آشنایی با زنان و مادران موفق ایران زمین

فرد موفق در درجه اول هدف داره و بعد هم قدر فرصتها رو می دونه چون خیلی خوب به ارزش زمان در زندگی پی میبره

منم موافقم که یک انسان چه زن و چه مرد اول باید هدفشو مشخص کنه. اینم فکر میکنم برگرده به همون مساله درک استعدادهای درونی
چون میبینیم خیلیها به زعم خودشون دنبال موفقیت هستن ولی هدف خاصی ندارن و در واقع هر روز یک هدف رو مد نظرشون قرار میدن.به قولی از یک شاخه به شاخه دیگه میپرن.
هم باید روحیه انتقاد پذیری داشت و هم به قول دالیا اهل ریسک بود. نباید از شکست هراسید و باید از شکستها تجربه کسب کرد

کاملا درسته برای رسیدن به موفقیت نیازی نیست که حتمافرد از هوش بالایی برخوردار باشه. افرادیکه هوش بالایی دارن نابغه هستن. مثل همون دختر کوچولوی زیبا بیتا پری زاده. درسته که زمینه کشف استعدادها براش فراهم بوده و مادری هم داره که در جهان به عروفیت رسیده و نامش دربین زنان موفق دیده میشه ولی اگه هوش و نبوغ زیادی رو که خداوند بهش بخشیده رو نداشت شاید نمیتونست به یک دختر مخترع تبدیل بشه
یه مورد دیگه هم که خیلی زیاد دیده شده پدران و مادرانی هستن که با وجود بیسوادی و یا کم سوادی و محرومیتهای مادی تلاشی مضاعف داشتن تا بتونن فرزندانی رو تربیت کنن که در زمره بهترینها و موفق ترینها باشن.

شیرزنان- الهه حبیبی: انتخاب چنین قله‌ای برای صعود از نظر همه یک حماقت بود اما او طی سالها تمرین حالا خودش را در حدی می‌دید که بتواند به یکی از قله‌ها‌ی 8000 متری هیمالیا یعنی نانگاپاربات صعود کند. نانگاپاربات که می‌گویی باید لرزه بر اندامت بیفتد چون دومین کوه سخت دنیا برای صعود است. حالا این کوه با دیواره‌ها و صخره‌های قدر اش تنها انگیزه‌ی لیلا می‌شود و تصمیم می‌گیرد کوهی را که تا به حال هیچ زنی از کشورش به قصد آن عزیمت نکرده، فتح کند. احتمال صعود 10 درصد است اما او خودش را بر فراز قله می‌بیند و چنان با اعتماد به نفس و اقتدار شروع می‌کند که نانگاپاربات او را با آغوش باز می‌پذیرد. او تصمیم گرفته تنهایی به این قله صعود کند، هر چند بعدها چند مرد هم به گروهش می پیوندند و با او راهی می‌شوند اما حتا گرفتن چنین تصمیمی روحیه‌ی خاصی می‌خواهد. او می‌گوید می‌خواهم ببینم سقف توانم کجاست و تا جایی که امکان داشته باشد آن را امتحان می‌کنم. لیلا در برنامه‌ی نانگاپاربات که با حمایت باشگاه دماوند و شرکت نارون آرا برگزار می‌شود، سرپرست یک گروه هفت نفره است. اعضای این گروه که همگی مرد هستند، کاظم فریدیان، سامان نعمتی، سهند عقدایی، احسان پرتوی نیا، حسین ابوالحسنی، و محمد نوروزی نام دارند. اما متاسفانه یکی از هم‌گرو‌هی‌های آنها (سامان نعمتی) در ماجرایی که از زبان خود لیلا اسفندیاری می‌شنویم در نانگاپاربات ناپدید می شود و دیگر کسی او را پیدا نمی کند. برای روح بزرگش آرزوی آرامش داریمیلا اسفندیاری، یکی از قهرمانان کوهنوردی ایران، 38 ساله، مجرد و زیست‌شناس است. او که از 30 سالگی کوه‌نوردی را آغاز کرده، اکنون پس از گذشت 3 ماه از فتح قله‌ی نانگاپاربات در فکر صعود به یکی دیگر از قله‌های هیمالیا به نام لیلاپیک است. لیلا با هدف شکستن مرزهای آنچه برای یک زن ممکن است، تا به حال دو غار از دشوارترین غارهای دنیا را با موفقیت پیموده و صعود زمستانی دماوند را از 3 مسیر مختلف به انجام رسانده است. دیواره‌ی علم‌کوه را صعود کرده و صعود یخچال دره‌‌ی یخار که از بزرگترین یخچالهای ایران است را با موفقیت به پایان رسانده است. جالب اینجاست که لیلا، اولین زنی است که غار پراو، دیواره‌ی علم‌کوه و دره‌ی یخار را پیموده و همه‌ی اینها به دلیل سختی راه و فنی بودن آنهاست. " از سال 79 در حد رفتن به توچال و پلنگ‌چال بودم. دوستی به نام پروانه دنیوی در پلنگ‌چال پیدا کردم که عضو باشگاه دماوند بود و به من گفت وقتی می‌توانی اینقدر خوب صعود کنی، عضو این باشگاه شو. من توانم خیلی خوب بود اما دانش نداشتم. عضو باشگاه شدم و از 79 تا 80 یک سری کوه‌های اطراف تهران مثل برج و خولنو را صعود کردم اما این صعودها فنی نبود. در عید سال 80، 5 قله از قله ‌های کرمان را صعود کردم. با همان گروه، کلی از قله های آذربایجان مثل سهند و سبلان را صعود کردم. اما اینها همه در حد کوهنوردی بود و کوهنوردی فنی نبود. سال 81 با بچه‌های فنی بیشتر آشنا شدم و کم‌کم گرایشم رفت به سمت کار فنی. سنگ‌نوردی، غارنوردی که اول غارنوردی‌های معمولی بود بعد شد فنی. غارنوردی را از کاظم فریدیان یاد گرفتم. بعد از صعودهای بسیاری که باهم داشتیم، شدیم هم طناب. دیوار علم کوه را با هم صعود کردیم و خیلی از دیواره‌های ایران، غار پرو و دره‌ی یخار را باهم رفتیم." در 23 سالگی از خانوداه‌ام جدا شدم حتما نوجوانی او با دیگران تفاوت زیادی داشته که حالا این لیلایی شده که می‌بینیم. وگرنه چطور ممکن است زنی این چنین پیشرو، از خانواده‌ای که هیچ‌کدام اهل چنین کارهایی نبوده‌اند، بیرون آمده باشد. اما بر خلاف تصور ما خودش چیز دیگری می‌گوید

پسر دایی من هم یکی از اعضای گروه صعود به نانگاپاربات بود و خودم از نزدیک این شیر زن ایرانی رو ملاقات کردم دلم نیومد در موردش ندوید

دومین صعودش هم قله کی تو بیرحمترین و مرتفعترین قله دنیابوده که صعود کرده وب سایت http://www.iranianchallengers.com/

دومین صعودش هم قله کی تو بیرحمترین و مرتفعترین قله دنیابوده که صعود کرده وب سایت http://www.iranianchallengers.com/

http://www.iranianchallengers.com/2010/07/blog-post.html گزارش همشهری جوان از صعود لیلا به قله کی تو

http://www.iranianchallengers.com/2010/07/blog-post.html گزارش همشهری جوان از صعود لیلا به قله کی تو

توران شهریاری




توران شهریاری(بهرامی) (زاده:1310خورشیدی در شهر کرمان) ، شاعره برجسته زرتشتی است که عمده شهرت او به خاطر اشعار ملی گرایانه‌ای می‌باشد که با استحکام و کمال قابل توجهی سروده شده‌اند.وی از بنیانگزاران اتحادیه زنان حقوقدان ایرانی و نخستین زن از اقلیتهای دینی است که به عضویت در هیأت مدیره کانون وکلای دادگستری ایران رسیده‌است.


زندگینامه
توران شهریاری بهرامی در سال1310خورشیدی در یک خانواده زرتشتی و در یکی از محله‌های قدیمی کرمان به نام محله خواجه خضر پا به عرصه وجود گذاشت . پدرش شهریارمیرزا از بازرگانان معتبر کرمان بود که در سرای چهارسوق به حرفه تجارت اشتغال داشت. پدربزرگ وی نیز شادروان میرزا بهرام از جمله ثروتمندان نیکوکار کرمان بود که در دوران حیات خویش در امر دستگیری و کمک به مستمندان و بینوایان اعم از مسلمان و زرتشتی دریغ نمی‌نمود و کمکهای نقدی و جنسی مستمری به صورت پنهانی به خانواده‌های واقعاً مستمند ولی آبرومند مسلمان و زرتشتی می‌نمود. توران شهریاری در چنین خانواده نیکوکاری پرورش یافت . وی تحصیلات ابتدایی خود را در دبستان شهریاری کرمان و تحصیلات متوسطه را دبیرستان دخترانه بهمنیار همین شهر سپری کرد و سپس برای ادامه تحصیل به تهران عزیمت نمود . او تحصیلات دانشگاهی خود را در زمانی که در سراسر ایران تنها یک دانشگاه بود در دانشکده حقوق دانشگاه تهران به سال 1342 خورشیدی به پایان رسانید و در سال1342خورشیدی نیز پروانه وکالت خود را از کانون وکلای دادگستری ایران دریافت نمود.در آن زمان وی پنجمین زن ایرانی بود که موفق به دریافت پروانه وکالت می‌گردید . شهریاری در همان حین به تحصیلات عالی خویش نیز ادامه داد و از دانشکده حقوق دانشگاه ملی (دانشگاه شهیدبهشتی امروزی) به دریافت درجه فوق لیسانس نایل گشت .وی نویسندگی و سرودن شعر را از سال 1332 خورشیدی آغاز نمود و از همان زمان در کارهای اجتماعی، فرهنگی و ادبی حضوری فعال و گسترده داشت، حضوری که تا به حال نیز تداوم دارد. از جمله وی در چند دوره به عضویت در انجمن زرتشتیان تهران و همینطور در هیأت مدیره انجمن زنان زرتشتی درآمده‌است. توران شهریاری بهرامی همچنین در اردی بهشت ماه سال1342خورشیدی با راهنمایی و ریاست شادروان خانم دکتر منوچهریان (نخستین دانشجوی زن دانشگاه تهران و نخستین زن استاد دانشگاه کشور و نخستین زن وکیل ایرانی) اتحادیه زنان حقوقدان ایرانی وابسته به اتحادیه بین‌المللی زنان حقوقدان را در تهران بنیان نهاده و در عین حال با سابقه41سال وکالت ، در 18 اسفندماه1384خورشیدی از سوی کانون وکلای دادگستری ایران ، به عنوان یکی از17نفر اعضای هیات مدیره این کانون برگزیده شده‌است.او اولین فرد از اقلیتهای دینی است که به عضویت در این هیئت مدیره رسیده و ضمناً نامبرده تنها زن اقلیت دینی است که از سوی دفتر مشارکت امور زنان وابسته به نهاد ریاست جمهوری در شمار 60 نفر زن نام آور سراسر ایران قرار گرفته و از سوی وزیر فرهنگ لوح افتخار دریافت نموده‌است .

مضامین اشعار


اشعار توران شهریاری بیشتر دارای مضامین اخلاقی ، فرهنگی ، اجتماعی و ملی می‌باشد که به طور ساده و تا حد امکان به فارسی روان سروده شده‌اند.وی یکی از معدود شاعران زن ایرانی است که بهترین و بیشترین سروده‌های ملی و میهنی را درباره ایران و فرهنگ دیرینه این سرزمین ،از خود به یادگار نهاده‌است و این از عشق سرشار او به ایران و فرهنگ درخشان آن سرچشمه گرفته‌است . دکتر باستانی پاریزی درباره اشعار او، در مقدمه دیوان توران می‌نویسد :
شعر خانم شهریاری در عین استحکام و کمال بسیار روان و در خور فهم همه طبقات سروده شده و علاوه بر جنبه‌های ادبی ، حاوی مسایل روز و سرگذشت‌های اجتماعی نیز هست. مثنوی‌های کوتاه و داستان‌های کوچک ذکر شده در دیوان او حاوی نکاتی آموزشی است که ضمنا تأثیر ادبیات گذشته ایران را نشان می‌دهد...و سرانجام اینکه خانم توران شهریاری یکی از شعرای سخن سنج و آگاه و توانای معاصر است که سبک خود را دارد و اشعارش پیام موزون دارد و بر دل می‌نشیند.


آثار



گوهر ، اولین اثر این بانوی شاعره می‌باشد که در سال1345خورشیدی چاپ و منتشر شده و تجدید چاپ آن نیز در آمریکا صورت گرفته‌است.
نگار زن ، در سال 1352 خورشیدی از سوی سازمان بین‌المللی زنان چاپ و منتشر شده‌است. در این کتاب تصویر چهل و هشت زن ایرانی در ادوار مختلف تاریخ پنج هزار ساله ایران انتخاب شده و چهل و هشت رباعی برای این تصاویر سروده شده‌است.
دیوان توران در سال 1379 خورشیدی چاپ و منتشر گردیده و در حجمی متجاوز از پانصد صفحه، مشتمل بر قصاید ، قطعات ، مثنوی‌ها ، غزلیات ، دوبیتی‌های پیوسته، آفرین بادها و سوگنامه‌ها و چکامه‌های وی می‌باشد.

اینم وبسایته ایشون:
وبسایت توران شهریاری

دستتون درد نکنه
اما مثل اینکه آدرس وب سایت رو یادتون رفت بذارید