خدا رو هزار مرتبه شکر خیلی خانواده شوهرم خوبه
خیلی باهاشون راحتم باور کن با خانواده خودم معذبم
بیمارستان خواهر شوهرام و مادرشوهرم پیشم بودن نذاشتم از خانواده خودم بمونه
تا دوماه هم من یه دونه لباس از بچم نشستم و انقدر حالم بود نمیتونستم تروخشکش کنم دیگه خواهرشوهرم همه کارای دخترمو میکرد فقط میداد من که شیرش بدم
سلام اول تبریک فراوون برا نی نی خوشگلتون قدمش خیر..دکتر شهیدی رو منم کارشو دیدم خیلی خوبه
منم افسردگی گرفتم بعد زایمان اولم .همش گریه میکردم شوهرم تعجب کرده بود خانواده خودم میگفتن چرا اینجوری شدی سینه هام زخم بود شیرم کم بود چون سزارین شدم هر کس هم میومد میگفت وای سزارین شدی گریه میکردم که چرا سزارین شدم .خلاصه همه دردای شمارو داشتم انگار بعد به دنیا اومدن بچه هم خودت گیج میشی هم شوهرت بعد یه مدت خوب میشی ولی باید بخوای به خودت کمک کن من خواهرم کمکم کرد هر روز زنگ میزد که بیا خونم بهم میرسید از محیط خونه دور میشدم حالم بهتر میشد خلاصه فکر میکردم هیچ وقت خوب نمیشم میدونم بدترین حس دنیاس الان میترسم برای بچه دومم بگیرم همش ترس رو دارم خدا کمکم کنه .انشالله شما هم از این بحران موقتی زود بیرون بیای عزیزم برات دعا میکنم
عزیزم تا ۲-۳ ماه اوج این داستاناس بعدش کم کم همه چی رو روال میفته ، من که تا ۴۰ روز با گریه به دخترم شیر میدادم انقدر که دردداشتم،
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
