سلام نمیدونم شماهم مثل من هستین یا نه خوش شانس تر از من هستین من که از زمان مدرسه هر دوست صمیمی داشتم فقط تو ظاهر باهام صمیمی بودن یا خنجر از پشت بهم زدن یا اگرم هنوز هستن و نشونی از من دارن فقط مواقعی که کارشون گیره پیگیر من میشن ... دوست خوب اونیه که تو غم و شادی و همه چیز کنارت باشه ... واقعا چرا هیچ دوست خوبی ندارم ... من برای همه دوستام از جون و دل مایه میزارم اما ... هیچ دوست واقعی ندارم و خیلی احساس تنهایی میکنم ... متولد هفتاد هستم و یک پسر بیست و دو ماهه دارم ...
از دوستم خیلی کم باخبرم و دوستیمون کمتر شده دوست واقعی و وفادار به نظر من فقط خانواده ی ادمن دوستا همه شون تا ی مرحله ای با ادمن و صمیمیت توی دوستیا همه شون به نظر من "تا " دارن بعضی دوستا صمیمی هستن "تا" زمانی که باهات کار دارن بعضی دوستا صمیمی هستن "تا " زمانی که وقت دارن برات و کمتر سرشون شلوغه بعضی دوستا صمیمی هستن "تا"... خلاصه به نظرم تمام دوستی ها بالاخره ی "تا" دارن و به نظرم دوستی واقعی و ابدی ، که صمیمیت هم داشته باشه ، وجود نداره
