🌻کتابخانه🌻

😍😍😍😍عالی احسنت

یه چیزی بگم نمی دونم موافق باشید یا نه ولی از یه سنی به بعد همه مون به همین نتیجه می رسیم برخلاف تصور عموم خانمها سی سالگی اصلا بد نیست بعد از ۳۰ سالگی میفهمی که به فکر خودت باشی بی خیال بقیه

چه قدر فعالیت مفید 

منم امروز ۳کیلو سلزی پاک کردم ،دو بسته آشی برداشتم گذاشتم فریزر ،یک بسته دلمه ای برداشتم ،برای شام یکم اش رشته پختم 

دخترمو بردم حموم ،کلی لباس تاکردنی دارم که هنوز تانشدن 🤣

یکمم کتاب ویکتوریا رو‌خوندم

اره حالا که دقت میکنم   میبینم  سن هم مهمه 

من ۲۷ سالمه ولی دخترخالهدهام که بیشترین ارتباطو باهاشون دارم ۳۳ و ۳۶ سالن میبینم که اونا نظراتشونو با من فرق داره و اونا بیشتر برای خودشون ارزش قایل هستن. 

بله واقعا همین طوره بعضی چیزها به مقتضای سن اتفاق میفته از وقتی از ۳۰ سالگی گذر کردم خیلی حالم خوبه 

عزیزی😘😘

منم خیلی خوشحالم که آشنا شدم باهاتون و این تاپیک رو دیدم 😍😍

هیچ کس مثل شوهر من تلافی جو نیس 

میدونه نقطه ضعف من خونواده ام 

اوایل دخترم براش سلاح بود تا چیزی میشد با بچه تهدیدم میکرد ولی از تابستون امسال فهمید دخترم برام نقطه ضعف نیس ،با اینکه بزرگترین ضعفمم دخترمم 

قلبم درد می گیره وقتی زنی رو اسیر دست یه مرد می بینم

پس نذار نقطه ضعف بیفته دستش ولی به طور موقت به دردت میخوره چون پنهان کردن زیادی احساسات هم آدم فرسوده می کنه از یه مشاور کاربلد کمک بگیر

ممنونم عزیزم 

💖🌻

چقدر بد... چرا ادما فکر نمیکنن ی روزی میخان جواب بدن؟ 

وقتی ازدواج کردم تو 22 سال بودم 

همسرم رو از دل وجون دوست داشتم و دارم و این که ما با هم فامیل هستیم. 

من زیاد اهل این نیستم که اینجا درد دل کنم یعنی کلا شخصیتم یه طوری هست که مشکلاتم رو زیاد بیان نمیکنم و در لحظه حلش میکنم اگر تلاش کردم و نشد کلا میریزم دور چون این طوری احساس آرامش بیشتری میکنم. فقط در همین حد بهت بگم تو اون سن و سال و اوایل عقد اذیت میشدم فکرم درگیر میشد حسابی نه از طرف همسرم بلکه بخاطر تفاوت اصول زندگی و خانواده ها 

گاهی روزا به گوشم می‌رسید یکی از نزدیکانم گفته فلانی چه صبری داره ولی میدونی صبر نبود در واقع خود خوری میکردم بابت هر اتفاقی که باب میلم نبود غصه میخوردم 

یه جایی که پخته تر شدم فهمیدم روشم اشتباه بوده تغییر رویه دادم برا چیزهایی که ربطی به من نداشت و نمیتونستم عوضش کنم دیگه حرص نخوردم... توقعم رو آوردم خیلی پایین... حرف دیگران دیگه برام مهم نشد... فهمیدم بعضی از رفتارهاشون نهادینه شده ست و شکل گرفته دیگه تغییری نمیکنه در واقع جزو شخصیت و فرهنگشون هست پس پذیرفتم 

جایی که باب میلم نبود مخالفتم رو ابراز کردم و کم کم به بقیه فهموندم چه طور باید باهام رفتار بشه 

الان خیلی خیلی اون اوضاع مساعد شده. 

در واقع کار خودم رو میکنم و احترام نگه میدارم و همون طور احترامم همیشه حفظ میشه 

اگر جایی احساس کنم داره بهم بی احترامی میشه شرکت نمیکنم هر کسی هم که میخواد باشه برام فرقی نداره. 

و الان تو 30 سالگی میفهمم که چقدر گاهی حساسیت بی جا داشتم و موضوع با گفتگو حل می‌شده. 

مرسی عزیزدلم♥️

تا اونجایی که بتونم بدون اعلام به همسرم رفت و آمدمو خیلی کم کردم 

سالی سه یا چهار بار دو سه روزه میرم و جلوشون زیاد خرید نمیکنم و حرف نمیزنم اما خب اونا همچنان کار خودشون رو پیش میبرن با تیکه و کنایه و دوبهم زنی

بازم ممنونم که شنیدید حرفامو❤️

😍

به به نوش جانتون🥰

منم بیشترکارامو انجام دادم ولی مونده یکسری کارا که فردا هم تعطیله انجامش میدم❤️

دلم میخواد اول هفته با حوصله و آرامش شروع کنم و کار خاصی نداشته باشم خونه جز آشپزی و به خودم رسیدن و مطالعه