راستی از استوری گذاشتن و این چرت و پرتا هم دور شو...
بجای اینکه غیر مستقیم بهش حالی کنی تو بودی که بزرگش کردی..و اونو بیشتر عصبانی کنی...باید بهش این حس رو بدی که بزرگ و دوست داشتنی هستش...
بنظرم یک فرصتی بچه ات رو ببر خونه مامانت که خیالت راحت باشه یا شب زودتر بخوابونش...یک شام مود علاقه اش رو درست کن و بشینین باهم به صحبت. ..تو نمیری منت کشی که بخوای با حس بد بری، این حس بد رو بهش منتقل میکنی و اون بازی رو ادامه میده...
بهش بگو بیا عزیز بشینیم شام بخوریم.یکم حرف بزنیم...چی شد که اینجوری شد؟
من و تو همدیگر رو دوست داریم قهر و ناراحتی هم که طبیعیه.... ببینیم چیشد این ناراحتی بوجود اومد...
بعد حرفاشو گوش بده...اصلا از خودت دفاع نکن جوری که بهش حمله بشه...هرجا دفاع داشتی با سیاست...
بگو وای این سوتفاهمه...من عصبانی بودم یه جوری گفتم...منظورم اون نبوده...اون ناراحته که شما موریزی داری...خودتم از این بابت ناراحتی...با گفت و گو بدون تحقیر طرف مقابل به نتیجه برسین...کمکت کنه تا درمانش کنی...
بگو میدونی چقدر دوستت دارم این مدت که قهر بودیم کلی موهام بیشتر میریخت...از ناراحتی دوریت؟؟
یجورایی مغزش رو بپز...
پایان دادن یک قهر با یک گفت و گوی سازنده...اصلا منت کشی یا کوچیک کردن خودت نیست...