هیچی اصلا آزادی نداشتم میرفتم دانشگاه نیم ساعت از کلاسم ک میگذشت میبستنم به رگبار زنگ پشت زنگ که کجایی،نمیتونستم با دوستام برم پارک خرید تفریح مسافرت مدرسه ای
الان ۲ ساله عروسی کردم خداروشکر همسر خوبی دارم هیچی نمیگه هرجا بخوام برم حتی گاها بی حوصله هم که میشم میگه من میرم بیرون تو دوستات ودعوت کن خونه یا برین بیرون بگردین حال و هوات عوض شه،بعد مامان و بابامم تموم آزادی هایی ک بمن ندادن و الان به آبجیم دادن
من فقط اجازه داشتم کلاس برم و کتابخونه و خرازی واینا داداشم میگفت اگه اینکارو کردی سرت رو سینه دوس پسر و عشق که هیچی الان هم شوهر محدود میکنه
عب نداره فدا سرت تقریبا ۹۰ درصد ما دخترا این مشکل و داریم اینا مهم نیس مهم اینه همسر خوبی نصیبت بشه بعد ازدواجت خود مختار بشی و کیف کنی،خیلیا خونه پدر آزادن از هفتاد دولت اما ازدواج که میکنن شوهر محدودشون میکنه انگار میفتن قفس،بنظر من محدودیت تو مجردی خیییلی بهتر از محدویت بعد ازدواجه
😔🙄هعییی ۲۳ سالمه مجردم . اوج آزادیم گشتن تو بازار و شهره البته تا قبل تاریکی هوا. همون روز هم میرم باید قبل و بعدش توضیح بدم ک باا کی رفتم و برگشتم ... افسرده شدم انقد ک محدود و پیش پا افتاده بود اینکارا دیگ انگیزه همونم ندارم ک برم با دوستی کسی .
نسبی بوده.اگه خواستگار میومد اوضاع بدتر بود.معمولا باید با خواهرام میرفتم بیرون.خونه دوستامم فقط اونا که خانوادم میشناختن و قبول داشتن
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
39 ثانیه پیش
39 ثانیه پیش
39 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
