاز برای رشد سلول‌های سازنده مو کافی نباشد خواه این مساله به علت کمبود کلی آن ماده در بدن باشد (مثلا به علل کمبودهای تغذیه‌ای) و یا به خاطر نقصان در خون‌رسانی، به موها باشد (مثلا به علل اشکالات عروقی) باعث ریزش مو و یا رویش موهای غیرطبیعی می‌گردد بنابراین لازمه داشتن موهایی سالم و با طراوت، برخورداری از تغذیه مناسب و کامل می‌باشد، همچنان که این قضیه در مورد تمامی اعضای بدن صادق است. کمبودهای تغذیه‌ای علت شایعی برای ریزش مو نیست و نباید هر کسی که دچار ریزش مو شد گناه را به گردن نوع تغذیه او بیندازیم. در مواردی که ریزش و یا خرابی موها به علت کمبود تغذیه باشد معمولا علایم دیگری هم در فرد مبتلا وجود دارد و این‌طور نیست که شخصی در سلامت کامل و بدون هیچ شکایت دیگری فقط موهایش بریزد بنابراین در یک فرد معمولی که تغذیه مناسبی (در حد معمول) دارد نیازی به استفاده از داروهای تقویتی مثل انواع ویتامین‌ها، کلسیم و... جهت جلوگیری از ریزش مو نیست و تجویز آنها هم دردی را دوا نخواهد کرد. حتی زیاده‌روی در مصرف برخی از غذاها و حتی برخی گیاهان خود موجب بیماری می‌گردد. به عنوان مثال زیاده‌روی در مصرف ویتامین A علاوه بر عوارض مختلف، باعث ریزش مو نیز می‌شود و این مساله بیشتر در کودکانی دیده می‌شود که مادران با این تصور غلط که دادن ویتامین زیاده از حد به رشد کودک کمک می‌کند، به طور مرتب به او داروهای مولتی‌ویتامین می‌دهند که البته با قطع این ویتامین‌ها مشکل برطرف می‌شود. بنابراین باید مساله ویتامین‌زدگی و تصورات غلطی که در مورد مصرف این فرآورده‌ها وجود دارد مورد توجه قرار گیرد و در این رابطه با پزشک متخصص مشورت شود........................

اطلاعات کامل و مراقبت های دوران نوزادی .........................................


نوزادی به 28 روز اول زندگی اطلاق می شود که به دلایل زیر حائز اهمیت می باشد:


?-بخش مهمی از مرگهای کودکان در سال اول زندگی مخصوصاّ در دوران نوزادی رخ می دهد .
?-مقاومت بدن نوزاد در برابر سرماو گرما و میکروبهای بیماریزا کمتر از افراد بزرگسال است .
?-نوزاد قادر به مراقبت از خود نیست و باید اورا از خطر بیماری حفظ کرد .
?-چون پس از تولد ، محل زندگی نوزاد از داخل رحم مادر به دنیای بیرون تغییر پیدا می کند ، مدتی طول می کشد تا نوزاد به زندگی جدید خود عادت کند.

***مراقبتهای نوزاد بعد از تولد :

?-برای حفظ درجه حرارت بدن نوزاد باید درجه حرارت اتاق 25 تا 28 درجه و هوای اتاق تازه باشد .
?-در اتاقی که نوزاد نگهداری می شود ، باید با بستن در و پنجره از جریان سریع هوا یا کوران جلوگیری کرد.
?-کهنه و ملافه های خیس را باید فوری عوض کرد .
?- نوزاد را نباید روی سطح سرد مثل ملافه یا ترازوی سرد گذاشت چون خیلی زود حرارت بدنش را از دست می دهد .( برای فهمیدن حرارت بدن نوزاد ، پاهای او را لمس می کنیم . سرد بودن پاهای نوزاد نشان می دهد که درجه حرارت بدن نوزاد پائین است .
?-داغ شدن بدن نوزاد نیز خطرناک است . نباید او را در معرض مستقیم خورشید از پشت شیشه ، کنار شوفاژ یا بخاری یا زیر کرسی گذاشت یا لباس زیاد از حد به او پوشاند.
?- نوزاد را باید بعد از 4تا6ساعت پس از تولد حمام کرد ( بجز نوزادان کم وزن و بد حال ).بهتر است حمام کردن نوزاد حاقل سه روز یکبار باشد . نکات لازم در مورد حمام کردن نوزاد به شرح ذیل میباشد :
-نباید نوزاد را با شکم پر حمام کرد .، نوزاد گرسنه هم به دلیل بی قراری از حمام کردن جلوگیری میکند .
-نوزاد را باید در اتا قی حمام کرد که گرم باشد و جریان تند هوا نداشته باشد .
- آبی که برای حمام نوزاد استفاده میشود باید سالم و ولرم باشد . برای امتحان کردن آب باید بجای دست از آرنج استفاده کرد .
- ?-بند ناف نوزاد می تواند محل ورود میکروب باشد ، هرگز نباید با وسایل آلوده ناف نوزاد را دستکاری کرد ، نباید بند ناف را پانسمان کرد ، اگر بند ناف قرمز شد یا ترشح خونی یا چرکی داشت باید نوزاد را فوری نزد پزشک برد .
- ?-برای کهنه کردن نوزاد از پارچه های با جنس نخی و کمی ضخیم استفاده شود ، کهنه را مرتب عوض کرده و با آب ولرم شسته و پس از خشک شدن لانها را اتو کرد .
- ?-در مواردی که نوزاد دچار سوختگی ادرار شده است اقدامات زیر لازم می باشد :
- او را مرتب با آ‎ب ولرم شستشو دهید.
محل سوختگی را چرب کنید .

**زردی:

ممکن است زردی فقط در چشم نوزاد دیده شود ویا علاوه بر چشم ، مخاط و پوست بدن نوزاد نیز زرد گردد . معمولا در اثر رسوب ماده رنگی به نام بیلی روبین در قسمتهای مختلف بدن مانند چشم و پوست زردی ایجاد می شود .زردی نوزادان بر حسب زمان بروز آن علل مختلف دارد . برخی نوزادان در هفته اول پس از تولد ( بین روز دوم تا پنجم ) زرد می شوند وزردی آنها تا روز هفتم ادامه پیدا کرده و سپس کاهش می یابد این نوع زردی طبیعی است و مشکلی برای نوزاد بوجود نمی آورد .
در این حالت تغذیه نوزاد با شیر مادر باید ادامه یافته برای اطمینان ، نوزاد توسط پزشک یا کارکنان بهداشتی معاینه شود، ادامه تغذیه نوزاد با شیر مادر در این مواقع نیز لازم است .
- نکته مهم : برای درمان زردی نوزاد از دادن هر نوع ماده غذائی غیر از شیر مادر ( مانند آب قند ، ترنجبین ،شیر خشت )خودداری کنید .

*اگر زردی همراه با علائم زیر با شد خطرناک است :

-زردی روز اول
-در صورت منفی بودن گروه خون مادر و مثبت بودن گروه خون پدر .
-اگر فرزند قبلی مادر در اثر زردی فوت کرده باشد یا دچار عقب ماندگی شده باشد .
-اگر زردی شدید باشد ( کف دست و پا هم زرد شده باشد )
اگر زردی نوزاد همراه با خوب شیر نخوردن ، تب و بیحالی باشد
) خودداری نمائید .

**دفع مدفوع :

مدفوع نوزاد در 8 تا 24 ساعت اول تولد به صورت ماده سیاه رنگ و چسبنده ای است که در برخی نوزادان ممکن است تا 5روز بعد از تولد نیز ادامه یابد . این ماده را باید با پنبه خیس شده با آب گرم از مقعد و اطراف آن پاک کرد . دفع مدفوع نوزاد در طی روزهای اول نظم خاصی ندارد و تا حدود زیادی بستگی به نحوه تغذیه نوزاد دارد . در تغذیه نوزاد با شیر مادر ، مدفوع نوزاد شل و به رنگ سبز قهوه ای شده و گاهی دارای لخته های سفید شیر است . دفعات دفع مدفوع بستگی دارد به مقدار و دفعات شیری که نوزاد می خورد . در هفته های بعد ممکن است دفعات دفع مدفوع بیشتر شود به طوریکه نوزاد بعد از هر نوبت شیر خوردن ، مدفوع دفع کند . مدفوع نوزاد در حالت عادی شل ،‌زرد یا سبز و بدون بو است .

*نکته مهم : چنانچه نوزاد تا 48 ساعت اول بعد از تولد دفع مدفوع نداشته باشد ، به پزشک مراجعه کنید.

**تغذیه با شیر مادر :

مادر باید نوزاد خود را بلا فاصله بعد از تولد به پستان خود بگذارد ، مگر اینکه وضع عمومی او یا نوزاد به عللی مساعد نباشد .
واکسیناسیون :

برای پیشگیری از بیماریهای خطرناکی مثل کزاز . سیاه سرفه و … ایمن سازی نوزادان در بدو تولد بسیار حیاتی است .

تزریق ویتامین کا :

برای جلو گیری از خونریزی دوران نوزادی در بدو تولد به همه نوزادان ویتامین کا تزریق می شود .

مراقبت از ناف نوزاد :

خشک شدن بند ناف نوزاد از همان روزهای اول و دوم شروع می شود . رنگ آن ابتدا زرد و سپس قهوه ای شده وبعد از یک تا دو هفته می افتد در این مدت و قبل از افتادن بند ناف لازم است :
- بند ناف و محل اتصال آن به بدن نوزاد تمیز و خشک نگه داشته شود
- بند ناف در معرض هوا قرار گرفته و خشک شود .
- از گذاشتن هر گونه پوشش بر روی بند ناف خودداری شود.
- کهنه نوزاد زیر بند ناف بسته شود .
- از دست کاری و قرار دادن مواد آلوده بر روی بند ناف اجتناب گردد . ضمناّ استفاده از الکل نیز توصیه نمیشود زیرا الکل ، خشک شدن و جدا شدن بند ناف را به تاّخیر میاندازد .گاهی در محل اتصال بند ناف به بدن نوزاد ، ترشح شیری رنگ و بی بو و یا یکی دو قطره خون خارج می شود که اهمیتی ندارد.

**تجویز مولتی ویتامین یا ویتامین آ + د :

برای تاّ مین ویتامینهای مورد نیاز نوزاد از روز 15 تولد با نظر پزشک قطره آ+ د تجویز می شود .

*** رشد و نمو کودک :

** رشد :

افزایش اندازه و طول اندامهای بدن را گویند مثل :افزایش وزن ، افزایش قد ، افزایش دور سر ،طول بازوها ،طول باها و…


**تکامل :

بیشرفت منظم در طول مسیری مداوم را گویند که در این مسیر کودک مهارتها و رفتارهای جدید تری یاد می گیرد ، بعبارت دیگر تغییر در عملکرد کودک را تکامل گویند ، مثل :
نشستن ،خندیدن، راه رفتن ، کنترل ادرار و مدفوع و دندان در آوردن .


*** اندازه گیری شاخصهای رشد :

**نحوه اندازه گیری وزن در کودکان :

اندازه گیری وزن بهترین شاخص رشد جسمی است ،اولین توزین باید بلافاصله بعد از تولد صورت گیرد . معمولاّ برای وزن کردن کودکان از سه نوع ترازو استفاده می شود .
-ترازوی ثابت یا رو میزی
-آویزی
-عقربه ای یا کفی
در اندازه گیری وزن کودکان با ترازوی رو میزی به نکات زیر باید توجه داشت :
- ترازو در روی میز و محل مطمئنی قرار داده شود .
- از مادر بخواهید لباسهای کودک را کم کند و چنانچه اتاق سرد باشد در بیرون آوردن لباسهای کودک باید احتیاط کرد چون ممکن است سرما بخورد .
- پارچه تمیز ونرم و یا کاغذ تمیزی را روی کفه ترازو قرار دهید و کودک را روی آن بخوابانید .
- از تعادل ترازو مطمئن شوید وزنه باید روی عدد صفر قرار گیرد ، اغلب ترازوها دگمه با پیچی دارند که با آن ترازو را تنظیم می کنند.
- کودک را به کمک مادر و به آهستگی و با احتیاط بر روی ترازو قرار دهید و از مادر بخواهید که کاملاّ نزدیک کودک ایستاده و با او مشغول صحبت شود چون نوزادان و اطفال تحرک زیادی دارند مواظب باشید که از روی ترازو به خارج پرت نشوید .


*توجه :

در این مرحله به منظور دقت در توزین کودک توجه داشته باشید که ترازو به محلی تکیه نداشته باشد و بهورز یا مادر برای ثابت نگه داشتن کودک با دست به ترازو فشار نیاورند .
-با حرکت دادن وزن به طرف چپ و راست تعادل را بدست آورید . بعضی از ترازو های اطفال رومیزی عقربه ای هستند که عقربه در روی وزن کودک ثابت می ماند . بعد از متوقف شدن حرکات کودک وزن را بخوانید و یادداشت کنید.
-هنگام خواندن وزن ،پاها یا قسمتهای بدن طفل نباید به زمین یا محل دیگری بخورد .
-در پوشاندن لباس کودک به مادر کمک کنید .
- ترازو را برای استفاده بعدی آماده کنید و در بین دو وزن کردن میله مدرج را روی صفر قرار داده و ترازو را قفل کنید .
- *طرز کار با ترازوی آویزان :

-ترازو را از میله فلزی یا شاخه محکم درختی آویزان کنید .
-از مادر خواهش کنید لباسهای کودک را تا حد امکان کم نمائید .
-از مادر بخواهید کودک را در محل توزین بگذارد و یا خود این کار را انجام دهید .
- کودک را در حالیکه در شلوارک است از قلاب مخصوص آویزان کنید .
- وزن را بخوانید و یادداشت نمائید .
طرز کار با ترازوی کفی یا عقربه ای :
-ترازو در محل صافی قرار گرفته باشد .
-عقربه روی نقطه مربوط به صفر باشد.
-کاغذ و یا پارچه تمیزی را روی آن قرار دهید .
-کفش کودک را در آورید .
-موقع خواندن وزن کودک بطور مستقیم نگاه کنید تا وزن را درست بخوانید و سپس یادداشت کنید .


*توجه :

وزن طبیعی نوزاد بین 2500 تا 4500 گرم است و معمو لاّ در هفته اول کمی از وزن نوزاد کاسته میشود زیرا شیر کافی نمی خورد و از طرفی ادرار و مدفوع می کند و چنانچه نوزاد شیر کافی بخورد تا روز دهم به وزن زمان تولد خود میرسد و بعد از آن مرتباّ به وزنش اضافه می شود . بطوریکه در 6 ماهگی به دو برابر وزن زمان تولد و در یکسالگی به 3 برابر و در 2 سالگی به 4 برابر وزن زمان تولد خود میرسد .


**نحوه اندازه گیری قد در کودکان :

در هر بار مراقبت از زمان تولد تا 6 سالگی باید قد کودک را اندازه گیری نمائید . اندازه گیری قد کودکان را در حالت خوابیده یا در حال ایستاده میتوانید انجام دهید .

الف- روش اندازه گیری قد در حال خوابیده :

-از مادر کودک بخواهید کلاه یا روسری کودک را باز کند و پتوی کودک را در آورد بطوریکه سر وکف پای کودک آزاد و مشخص باشد .
-طفل را در روی میز قد سنج بخوابانید بطوریکه سر طفل را با احتیاط به قطعه چوبی که روی صفر خط کش بطور عمود نصب شده است تکیه دهید .
-قسمت متحرک خط کش را حرکت دهید بطوریکه با کف پای طفل تماس پیدا کند .
-قد کودک را بخوا نید و یادداشت کنید .
اگر میز قد سنج در اختیار ندارید می توانید متر پارچه ای را روی میز معمولی که در کنار دیوار و محل مطمئنی قرار داده شده بچسبانید. بعد یک صفحه صاف را در قسمت بالای سر کودک و عمود بر قسمت بالای میز و مقابل عدد صفر قرار دهید و بعد از ثابت نگهداشتن کودک عددی را که پاشنه پای کودک در مقابل آن قرار گرفته است بخوانید.

ب-روش اندازه گیری قد در حال ایستاده :

در کودکان زیر 6 سال اندازه گیری قد در حالت خوابیده دقیق تر است ، اما در کودکانی که به راحتی و بدون کمک می ایستند می توان در حال ایستاده قد را اندازه گیر ی کرد.
اندازه گیری قد در این روش در حالی انجام می پذیرد که کودک ایستاده و پاشنه های پا و سرین و قسمت فوقانی پشت وناحیه پس سری وی به دیوار و پاشنه ها بهم چسبیده و بازو ها بطور طبیعی در کنار بدن آویزان باشند ، در این حال می توانید از متری که به دیوار چسبانده شده استفاده کنید و یا با متر پارچه ای از فرق سر تا کف پای کودک را اندازه بگیرید .
اندازه طبیعی قد در نوزادان 55-44 سانتیمتر است و در پایان یکسالگی حدود 25 سانتیمتر به قد طفل اضافه می شود و در سال دوم 12 سانتیمتر و در سال سوم 8-6 سانتیمتر به قد کودک اضافه میشود .

**نحوه اندازه گیری دور سر :

به منظور بررسی رشد طبیعی دور سر لازم است که تا پایان 2 سالگی بطور مرتب در مراقبتها دور سر کودک اندازه گیری شود .
برای اندازه گیری دور سر کودک می توانید از متر پارچه ای استفاده نمائید بهتر است برای اندازه گیری دور سر طفل در حالت خوابیده به پشت باشد سپس مراحل زیر را انجام دهید :
-از مادر بخواهید کلاه یا روسری کودک را در آورد .
- دور سر کودک را بر جسته ترین نقطه پشت سر تا بر جسته ترین نقطه روی پیشانی اندازه بگیرید ، بطوریکه متر در قسمت جلو روی برآ‎مدگی ابرو ها قرار گیرد . اندازه بدست آمده را بخوانید و یادداشت نمائید .
اندازه طبیعی دور سر در موقع تولد 37-35سانتیمتر است در موقع معاینه نوزاد اگر اندازه دور سر بیش از حد معمول و یا کوچکتراز حد طبیعی بود ارجاع به پزشک لازم است .
تا پایان 3 ماهگی هر ماه 2 سانتیمتر و از 4 ماهگی تا پایان 6 ماهگی هر ماه 1 سانتیمتر و از 7ماهگی تا پایان یکسالگی هر ماه نیم سانتیمتر به دور سر کودک اضافه میشود .
هر بار که کودک را مراقبت می کنید به افزایش دور او توجه کنید و در صورت اضافه شدن اندازه دور سر یا افزایش غیر طبیعی کودک را ارجاع فوری دهید .


***سیر تکامل فیزیکی کودک :

**بدو تولد :

-قادر به مکیدن و بلعیدن می باشد .

**یک ماهگی :

-تعقیب نور
- عطسه و سرفه می کند .
- ادرار و مدفوع می کند .

**دو ماهگی :

-لبخند زدن
- از خود صدا در آوردن

**سه ماهگی :

-وقتی او را روی شکم می گذارید می تواند سرش را نگه دارد .
-تعقیب دستهای شما با چشم خود .
-باز و بسته کردن دستهایش

**چهار ماهگی :

-در پاسخ به خنده دیگران می خندد .
-با چشمها شیء متحرک را تعقیب می کند .
-دستها را بر روی سینه بهم می رساند .
-سر خود را به طرف صداها می چر خاند .
-دستش را برای گرفتن اشیاء دراز می کند .

**شش ماهگی :

-شناخت مادر
-اشیاء را در دست خود نگه می دارد .
-ملاج خلفی بسته می شود .


**8ماهگی :

-بررسی دستها واشیائی که در دست او قرار داده می شود .
-زمزمه میکند و یا با صدای بلند می خندد .
-گرفتن اشیاء
-بدون کمک می نشیند.



**9ماهگی :

-بین 1 تا 3 دندان دارد .
-دادن اشیاءاز یک دست به دست دیگر
-می خزد .


**12ماهگی:

-چهار دست و پا راه رفتن
-می ایستد.
-سعی میکند راه برود .
-در آمدن تمام دندانهای پیشین فک بالا .

** 12تا 18 ماهگی :

-به خوبی راه می رود .
-ادای چند کلمه ساده


**18تا 24 ماهگی :

-به خوبی راه رفته و حتی می دود .
-شروع به صحبت کردن نموده است .
-بسته شدن ملاج قدامی کودک

**2 تا 4 سالگی :

-به ازای هر سال 7 تا 8 سانتیمتر به قد کودک اضافه شده است .
-ادرار و مدفوع خود را خبر می کند .
-به خوبی حرف می زند .
-در بازی با همسالان شرکت می کند .
-نام خود را بطور کامل بیان می کند .


**4 تا6 سالگی:

-قدش به 110 سانتیمتر رسیده است .
-کنترل ادرار و مدفوع را دارد.
- علاقه به یادگیری
- شناخت چند رنگ اولیه
- برقراری تماس چشمی در زمان صحبت کردن

- ***منحنی رشد :

رشد هر کودک در مقابل عوارضی مثل بیماری و تغذیه بسیار حساس است . حساس ترین معیار رشد نیز وزن است با اندازه گیری وزن وپایش رشد هر کودک می توان سوء تغذیه و یا بیماریها را قبل از آنکه نشانه ها ی آن آشکار شود و یا عوارض بعدی روی سلامت کودک بگذارد کشف نمود .
در هر بار مراقبت که کودک را وزن می کنید باید وزن او را روی یک منحنی بنام منحنی رشد رسم کنید .
منحنی رشد هر کودک وسیله ای برای پایش رشد و سلامت کودک و پی بردن به وضعیت تغذیه او و آگاه شدن از بیماریها است .
منحنی رشد برای سالهای اول تا ششم زندگی کودک استفاده می شود و از محور های افقی و عمودی تشکیل شده است .
محور افقی نشان دهنده سن و محور عمودی بیانگر وزن کودک است . محور افقی به 6قسمت مجزا تقسیم شده وهر قسمت برای یکسال از زندگی کودک در نظر گرفته شده وهر قسمت به 12ماه تقسیم شده است . برای استفاده صحیح از منحنی رشد شرط اساسی و اولیه وزن کردن صحیح و دوره ای کودک است و توزین صحیح به وجود ترازوئی دقیق و سالم وابسته است ،ترازو باید قبل از توزین هر کودک به دقت تنظیم شود . دقت در خواندن ترازو نیز اهمیت دارد .
کودکان باید در سال اول زندگی هر ماه یکبار ،در سال دوم هر دو ماه یکبار ، در سال سوم هر سه ماه یکبار و در سالهای بعد تا 6 سالگی هر 6 ماه یکبار وزن شوند . در شرایط مراقبت ویژه و یا بیماری کودک باید در فواصل مراقبت روتین نیز وزن شود و نقطه وزن کودک در هر بار مراقبت در حضور مادر روی منحنی رشد ثبت گردد.
در روی کارت رشد سه نمودار رسم شده است که از پائین به بالا به ترتیب نماینده صدک سوم ،صدک پنجاهم و صدک نود و هفتم است . به طور طبیعی منحنی رشد نیمی از کودکان یک جامعه در بالای صدک پنجاهم و نیم دیگر در پائین آن قرار می گیرد .
صدک سوم یعنی از هر 100 کودک 3کودک در زیر آن قرار دارند .صدک نود و هفتم یعنی از هر100 کودک 97 کودک زیر آن و 3 کودک بالای آن قرار دارند .این کودکان یا خیلی ریز یا خیلی درشت هستند فاصله صدک سوم تا صدک نود و هفتم را حدود تغییر پذیر ی طبیعی می نامند


**نحوه رسم منحنی رشد :

پائین ستونهای محور افقی محل نوشتن تاریخ تولد و تکرار آن در فواصل ماهانه است به طوریکه باید در پائین خط عمودی صفر ( اولین خط عمودی سمت چپ )تاریخ تولد کودک به روز /ماه / سال نوشته شود و سپس در پائین خطوط عمودی بعدی تکرار شود .

چنانچه کودکی با وزن تولد 3 کیلو گرم در 27/11/84 متولد شده باشد ، وزن زمان تولد او بایستی در روی اولین خط عمودی سمت چپ منحنی و روی عدد 3 نقطه گذاری شود ، حال اگر اولین مراجعه کودک بعد از تولد در تاریخ 8/ 1 /85 ووزن او 5/4 کیلو گرم باشد نقطه وزن کودک باید در مستطیل بین دو خط 27/12/84 و 27/1/85(مستطیل دوم )قرار گیرد و چون اختلاف 27/12/84 تا27/1/85 کمتر از 15 روز است نقطه مزبور باید در نیمه سمت چپ مستطیل گذاشته شود ، اگر این اختلاف بیش از 15 روز بود در نیمه راست قرار می گرفت .
بنابر این چنانچه کودک در نیمه اول ماه سن خود وزن شود نقطه در سمت چپ مستطیل مربوطه و اگر در نیمه دوم ماه سن خود وزن شد نقطه در سمت راست همان مستطیل ثبت میشود .
برای تفسیر منحنی رشد کودک نقطه گذاری صحیح وزن کودک و اتصال این نقطه به نقطه های قبلی اهمیت دارد زیرا اتصال این نقاط به یکدیگر روند خطی رشد کودک را بدست می دهد و تنها در این حال است که مقایسه آن با منحنیهای سه گانه موجود روی کارت رشد ،تفسیر منحنی و توضیح دادن آن به مادر را میسر میکند .
از آنجا که وقایع مهم زندگی کودک مثل مراحل مهم تکامل و نیز شروع غذای تکمیلی ، قطع شیر مادر ، بیماریها و تولد فرزند بعدی می تواند بر رشد او اثر گذارد ضرورت دارد که این حوادث به طور عمودی در ماه مربوط به سن کودک و در بالای منحنی رشد نوشته شود .

تفسیر منحنی رشد :

تمام این فعالیتها برای کمک به تفسیر منحنی رشد و سپس اقدام لازم بر اساس این تغییر است اگر فقط به رسم منحنی اکتفا شود و به مادر در این زمینه آموزش کافی داده نشود و کودک رها شود نه تنها هیچ کار مؤثری انجام نشده است بلکه در قبال سلامت فعلی و آتی کودک و جامعه مسوول و محکوم خواهیم بود.

**در تفسیر منحنی رشد باید به چند نکته و اصل اساسی توجه داشت :

?-توزین کودک باید به طور صحیح و دوره ای انجام شود .
?-وزن اندازه گیری شده به طور دقیق در منحنی رشد ثبت شود .
?-سیر منحنی رشد بیش از محل آن اهمیت دارد .
?-منحنی رشد به درستی تفسیر شود و اقدامات لازم انجام گیرد و توصیه ها وآموزشهای لازم به مادر داده شود .
?- هر کودک منحنی رشد مخصوص به خود دارد و مهم این است که منحنی رشد همیشه رو به بالا و موازی با سه خط سیر کند .

*سیر منحنی رشد ممکن است به یکی از سه طریق زیر باشد :

?-سیر صعودی : چنانچه منحنی رشد کودک حرکتی رو به بالا و به موازات یکی از منحنی های سه گانه موجود بر کارت رشد داشت ، رشد مطلوب و پذیرفتنی است ، البته اگر حرکت منحنی رو به بالا به نظر آید ولی شیب لازم را نداشته باشد (به موازات منحنیهای مرجع نباشد ) بهتر است کودک تحت مراقبت ویژه قرار گیرد .
?- سیر افقی : چنانچه منحنی رشد کودک افقی باشد هشدار دهنده است و بایستی کودک را مراقبت ویژه نمود .
چنانچه سن کودک زیر 6 ماه است اقدامات زیر را انجام دهید :

در مورد تغذیه با شیر مادر تاّ کید نموده و مادر را در زمینه تغذیه شیر خوارش راهنمائی کنید ودر جهت حل مشکلات مربوط به شیر دهی او را آموزش دهید و 15 روز بعد پیگیری کنید در صورت بهبود یافتن وضعیت رشد کودک مجدداّ آموزشهای لازم را به مادر بدهید و اگر با وجود شیر دهی موفق همچنان وزن کودک ثابت ماند و علائم دیگری مبنی بر بیماری یا سوء تغذیه نداشت به پزشک ارجاع دهید ولی چنانچه وزن کودک کاهش یافت و یا علائمی مبنی بر بیماری یا سوءتغذیه داشت اورا ارجاع فوری دهید .
چنانچه سن کودک بالای 6 ماه است اقدامات زیر را انجام دهید :
در مورد تغذیه با شیر مادر و غذای کمکی آموزشهای لازم را به مادر بدهید و مجدداّ 15 روز بعد او را پیگیری کنید و اگر وضعیت رشد کودک بهبود یافت در مورد سایر مسائل مورد نیاز آموزشهای لازم را به مادر بدهید ولی چنانچه رشد کودک همچنان ثابت بود و یا کاهش داشت مطابق روش بالا اقدام نمائید .
?-سیر نزولی : حرکت رو به پائین منحنی رشد کودک بسیار خطر ناک است در این صورت کودک نیاز به ارجاع فوری و کمکهای فوری درمانی و تغذیه ای دارد.

***کودکان نیازمند مراقبت ویژه :

?-کودکانی با وزن تولد کمتر از 2500 گرم
?-کودکانی که در فاصله دو توزین منحنی رشدشان موازی با منحنیهای مرجع نباشد و مرتباّ از ‍آن فاصله گیرد .
?-کودکانی که منحنی رشد افقی یا نزولی دارند .
?-تولد در فاصله کمتر از 2 سال از تولد قبلی
?-دو قلو یا چند قلو
?-کودک دارای نوعی ناتوانی (مثل عقب ماندگی ذهنی ،بیماری قلبی ،شکاف کام و…)
?-قطع شیر مادر تا قبل از 6 ماهگی و تغذیه با شیر مصنوعی
?-تاّ خیر در تغذیه تکمیلی
توجه داشته باشید در مراقبت ویژه باید فواصل مراقبت روتین را به نصف تقلیل داد ،این امر در کودکان ، در سال اول زندگی از اهمیت ویژه برخور دار است و زمان مراجعات به 15 روز یکبار در ماه می رسد .

***نشانه های تاّ خیر رشد در سنین مختلف :

قبل از 6 ماهگی : اضافه نشدن وزن (حداقل 500 گرم در ماه )که بیشتر به علت محروم شدن کودک از شیر مادر رخ می دهد .توصیه های زیر مفید است :
-تغذیه انحصاری با شیر مادر
-مکیدن پستان در وضعیت صحیح و بطور مکرردر شبانه روز و به مدت نا محدود
-درمان فوری عفونتها
از 6 تا 12 ماهگی : وزن نگرفتن برای 2 ماه که به دلیل ناکافی یا حجیم بودن غذای کمکی و عفونتهای شدید و مکرر رخ می دهد .

توصیه ها:

-تداوم تغذیه با شیر مادر در شبانه روز
-دادن غذای کمکی بر اساس سن کودک بطور صحیح
-پیشگیری از عفونتهای مکرر و در مان آن
پس از یک سالگی:وزن نگرفتن برای ?ماه که بیشتر به علت غذای ناکافی و عفونتهای شدید ومکرر رخ می دهد .

توصیه ها :

-تداوم تغذیه با شیر مادر تا 2 سالگی و بیشتر
-دادن غذای بیشتر به کودک از سفره خانواده به شرح زیر :
(?) دادن حداقل 5 وعده غذا در روز
(?) بیشتر کردن مقدار غذا در هر وعده
(?) دادن یک وعده غذای اضافی هنگام بیماری و اضافه کردن کمی روغن به غذای او
-پیشگیری از عفونتهای مکرر و در صورت ابتلا ، درمان سریع بیماری کودک

***اقدامات لازم در جهت بهبود رشد کودکان :

**شیوه های مقوی و مغذی کردن غذای کودک :

منظور از مقوی کردن ، اضافه کردن برخی از مواد غذائی به غذای کودک است تا بتوان به ویژه در زمانی که کودک دچار تاّ خیر رشد شده است انرژی مورد نیاز کودک را تاّ مین کند .

*اضافه کردن موادی مانند روغن یا کره به غذای کودک باعث :

-افزایش انرژی موجود در غذا
-نرمی غذا و بلع راحت آن
-رساندن ویتامینهای محلول در چربی به کودک میشود .

منظور از مغذی کردن غذای کودک ، اضافه کردن موادی که علاوه بر انرژی ، پروتئین ، ویتامین و املاح آن را تاّ مین نماید بدین منظور توصیه می شود :

-حتی الا مکان مقداری گوشت به غذای کودک اضافه کنید .
-اضافه کردن نخود ،‌لوبیا و عدس که کاملا پخته و له شده باشد
-افزودن تخم مرغ به غذای کودک نیز میتواند پروتئین غذای کودک را بیشتر کند .
-استفاده از سبزیجات برگ سبز و نارنجی رنگ برای تهیه غذای کودک
-استفاده از آرد غلات جوانه زده برای طبخ سوپ
-اضافه کردن عصاره استخوان قلم گوسفند یا گاو به غذای کودک


***تغذیه با شیر مادر :

مزایای تغذیه با شیر مادر :
(?) بهترین و کاملترین غذا برای تمام شیر خوران
(?) استریل بودن
(?) محافظت کودک در برابر بیماریها
(?) آماده و قابل دسترس
(?) رایگان
(?) ایجاد پیوند عاطفی میان مادر و کودک
(?) کمک به فاصله گذاری بین تولد ها


**چگونگی تغذیه با شیر مادر :

بهترین زمان برای شروع تغذیه 1 تا 2 ساعت بعد از زایمان است . شیر اولیه آغوز نام دارد و غلیظ و زرد رنگ بوده و مقدار پروتئین و چربی و برخی مواد غذائی آن بیشتر از شیری است که بعد از آن تولید میشودو باعث بالا رفتن ایمنی کودک در مقابل بیماریها می شود .


**نحوه صحیح شیر دهی :

در موقع شیر دادن کودک باید روبروی مادر و صورتش نزدیک پستان مادر قرار گیرد وچانه او به پستان چسبیده و مادر پستان را طوری بگیرد که انگشت شست در بالا و 4 انگشت دیگر در زیر پستان قرار گیرد بطوریکه نوک پستان و هاله اطراف براحتی در دهان شیر خوار قرار گیرد و مواظب باشد تا سوراخهای بینی کودک مسدود نگردد.


**نشانه های وضعیت درست شیر خوردن :

-بدن کودک روبروی مادر ودر تماس نزدیک با بدن اوست .
-سر کودک بطور مستقیم و در امتداد بدن اوست .
- صورت شیر خوار روبروی پستان مادر قرار دارد .
- چانه کودک به پستان چسبیده است .
- لب پائینی به طرف خارج بر گشته است .
- قسمت بیشتری از هاله پستان در بالای لب بالا و قسمت بسیار کمی از هاله زیر لب پائینی دیده می شود .
- مکیدنها کند و عمیق است .
- صدای قورت دادن شیر به خوبی شنیده می شود .
- کودک وقتی احساس می کند که سیر شده است خودش پستان را رها می کند و نوک پستان در این حالت کشیده تر و بلد تر از معمول است .
- مادر هیچ گونه دردی در هنگام شیر دادن احساس نمی کند .

- **نشانه های وضعیت نادرست شیر خوردن :

-بدن کودک چرخیده است و روبروی بدن مادر و در تماس نزدیک با بدن او نیست .
-سر کودک چرخیده و یا به جلو خم شده است .
-چانه کودک از پستان دور است .
- دهان کودک بسته است .
- لبها به طرف جلو متوجه شده اند .
- قسمت زیادی از هاله بالا و پائین پستان خصوصاّ در زیر لب پائینی دیده می شود .
- مکبدنها سطحی وتند است .
- صدای قورت دادن شیر شنیده نمی شود ، بلکه صدای ملچ ملچ به گوش می رسد .
- کودک به دلیل نخوردن شیر کافی گریه می کند و دفعه بعد ممکن است از گرفتن پستان خودداری کند .
- وقتی پستان را رها می کند نوک پستان صاف است و ممکن است خطی در سر تا سر آن دیده شود
- مادر هنگام شیر دادن احساس درد می کند .

- **نکات مهم در شیر دهی :

(?)در هفته های اول شیردهی باید از هر دو پستان به شیر خوار شیر داد تا سبب تحریک تولید شیر شود ، در هفته های بعد بر حسب میل و نیاز شیر خوار می توان از یک یا هر دو پستان به تناوب استفاده کرد .
(?)شاخص ناکافی بودن شیر مادر در ماههای اول بعد از تولد افزایش وزن کمتر از 500 گرم در ماه است و منحنی رشد بهتر از هر چیز دیگری وضع تغذیه وکافی بودن شیر را نشان می دهد و نیز کمتر از 6 کهنه تر در 24 ساعت نمایانگر کافی نبودن شیر مادر می باشد .
(?)در زمان حاملگی در ماههای اول قطع شیر دهی ضروری نیست و هیچ خطری برای جنین ندارد ، اما باید توجه داشت که مادر حامله ای که شیر هم میدهد به غذای اضافی نیاز دارد .حاملگی مجدد برای مادری که شیر می دهد اصلاّ خوب نیست و علاوه بر عوارض جسمی برای مادر وکودک باعث می شود مادر نتواند شیر خوار خود را به صورت کافی شیر دهد .
(?)تغذیه شیر خوار در شب باعث پیشگیری از بارداری می شود .
(?)کودک بایستی تا پایان 2 سالگی با شیر مادر تغذیه شود .
(?)قطع شیر مادر بایستی به صورت تدریجی صورت گرفته و به غذای کودک بیشتر توجه شود .

***مشکلات شیر دهی وراه حل آنها:

?-نوک پستان صاف یا فرو رفته :

در این مادران باید اطمینان حاصل کرد که وضعیت شیر خوردن کودک درست است ،سعی شود که شیر خوار مقدار کافی از نوک پستان و هاله اطراف آن را در دهان دارد ،تحریک نوک پستان قبل از شروع شیر دهی باعث برجسته شدن نوک آن می شود و با مکیدن توسط کودک بزرگتر می شود ،در صورت عدم موفقیت مادر برای چند وعده یا چند روزشیر را بدوشد و آنرا با فنجان یا قاشق به شیر خوار بدهد وقتی شیر خوار بزرگتر شد پستان گرفتن برایش آسانتر خواهد بود .
?-نوک پستان دراز :

در این حالت شیر خوار فقط نوک پستان را می مکد و به ذخایر اصلی شیر که زیر هاله قهوه ای رنگ قرار دارند فشار وارد نمی شود ، به مادرانی که این مشکل را دارند باید کمک کرد تا شیر خوار مقدار کافی از هاله قهوه ای رنگ را در دهانش بگیرد .



?-احتقان پستان :

در احتقان پستانها متورم و درد ناک می شوند و رگهای سطحی آن پیدا و آبی رنگ هستند ، پستانها پر هستند مقداری از آن بعلت شیر و مقداری به دلیل افزایش مایع لنف و خون است .
علت آن تولید شیر زیاد و خصوصاّ بلافاصله پس از زایمان ،پر شدن پستانها و سینه نگذاشتن طفل

*درمان احتقان :

-شیر خوار را بطور مکرر به سینه بگذارد .
-بهترین کار خارج کردن شیر از پستان از طریق مکیدن شیر خوار و یا دوشیدن با دست است .
-اگر شیر خوار نوک پستان و هاله آن را به سختی به دهان می گذارد ابتدا مقداری از شیر ،دوشیده شده تا شیر خوار نوک پستان را به راحتی به دهان بگذارد .
-بعد از تغذیه شیر خوار چند تکه یخ را در درون یک دستمال تمیز قرار دهد و یا با استفاده از پارچه تمیزی که در آب خیلی سرد خیس شده باشد کمپرس آب سرد انجام دهد که این امر به کاهش ورم پستان کمک می کند .


?-زخم و شقاق پستان :

در بیشتر موارد وضعیت نادرست مکیدن ،شستشوی زیاد پستان با صابون و خشک کردن آن با حوله کثیف ،برفک ،کرمهاو محلولها می تواند باعث زخم نوک پستان گردد .درمان آن ،گذاشتن یک قطره شیر روی پستان و خشک شدن آن در معرض هوا ونور خورشید ،درمان برفک دهان نوزاد ،طولانی
بودن زمان مکیدن شیر خوار تا تخلیه کامل پستان ،و مهمتر از همه اصلاح وضعیت شیر دهی میباشد .

?-تورم پستان همراه با درد وتب :

زمانی که احتقان پستان به سرعت درمان نشود ،شیر در پستان کامل تخلیه نگردد ،میکروب از راه زخم نوک پستان وارد شده و ایجاد ماستیت میکند که باعث دردناک شدن فوق العاده ،تورم ،قرمزی وگرمی پستان و داشتن تب می شود .جهت درمان این مادران به پزشک ارجاع داده و موارد زیر را به مادر آموزش دهید :
-مهمترین درمان خارج کردن شیر از پستان
-شیر خوار بطور مکرر تغذیه شود چون عفونت خارج از مجرای شیر است ووارد بدن طفل نمی شود .
-شروع تغذیه از پستان سالم باشد و سپس از پستان مبتلا ادامه یابد .
-در صورت عدم تمایل مادر می توان شیر را دوشید .
-استفاده از حوله گرم قبل از شیر دهی و کمپرس سرد بعد از شیر دهی


?-آبسه پستان :

جمع شدن چرک در قسمتی از پستان را گویند که پستان متورم و درد ناک بوده و موقع لمس پر از مایع به نظر می رسد . علت آن عدم درمان ماستیت میباشد .
درمان :ارجاع به پزشک و دادن آموزش کلیه موارد مربوط به ماستیت ،در صورت سرباز کردن آبسه به مدت 2 تا 3 روز شیر آن دوشیده و دور ریخته شود .


***تغذیه تکمیلی :

شیر مادر تا پایان 6 ماهگی به تنهائی و بدون اضافه کردن هر نوع غذای کمکی برای رشد طبیعی شیر خوار کافی است . بعد از 6 ماهگی علاوه بر شیر ، باید غذاهای نیمه جامد را نیز برای او شروع کرد .مناسبترین غذا ها :
-در حجم کم انرژی زیاد داشته ( مانند چربیها ، شکر ، غلات )
-نرم بوده و به آسانی هضم شوند.
-تازه و بدون آلودگی بوده و پاکیزه و بهداشتی تهیه شوند .
-در دسترس ، ارزان و از منابع غذائی محلی قابل تهیه باشند .
**سن شروع غذاهای کمکی :
هفته اول ماه هفتم تولد کودک ، اما در صورت رشد نا مناسب می توان زودتر شروع کرد .

توصیه های کلی :

-مواد غذائی را چه از نظر مقدار و چه از نظر نوع ، کم کم به رژیم غذائی شیر خوار اضافه کنید
- از یک نوع غذای ساده شروع کنید وکم کم مخلوطی از چند نوع غذا به او بدهید .
- از مقدار کم (یک قاشق مربا خوری )در هر وعده شروع ودر وعده های بعد آن را زیاد کنید .
- بین اضافه کردن مواد غذائی مختلف حدود 5 تا 7 روز فاصله بگذارید .
- اولین غذائی را که می خواهید به کودک بدهید ، کمی غلیظتر از شیر تهیه کنید و سپس کم کم غذاهای نیمه جامد وجامد بدهید .
- غذا را با قاشق و مواد غذائی را با آبکی را با لیوان به شیر خوار بدهید .
- هنگام دادن غذاهای نیمه جامد و جامد ، شیر خوار را در وضعیت نشسته قرار دهید .
- غذای شیر خوار را به مقدار کم و برای یک وعده تهیه کنید .
- در صورت باقی ماندن غذا ، می توانید آن را به مدت 24 ساعت در یخچال نگهداری کنید ، در غیر این صورت آنرا در فریزر بگذارید .
- غذای نگهداری شده را فقط به مقدار مصرف یک وعده کاملاّ داغ کنید و پس از خنک کردن به کودک بدهید .
- **ترتیب دادن غذای کمکی به کودک :
- هفته اول : فرنی آرد برنج
- هفته دوم : فرنی آرد برنج ، شیر برنج و یا حریره بادام
- هفته سوم : پوره سبزیها (سیب زمینی ،هویج ، نخود فرنگی )
- هفته چهارم: سوپ گوشت و سبزی
- هفته پنجم : زرده تخم مرغ آب پز سفت شده
- هفته ششم : سوپ دارای جوانه غلات و یا حبوبات
- هفته هفتم : آب میوه
- از ماه نهم تا دوازدهم میتوان فرنی ، حریره بادام ، زرده تخم مرغ ، سوپ گوشت همراه با
سبزی ها . غلات و حبو بات ،ماست ،کته نرم همراه با آب گوشت و غیره به کودک داد.

*نکات لازم :
(?) بعد از شروع غذای کمکی ، به کودک آب سالم و بهداشتی بدهید .
(?)قبل از یک سالگی ،تا آنجا که ممکن باشد ، شکر ، نمک و ادویه به غذای کودک اضافه نکنید .
(?)به غذای کودکان کم وزن 1 تا 2 قاشق مربا خوری روغن نباتی یا کره اضافه کنید .
(?)توصیه می شود آب مرکبات ، آخرین آب میوه ای باشد که به کودک می دهید .
(?)از روز 15 تولد می توانید قطره آ-د یا مولتی ویتامین (25 قطره )و همزمان با شروع تغذیه تکمیلی قطره آهن (15قطره )به ترتیب زیر بدهید :
-برای کلیه شیر خوارانی که با وزن طبیعی متولد می شوند از پایان 6 ماهگی و یا همزمان با شروع تغذیه کمکی تا پایان 2سالگی داده شود .
-برای کلیه شیر خورانی که با وزن کمتر از 2500 گرم متولد می شوند از هر زمان که وزن آنها به دو برابر وزن تولدشان رسید تا پایان 2 سالگی داده شود .
-قطره آهن را بین دو وعده شیر مادر ودر عقب دهان کودک چکانده وسپس مقداری آب به او بدهند تا از تیره شدن رنگ دندانها جلوگیری شود .
(?)قبل از یکسالگی از دادن اسفناج ، عسل و سفیده تخم مرغ خودداری کنید .
(?)هرگز به زور به کودک غذا ندهید .


***تغذیه کودک 1 تا 5 سال :

شیر خواران از یک سالگی به بعد ،علاوه بر غذاهائی که خوردنشان را در سال اول زندگی یاد
گرفته اند باید از غذای سفره خانواده نیز استفاده کنند .این کودکان رشد سریع دارند و مقاومت کافی در مقابل بسیاری از بیماریها را هم ندارند و دندانهایشان نیز کامل نشده است . بنابر این باید در غذا دادن به آنها ،دو شرط اساسی زیر را رعایت کرد :
-غذاهایشان کم حجم ،پر انرژی و زود هضم باشد .
-به دفعات زیاد در اختیار آنان قرار داده شود .

***تغذیه کودک 1 تا 2 سال :

-علاوه بر استفاده از شیر مادر ، 5 تا 6 بار در شبانه روز به او غذا بدهید .
-غلاتی که کودک قدرت جویدن آنها را دارد مانند برنج به صورت کته های مختلف مخلوط با سبزیها
حبوبات و گوشتهای نرم به او بدهید .
-اگر کودک هر روز از سبزیهای تازه استفاده می کند ، لازم نیست که هر روز میوه هم بخورد .
-اگر کودک مبتلا به یبوست است در تهیه سوپ او ،علاوه بر سبزیها از برگه هلو ،زرد آلو و آلو به مقدار کم استفاده کنید .
-غذای کودک را تمیز و کاملاّ پخته تهیه کنید و پس از خنک کردن به او بدهید .
-باقیمانده غذا را در یخچال و یا فریزر نگهداری کنید.
-به غذای کودک کمی روغن مایع یا کره اضافه کنید .
-فلفل ،ادویه وچاشنیهای تند را به غذای کودک اضافه نکنید .

***تغذیه کودک 3 تا 5 سال :

-مهمترین وعده غذای کودک ، صبحانه اوست لذا باید به صبحانه کودک توجه کرد .
-با منتظر گذاشتن کودک برای صرف شام با سایر اعضای خانواده ،امکان دارد کودک به خواب رود ،بنابر این شام کودک را در ساعتهای آخر روز وقبل از شام خانواده به او بدهید .
-در حین غذا خوردن نمی توان از کودک انتظار داشت که حتماّ بدون حرکت بنشیند ، لذا بهتر است به کودکان اجازه دهید در حین غذا خوردن از جا بلند شود و بعد از کمی حرکت و بازی به غذا خوردن خود ادامه دهد .
-بهتر است غذا خوردن کودک ،زمان و محل معینی داشته باشد و برای غذا دادن به کودک از ظرف جداگانه ای استفاده شود تا معلوم شود که کودک چه مقدار از غذای خود را خورده است .
-کودک را مجبور به غذا خوردن نکنید بلکه در هر وعده اصلی غذا ، مقدار غذائی که مناسب او است در برابرش بگذارید . اگر کودک خودداری کرد ،بدون تعریف کردن از غذا یا اصرار به کودک ، آ نرا بر دارید و تا وعده بعدی چیزی به او ندهید ،بتدریج کودک به خوردن غذا تمایل پیدا می کند .....................................

آمیزش جنسی دردناک در زنان ...............



دیسپارونی حالتی است که فرد در هنگام آمیزش دچار درد میشود. این درد ممکن است در بدو ورود آلت مردانه به واژن یا در مراحل مختلف در طول دخول ایجاد شود. این حالت درجات متفاوتی دارد و نسبت به اینکه در چه زمانی پس از شروع نزدیکی و در کجا فرد احساس درد می کند، دلایل و درمانهای متفاوتی دارد.

یکی از دلایل شایع درد هنگام آمیزش برای زنان خشکی واژن است. اگر خانم به هر دلیل آمادگی دخول را نداشته باشد، این عمل می تواند بسیار دردناک باشد. در اکثر موارد خشکی واژن به دلیل نداشتن پیش نوازی کافی است، یعنی خانم این فرصت را پیدا نکرده که از نظر جسمی به محرک های جنسی پاسخ دهد و محیط واژن به اندازه کافی لغزنده نیست. از جمله دلایل و شرایط دیگری که میتواند باعث خشکی واژن شود داروهایی است که فرد مصرف می کند. در این مورد مشورت با پزشک و یا مطالعه در مورد دارویی که مصرف می کنید، می تواند مفید باشد. معمولا منابع خوبی در اینترنت در مورد داروهای مختلف وجود دارد.

از دلایل دیگر دیسپارونی یا آمیزش دردناک، می توان به جراحات و ضربه هایی که در طول زمان به آلت تناسلی وارد شده، سابقه آزار جنسی، دوران پس از زایمان، دوران عادت ماهانه، بیماری های ناحیه تناسلی و برخی از سرطانهایی که اعصاب آن منطقه را تحت تخریب قرار داده و نیز بیماری های مقاربتی درمان نشده اشاره کرد.

برخی از پزشکان آمیزش دردناک را جزو دسته اختلالات جنسی نمی دانند و برخورشان با بیمارانی که از این حالت رنج می برند، توام با شناخت کافی نیست. در این موارد توصیه می شود به پزشک دیگری مراجعه کرده و پیش از انجام معاینه، دردناک بودن ناحیه تناسلی خود را برای او بازگو نمایید. گاه ضرورت دارد، روان درمانی های لازم پیش از انجام هر گونه معاینه ای صورت پذیرد.

حالت دیگری که افراد با آن روبرو می شوند درد در هنگام دخول است. این حالت میتواند به دلایل متعددی باشد که شایع ترین آنها عبارتند از: عفونت های دستگاه تناسلی و دهانه رحم، بیماریهای مقاربتی درمان نشده، همزمانی نزدیکی و زمان تخمک گذاری، و در نهایت آماده نبودن فرد از نظر جسمی..................