منم دوسال پیش که پسرم بدنیا اومد دختر طفلکیم تازع داشت میرفت کلاس اول بقول شما افسار زندگیم از دستم دررفت پسرم کولیک داشت رفلاکس و آلرژی شدید از اونورم یه بچه کلاس اولی که باید پا به پاش درس بخونم خیلی سختتتتت بود خیلی عصرا کولیک پسرم شروع میشد یه بند جیغ میزد من وسط جیغای اون به دخترم دیکته میگفتم طفلک دخترم دلم براش میسوزه
ولی همش بخودم میگفتم سال بعد اینموقع همه چی بهتر میشه اینطوری خودمو آروم میکردم
شکر خدا الان که دوسالشه با هم کنار اومدن اوضاع خیلی بهتر شده هر چند این کرونا بچه هارو پرخاشگر و بی حوصله کرده
میخوام بگم که میگذره عزیزم بخودت سخت نگیر از خودت توقع زیاد نداشته باش دخترتم کوچیک نیست تا حد زیادی از پس خودش برمیاد