از ازدواجم پشیمونم سنی نداشتم

شوهرمن بخاطر ابنکه بچه آخره و دوتا برادر معلول داره و پدر نداره و اینکه کسی کمک مامانش نیس ن دلش میاد،نه میزارن که ازپیش مامانش بره  اونام آدمایین ک میخان سواستفاده کنن از آدم و منم مجبورم لال شم بخاطر اینکه شوهرم خودشو مسئولشون میدونه مامانشم لوسش کرده ک همیشه ور دل خودش باشه پسرش

ناراحتیم میدونی از چیه

از اینکه چرا زودتر نفهمیدم این چیزارو

من میدونسم خاتوادش اینجورین

ولی فکر نمیکردم انقدر خودشو مسئولشون بدونه و انقدر مهم ترازمن باشن 

بمن فقط باحرف میگه وگرنه عملش فرق میکنه همه جوره

خانوادم قبول کردن نامزد کنیم

بااینکه من بچه اول خانوادم و تک دخترم اگ وابستگی ای هم باشه من باید باشم ن اونکه مرده و میخاد زندگی تشکیل بده

اولش میگفت من بخاطر تو حتی خانوادمم حاضرم ول کنم ک تو هرجوری دوسداری زندگی کنی

منم گفتم ن نمیخام ولشون کنی ولی ی زندگی ای باشه برامون ک اختیار همه چیزمون دست خودمون باشه و اگرم کمک میخای بکنی طوری باشه ک دیده بشه و قدر بدونن