به نظرتون پر توقع ام

باهاش حرف بزنید. 

 سیاست به خرج بدین. 

 و اگر راه اومد پیش روانشناس برید البته اگر تواناییش رو دارید. 

عزیزم منم مثل تو.....

ولی خودم تنهایی میرم مهمونی تازه به همه اینایی که گفتی افسردگی شدید همسر رو هم اضافه کن

یعنی همه کارام تنهاییه ولی چه میشه کرد باید کنار اومد دیگه

تو ابجی من نیستی؟؟؟؟

میدونم چی میگی گلم الان خودمم همینجوری ام بخدا قلبم داره تیر میکشه اشکامم خشک نمیشه یریز میاد، شوهرم که زودتر میاد پنجشنبه شبا میره بیرون با دوستا وقتی میاد یاخواب یارابطه درحد خودش بدون مقدمه وتمام، منم که اصلن آدم نیستم انگار وقتی میگم بذاراون اول تموم شه بعدش من درخواست کنم ناراحتی پیش میادیامیخوابه، رابطمونم میره تا یک هفته دیگه

وا خب خودت داری میگی تا دیر وقت سرکاره و روزای تعطیلم سرکار ‌ .خب شرایط کار اینجوری شده متاسفانه . شما خق داری ناراحت باشی ولی شوهرت مقصر نیست . خب مرد بیچاره واسه آسایش زن و بچش داره کار میکنه دیگه . خوب بود مثل بعضی مردا بیعار بود و تا لنگ ظهر میخوابید . همیشه ام ور دلت بود 

چیزایی که تو میخوای حق طبیعی شماس ، ولی فشار مالی شوهرت رو سرد کرده مطمعن باش ، نمیتونی خودت و بچه ات برید بیرون و بازار و پارک؟

آخی خدا رحمت کنه عزیزم ناراحت شدم خیلی سخته ولی منم فقط مامان وبابا دارم بقیه توزلزله فوت شدن مثلاهیچوقت دایی خاله نداشتم مادر بزرگ و پدربزرگ نداشتم عموهام قهرن ‌همیشه مامانم ک دارم همییییشه مریضه بااینکه جوونه بابامم وضعص خوب نیس ببره دکتره  خوب منم خسته ام