اگ تعصبی رو این مسئله نداشتی باشی بنظرم مهرش به دلت میوفته
اما اگ از اول تو ذهنت داشته باشی ک این بچه از من نیس بنظرم هرچقدر هم بگذره درست نشه مخصوصا اگ با بچه به مشکلی بر بخوری
من ب شخصه نمیتونم این ریسکو برای خودم قبول کنم درسته ک تو نظرم گفتم ک دوست دارم ب یه بچه محبت کنم اما اول از همه اگ ازون بچه خوشم نیاد نمیتونم این محبتو بصورت طولانی مدت ادامه بدم
حالا دیگ بستگی ب احساس و طرز تفکر شما و یا کسی ک میخواد اینکارو بکنه داره
البته بازم گفتم ک من مجردم و فقط وقتایی ک احساساتی میشم نسبت ب بچه ها این چیزا تو ذهنم میاد
ولی فک کنم اگر روزی ازدواج کنم و در حسرت بچه باشم طرز تفکر من هم عوض بشه