ازدواج با مردی که خانمش فوت کرده و بچه داره

اون که اره ولی چون طلاق گرفته ادم نمیدونه واقعا زنش طلاق گرفته یا مرده طلاق داده مشکل از کدومه 

بچه ها زنه اذیت میکنن زنه حق نداره ب بچه ها بگه تو 

شوهره اولویت زندگیش بچه هاشه زنه حکم کلفت گرفته 

تو دعواها همیشه حقو ب دخترش میده 

و همه فکرشم پیش زن اولشه ک فوت شده مدام عکساش با اه و حسرت میبینه

ب جاریمم میگه فقط برا مواظبت از بچه هام گرفتمت

آره مرده زنشو خیلی دوست داشته دوستم میگفت از همون اول که عقد کردم رفتم تو خونش دیدم لباس زیر های زنه تو کشوی لباسه وقتی هم زنه برگشته مرده قبول کرده

البته عزیزم همه که اینجوری نیستن ولی قبلش تحقیق درستو حسابی بشه خیلی بهتره

درسته ولی بیشتر عیب و ایراد ها ازطرف مرده. باید ببینه دلیل طلاق چی بوده 

گزینه یک زنش مرده.الله اعلم شاید هنوز دوسش داشته باشه و مدام تورو با ی عشق مرده قیاس کنه....

ولی گزینه دو اگه علت طلاق مشکل از جانب مرد نبوده گزینه خوبیه...اتفاقا مردایی ک تو زندگی اولشون شکست خوردن تلاش میکنن تو زندگی دوم اون اشتباهاتو نکنن.

اصلا بچه های گزینه یک رو هم در نظر نگرفتم.

صد درصد دومییی خواهر طفلی من شوهرش فوت کرد دو سال بعدش وقتی ۲۸سالش بود با ی مردی ازدواج کرده ک زنش مرده و دوتا پسر داره یکی هفت ساله یکیم ۱۳ساله .خواهرم گف بچه یتیمن میرم بهشون میرسم مظلومن .خواهرمم ی دختر داره خونه پدرشوهر سابقشه ..ولی الان خیلییی عذاب میکشهشوهرش بد نیس ولی بچه هاش اولویتن حتی قدر شناسی بچه هاش از شوهره بهتره انگار ی کلفت گرفته تااین حد .خواهرمم ناخواسته بچه دار شده الان پسرش یسالشه بااون سرگرمه امید ب زندگیش بیشتر شده ولی میگ اگ نبود حتما برمیگشتم چون پسر بزرگش خیلی جالب نیس درسشو ول کرده سیگاری شده فک کن ایندش چیمیشمشروب میخوره 

منکه حوصله بچه کسی دیگ رو ندارم 

روح خودتو اذیت نکن با اون دوتا بچه 

انشاله قسمت اون دوتا بچه هم مادر خوبی میشه 

وشماهم خوشبخت انشاله

ای کاش همه اینو بفهمن و بعد وارد زندگی اون اقا بشن

نه..اون یه پرستار لازم داره که خدمات مجانی ۲۴ ساعته بده..اونی که زنش طلاق گرفته جیگرش از زن اول خون.. تو بهش محبت کنی تو دلش جا باز میکنی..ولی اونی که زنش مرده چون داستان طلاق نیست و تقدیر جداشون کرده ممکن تا قیامت عاشق زن اولش بمونه و فقط به تو به چشم کلفت و پرستار بچه نگاه کنه و تا دختراش بگن دعواشون کردی یا هرچی شروع کنه باهات دعوا کردن..خواهر شوهر و مادرشوهرم که دخالت کنن و هی بهت تو نگهداری بچه ها ایراد بگیرن میسوزی..اگرم قدرشناس نباشن که هیچ..تا قیامت هم بچه ها به تو به چشم کسی که اومده جای مادرشون رو بگیره نگاه میکنن و جرات نمیکنی ۲دقیقه بغل شوهرت بشینی بگی بخندی..دخترا حسودی میکنن میان وسطتون و..یکی بود میگفت دختر شوهرم شبا میاد بغل باباش میخوابه و نمیزاره یه شب با هم بخوابیم..مدام رو پای باباش میشینه و نمیزاره ۲کلمه خصوصی حرف بزنیم..میگفت خونه بستگان خودمم که میخوام برم باید ببرمش ومیگفت بستگانم به چشم بدبخت بهم نگاه میکنن و حس ترحم بهم پیدا کردن و میگفت گاهی حس میکنم شوهرم دخترشو بیشتر از من میخواد و خونه رو به اسمش زده مبادا یه روز یه چیزیش بشه من بیرونش کنم..و زندگیش جهنم بود..

ولی اونی که از زنش جدا شده خیلی راحت میتونی باهاش زندگی تازه شروع کنی و خودتون با هم بچه دار شید و زندگی عادی داشته باشید

فقططططططططططط

مطمئن شو که علت طلاق اقا نبوده باشه..

اشتباه نکن...ببین تا توی این موقعیت قرار نگیری نمیتونی بگی صبوری

چه خانومایی ک دیدم و ادعای صبر نکردن و بعد رفتن تو این زندگیا و...

اسی دومی برات بهتره جدی میگم