من بیست و شیش سالم مجردم خواهرم نوزده یه خواستگاری داره که مامانم داشت می گفت به نظرت بهش بگم یا نه اخه سنش کم و…..گفتم حتما بهش بگو به هرحال خودش باید تصمیم بگیره بچه ها من مشکلی ندارم که خواهرم قبل من ازدواج کنه ولی یادم تا بیست و دو سالگیم که خواهر بزرگ‌ترم ازدواج نکرده بود مامانم حتی اسم خواستگار و جلو من نمیورد یکسال هم که نامزد بود باز هم خواستگار راه نمی داد الان هم اگر موردی باشه که خودش نپسنده به من نمی گه نمی دونم چرا انقدر فرق می ذاره گاهی حس می کنم اصلا خوشبختی و عاقبت من براش فرقی نداره با این که من بچه ی آروم تری بودم و تقریبا بدون دردسر نه سر کنکور دادنم نه کار پیدا کردنم نه مدرسه رفتن و دانشگاه رفتند درگیری و حواشی اون دوتا و نداشتم گاهی فکر می کنم شاید خودم باعث می شم که دیده نشم
عزیزم....🥲
خب شرایط الان خیلی فرق کرده.آمار ازدواج خیلی پایین اومده.تو این شرایط کی میره خواستگاری آخه.مامانت حق داره حتما دیده کیس خوبیه میگه دختررو رد کنم بره.دیگه الان مثل سابق نمیشه منتظر بمونی دخترا به ترتیب برن
عزیزم شغلت چیه؟
خیلی فرق کرده
خیلی نه هاااا خیلیییییییییییییییی
از همین تفاوت قیمت طلا و دلارو مسکن نسبت به ۴سال پیش میتونی بفهمی چقد تغییر کرده
منم هم سن توام.آجی کوچیکتر ندارم ولی خو دیگه امیدی به رفتنم ندارم.من به مامانت حق میدم.اگه مامان منم به ترتیب میخواست شوهر بده الان همه وَر دلش بودن
خیلی دوست داشتم بتونم جدا ازشون زندگی کنم آدمی که قراره بیاد تو زندگیم و خودم باهاش آشنا شم و بعد معرفیش کنم بهشون
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
3 ثانیه پیش
3 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
