چرا با اینکه ظاهرم خوبه کسی زیاد جذبم نمیشه

عزیزم برمیگرده ب اعتماد ب نفس. من از نظر زیبایی خوبم جذابم ب دل میشینم ولی اینجوری هم نیس ک بگی دیگه از من خوشگل تر نیس چرا هس خیلی هم خوشگل تر هس ولی از مجردی هر جا وارد میشدم بالاخره یکی بهم پیشنهاد میداد پیشنهاد معمولی بماند ک چنان دلبسته و عاشق میشدن ک سال های سال فراموشم نمی تونستن کنن الان ک متاهلم هستم بازم پیشنهاد زیاد دارم ک البته فقط میگم پیشنهاد دارم نه این ک خدای نکرده من پیشنهاد هارو قبول میکنم و ارتباط می گیرم. حتی خواستگاری می کنن ازم بعد میگم متاهل هستم می خوام بگم ک ب طور ناخودآگاه از مجردی و نوجوانی اعتقاد داشتم ک جذاب و دوست داشتنی هستم این طرز فکر تو واقعیت بهم برمیگرده

خون گرم ک آره هستم ولی مجرد بودم با هر کسی هم صحبت نمی‌شدم حتی پسرا فامیل هم فقط سلام علیک تحویلشون نمی گرفتم. تیپمم ساده بود خیلی اهل مد نبودم 

ای کاش منم تو مجردی  کسی جذبم نمیشد اصلا همیشه اینو میگفتم 

هر جا میرفتم خواستگاری میکردن ولی خیلی اذیت شدم 

میدونی چیه قسمت آدم برای ازدواج یه نفره 

چه بهتر که همون یه نفر اولی و آخری باشه 

چون آدم هی تو فکر کردن به این و اون و رفت وآمد و درگیری ذهنی و قسمت نشدنها گیر کنه خیلی خیلی اذیت میشه تا به قسمتش برسه