من خودم کارشناس رشته بودم ولی مدیرم فوق العاده ادم خوب و مهربونی بود. گاهی وقتا به خاطر دانشجوها میدیدم که از بالا توبیخ میشد. ما عادت داشتیم ی دانشجو دیر میکرد زنگ میزدیم که نکنه خواب مونده باشه و غیبت بخوره. ی بار به یکی زنگ زدیم ، دانشجوئه گفت چرا از خواب بیدارم کردین. دیگه قانون شد از اون به بعد زنگ نزنیم ولز باز ما دلمون میسوخت یواشکی زنگ میزدیم.
ما یه استاد داشتیم بنده خدا خیلی خیلی آدم خوبی بود.یه بار من پیشش بودم یه دختره اومد گریه کرد و گفت اگه این درسو پاس نشه دیگه نمیتونه بیاد دانشگاه و از این حرفا.استادمون هم دلش سوخت و الکی گفت یه مقاله بیار و 10 شو داد.دختره بی چشم و رو رفته بود گفته بود پول گرفت و نمره داد.با این که همه اون استاد رو میشناختیم و میدونستیم دروغه ولی استادمون خیلی ناراحت شد و گفت حتی0.01 هم نمیدم از این به بعد. هر چند دلش نمیومد و با دانشجوها را میومد
یه بار سر امتحان عمومی که تستی هم بود داشتم با دوستم که جلوی من نشسته بود سولارو دونه دونه چک میکردیم.یه حاج آقایی بود از مسئولین آموزش اومد کنار گوشم گفت خوش میگذره؟ من چون میدونستم کاری نمیکنه و فقط میخواد ما رو کنترل کنه خندم گرفته بود و به زور داشتم کنترل میکردم.دوتایی مونو بلند کرد برد تو یه کلاس که خیلی جلوی دید نباشیم.
مراقبای ما بعضی هاشون میبخشین وحشی بودن عملا. انگار قتل کرده بودیم اگر احیانا چیزی میدیدن.ولی بعضیا دفعه اول به قول شما با چشم و ابرو یا آروم کنار گوش طرف تذکر میدادن که تکرار نکنه.یه آقایی بود اگه اون میومد کل سالن رحم الله میشدن از ترس و حتی اگر نمیخواستن تقلب هم بکنن باز میترسیدن
