توی شهر ما شهید گمنامی هست که همیشه روی مزارش گل و کاسه ی اب هست،با اینکه گمنامه اما غریب نیست،همه ازش یاد می کنن و بهش متوسل می شن که شفیعشون بشه پیش آبرودارا...دیروز تو بهشت زهرا در حالیکه دلم خیلی گرفته بود رفتم سمت گلزار شهدا،بی اراده رفتم سمت مزار شهید گمنام...به دلم افتاد براش ختم صلوات بگیرم...حسم اینه که هر کسی که وارد مجلس مجازیمون میشه و همکاری میشه دعوت میشه و انشاء الله قراره حاجت روا بشه،غریب نوازی کنید،یا شاید بهتره بگم گمنام نوازی کنید،بسم الله...