نی‌نی سایت: فیروزه سخندانی_ سکس‌تراپیست: زنان و مردانی که آماده ورود فرزند به زندگی‌شان می‌شوند در تمام شئونات و مناسبات زندگی یک تغییر بزرگ را تجربه می‌کنند. خانواده آن‌ها در حال تکامل است و خودشان نیز نقش‌های جدیدی را بر عهده می‌گیرند؛ پدرومادر شدن. یکی از ابتدایی‌ترین مسائلی که همسران در دوران پیش از تولد به آن دچار هستند بحث بر سر رابطه جنسی است. اغلب می‌شنویم که آن‌ها دچار تغییراتی در نگرش به این موضوع می‌شوند؛ یعنی شرایط خاص این دوران رابطه زناشویی آن‌ها را تحت تاثیر قرار می‌دهد.
بارداری یکی از حساس‌ترین دوره‌های زندگی زنان است و روابط جنسی و زناشویی در اثر تغییرات فیزیکی و روانشناختی متعدد دوران بارداری دستخوش تغییر می‌شود. بارداری می‌تواند باعث عمیق‌تر شدن یا از طرف دیگر باعث گسستگی روابط زناشویی شود. ادامه فعالیت جنسی در طول بارداری باعث افزایش شناخت خود، افزایش قدرت در ارتباط جنسی، استحکام روابط زناشویی و استحکام و قدرت بخشیدن به حقیقت فعالیت جنسی می‌شود.
روابط جنسی زوجین در بارداری تحت تاثیر عوامل جسمی، روانی و فرهنگی قرار می‌گیرد؛ عواملی نظیر تغییرات فیزیولوژیکی و آناتومی که در زن باردار اتفاق می‌افتد. کنار گذاردن فعالیت جنسی و احساس گناه در مورد روابط جنسی در بارداری، تغییر تصور ذهنی فرد از بدن خود، کاهش احساس جذابیت کافی برای همسر، ترس از آسیب به جنین، ترس از سقط و زایمان زودرس و غیره می‌تواند روی پاسخ جنسی فرد و در نهایت ارتباط زوجین تاثیر منفی بگذارد و اضطراب و عدم اعتماد به نفس زوجین را سبب شود و در نهایت بهداشت روانی خانواده را بر هم زند. در چنین شرایطی کم شدن روابط جنسی یا قطع بدون دلیل آن می‌تواند باعث کم شدن ارتباط عاطفی و محبت‌آمیز از طرف همسر شده و بهداشت روانی خانواده را بر هم زند.
نگرش و رفتارهای جنسی آموختنی هستند، بنابراین فعالیت‌های جنسی مشابه، می‌تواند برای افراد مختلف، معانی متفاوتی داشته باشد و حتی برای یک شخص، از یک زمان به زمان دیگر تغییر یابد. در طول بارداری میل جنسی و فعالیت جنسی زنان باردار و همسر آن‌ها غیرقابل پیشبینی بوده، ممکن است افزایش، کاهش یا بدون تغییر بماند. اگرچه برقراری رابطه جنسی در بارداری بدون رعایت اصول صحیح عوارضی را برای مادر و جنین در پی دارد، با این وجود علم طب هیچ محدودیتی برای انجام فعالیت جنسی در یک بارداری طبیعی قائل نشده و می‌توان رابطه جنسی متعادل را به غیر از گروه پرخطر در طول بارداری ادامه داد.
رفتار جنسی در انسان تنها یک پاسخ فیزیولوژیک یا یک رفتار روانی نیست بلکه ترکیبی از هر دو ساختار است. آخرین تعریفی که سازمان بهداشت جهانی در رابطه با بهداشت جنسی ارائه داده این‌گونه است: یکپارچگی و هماهنگی میان ذهن، احساس و جسم که جنبه‌های اجتماعی و عقلانی انسان را در مسیر ارتقای شخصیت او سوق داده و منجر به ایجاد ارتباط و عشق می‌شود. دستیابی به بالاترین استاندارد از اطلاعات و بهداشت جنسی حق همه انسان‌ها است. همچنین آموزش اصول صحیح فعالیت جنسی و رسیدگی به مشکلات جنسی زوجین از اجزای اساسی و استاندارد مراقبت‌های بهداشتی است. با توجه به این که عوامل اجتماعی، اقتصادی، قومی و فرهنگی در برداشت فرد و جامعه از تمایلات و رفتارهای جنسی موثر است و نظر به اینکه تمایلات و عملکرد جنسی بخشی از سلامت زنان بوده، تلاش در زمینه تصحیح نگرش زوجین برای فعالیت جنسی در بارداری جهت کسب رضایت جنسی توصیه می‌شود.
می‌توان گفت رضایت‌مندی جنسی و توانایی در رسیدن به ارگاسم زنان باردار نسبت به قبل کاهش می‌یابد. انجام فعالیت جنسی در سه ماهه دوم بارداری برای اکثر زنان راحت‌تر است. زنان در سه ماهه دوم بارداری افکار جنسی بیشتری داشته، رویا، خواب و خیال‌های جنسی را تجربه کرده و رفتارهای جنسی را شروع می‌کنند.
اما در مجموع، پیشرفت بارداری اغلب باعث می‌شود تعداد نزدیکی‌ها کاهش یابد به طوری که میانگین تعداد نزدیکی در طول حاملگی دوبار در ماه، در مقایسه با هفت بار در دوره قبل از بارداری بوده است. مطالعات متعددی که تعداد مقاربت را در طول بارداری مورد بررسی قرار داده‌اند، نشان می‌دهد که تعداد مقاربت در طول بارداری کاهش می‌یابد و در سه ماهه سوم بارداری به کمترین میزان خود می‌رسد. به این معنی که کاهش دفعات نزدیکی، رضایت جنسی، میل جنسی و رسیدن به ارگاسم در سه ماهه دوم کمتر از قبل و در سه ماهه سوم بارداری به پایین‌ترین حد خود می‌رسد.
