ی ادم اگ بخوادت هرچقدددم بهم نخوریت باز ی دلیلی برا موندن پیدا میکنه. ی ادمم اگ‌نخوادت خودتو براش بکشی بازم ب چشمش نمیای. ببین باید غرورت خورد شه تا بتونی ازش بگذری برو دوباره حرف دلتو بهش بزن بگو اینقد بهونه نیار منو نمیخوای؟اگ گفت ن .بشین کلییی گریه کن خودتو خالی کن بعدش دیگ ب خودت بیا .اولش سخته بعد عادت میکنی
این مرحله رو گذروندم کلی التماسش کردم‌بیاد همو ببینید.همو دیدیم عین دوتا دوست خیلی هم خوش گذشت و اینکه درسته من التماسش کردم ولی فرداش خودش اصرار داشت بیاد همو ببینیم .بعدم اومدم خونه کلی پیام‌تشکر و اینکه امروز همه چی خوب بود؟تازه چندساعت آف شدم کلی نگرانم شد.باهم یه عالمه چت دوستانه کردیم و آخرسرم گفت ببین دیگه بیا واقعا بریم و منو هیچوقت دیگه نمیبینی و نمیخوامم‌پیامی باشه پس بهش احترام بزار.تولدمم تبریک گفت و گفت مراقب خودت باش و خداحافظی کرد.راستش من اونروز هم التماسش نکردم بمونه😞نمیدونم اگه التماس میکردم نتیجش چی میشد شاید میموند.شایدم چون میدونستم نمیمونه التماسش نکردم.براهمین از دست خودم ناراحتم
دقیقا ی چیزایی تو مایع های عشق منه. ببین منم ی روز گوشیم خاموس بود بقران میخواسته سکته کنه رفیقم گفت دستشو گرفته رو قلبش و رنگش پریده وقتی بهش گفتم تورو نیست. میومد میگفت دردت بجووونم کجا بودی. بعد استوری غمگین میزاره. از ی طرفم سرد بود و بهونه. ولی من فهمیدم باید تموم شه رفتم بهش پیام دادم جواب نداد.اومدم تمام بدیاشو نوشتم تمام اشکامو نوشتم تو ی کاغذ بعدش گفتم باید فراموشش کنم عکسامونو چتا و همه رو پاک کردم.الانم حالم روال نی ولی میگدره ببین اگ منتظرش باشی فقط داغون میشی ب خودت ارزش بده دختر. اینقدد ادمای خوب و بهتر سرراهت قرار میگیره خیالت راحت
☹اره اینو که مطمئنم بهتر از اون میاد ولی همش ناراحتم که چرا دیدمش التماسش نکردم که بمونه و دلیل نیاوردم.اخه از گیر دادن و کش دادن یه بحث بدش میومد.نمیدونم کار درستی کردم بهش نگفتم بمونه یا نه.اخه بهشم توی چت گفتم بیا وقتی مدرکتو گرفتی و برگشتی اگه بازم‌حسی بود رل بزنیم گفت نمیشه که چشم انتظار بود اصلا شاید من رل زدم تا اونموقع.ولی خب حضوری بهش میگفتم شاید فرق میکرد☹
از یه نفر خیلی خوشم میومد یه نگاه های معنی دار هم رد و بدل شد بینمون ولی چون بهترین دوستش یعنی برادر شوهر من قصد داشته بود بیاد خواستگاری من .اون ازدواج کرد بعدشم قسمت من به شوهرم بود که البته الان ۸ ماهه قهرم باهاش .حسای خیلی خوبی هم ازش گرفتم از شوهرم کلا دوسش دارم با اینکه عشقی بهش نداشتم
اره بابا
بالاخره یه ادم موندنی میاد تو زندگیت که همه ی ناکامی هات رو از بین میبره، جوری که واقعا میفهمی عشقای قبل از اون سوءتفاهم بود
بله که عادیه
من اواخر سال 96 نامزد کردم بایه نفر که خیلیم دوسش داشتم ولی خب خیلی ازارم داد خیلی اسیب دیدم سال 97 بهم زدم واقعا فک میکردم دیگه تموم شد هیشکی نمیتونه مثل اون عاشقم کنه و.... خیلیم سختی کشیدم تا فراموشش کنم و تا چندماه پیش مطلقا هیچکس رو تو زندگیم راه ندادم تا اینکه شوهرم اومد خواستگاریم و تمام اون حسای قشنگم برگشت
جوری که همش با خودم میگم اگه این عشقه اون چی بود
نگران نباش قشنگم بسپرش به خدا واست ب موقعش بهترینا رو پیش میاره
من فراموش نکردم.
