دلم میخواد برم توی روستا زندگی کنم ...

۲۳سال دلم گرفت.۲۳سال پیرشدم. تو شهر هم که هستم هم دهاتیامو میبینم بغض میکنم.از دخالتای بیجاشون.از قضاوتهای ناصحیح

توروستای ما دانشگاه رفتن اونم واسه دختر اصلا مرسوم نبود.باخبر قبولی من تورشته پرستاری آوازه پیچید و همه سعی در آزار پدرومادرم داشتن که دخترت میخواد بره ج .ن د ه گ ی، هرکی دانشگاه بره خراب میشه.

الانم از دستشون در امان نیست

ماشینمو عوض میکنم میرم خونه بابام یه همسایه فضول به نمایندگی از بقیه میاد بازجویی،چندخریدی؟چجور خریدی؟مگه چقدر درمیاری که میتونی بخری؟مگه چندجاکار میکنی؟پولتو به شوهرت میدی یانه؟

خبر آلمان رفتنم پیچیده، نشستن گفتن میخواد بره شوهروبچشو ول کنه.از اولم هوایی بود و...

خلاصه که دست از سرم برنمیدارن.

دوستای دیگم که به اندازه من سرسخت نبودن تو ۱۳سالگی ازدواج کردن و الان تو۳۰سالگی۳تابچه دارن

راستی خیلی خوشحال شدم تو این اوضاع و احوال کسی هست که از تخریب یک پارک ناراحت میشه  

ای خواهر این حرفهای خاله زنک که نگو چقدر عذاب آور بود چقدر زیاد

واز تاثیرات هرچقدر بگید کم گفتی بخصوص اینکا مجبورم هنوزم توی روستا رفت آمد کنم

بخاطر مادرم و کشاورزی تابستان داریم

بدترین زندگی ها توی روستاهاست

برای شهری ها که از دور دارن مارو میبین زیبایت

ولی بیان وسط تابستان که از صبح تا ۶غروب مجبور بودم خیار جمع کنم پینه های دستام مون میدیدن

واینکه اجازه نداشتیم زودتر از یک هفته ای یه بار با وجود اون همه کثافت حموم بریم 

چون زشت بود

حرف در میاوردن برامون

فلان دختر هفته دوبار مره حموم

حمام که چه عرض کنم وسط روستا یک دانه دوش اون همه چشم

از کدوم عذاب‌های روستا بگم....

ولی شما خواهر خوبم

خوشحالم که موفق شدی 

خوشحالم یک دختر روستایی تونستی درس بخونی و انشالله به آرزوت برسی و اینکه خارج ببینی 

بهترینهارو از خدا براتون میخوامم.....🥰🥰🥰