sevda_alone

عضویت : 1401/05/17
زن
18 سال
درج نشده است

در میانه طوفان سوال ها، دارم باور هایی که سالها تکیه گاهم بودن رو دوباره میبینم. این مسیر ناشناخته ترسناکه، احساس میکنم زمین زیر پام در حال تغییره. از دست دادن تکیه گاه اعتقادی دردناکه، اما راست گویی با خودم رو انتخاب کردم. نمیدونم به کجا میرسم، انسان بودن یعنی گاهی گم بشی تا راه خودت رو پیدا کنی، الان در همون "گاهی" هستم. دارم با قلب پرسوال و روح خسته، دنبال روشنی میگردم.