من دیگه نمیتونم مادر شوهرمو ببخشم یا دیگه حتی تو صورتش نگاه کنم🤒😷

ذهنش چقد فقیره بیچاره

پناه برخدا😐

فقر فرهنگی،گل به خودی👋😅

رو ب دخترت میگفتی مامان من بهت افتخار میکنم طوری بهت عزت میدم ک از، زن و دختر متنفر نباشی ک اگر بچه با نوه ات دختر شد ناراحت نشی

بهش بگو دخترم بزرگ بشه همیشه بهش میگم ک در موردش چی گفتی فقط بترسونش بعدم خواست اسم بذاره بگو تو ک از دختر خوشت نمیاد پس نظری نده

اگه احمق نبود میفهمید دختر پسر فرقی نداره تازه دختره ک برا پدر ومادر میسوزه و موقع مریضی شون ازشون پرستاری میکنن

هیییییی خدا قدر منم ن پدر مادر فهمیدن ن شوهر ن بچه😭😭😭😭برا همشون سنگ تموم گذاشتم از همشون ضربه خوردم برا همین فک میکنم کاش دختر انقدر کم بود ک برای داشتنش التماس خدارو میکردن

اخه عزیزم پیش خدا گم نمیشه نگران نباش خدا ک میبینه چقد بهشون رسیدگی کردی و ده برابر پاداش بهت میده

عزیزم فقط بهت بگم از اینکه بچت سالمه و از اینکه بچت دختره بسیاااار خوشحال باش اونقدی ک این حرفها نتونه ذره ای از خوشبختیت کم کنه..تازه اول خوشبختیته ..با بچه سالم اون هم دختر..پسر خوبه ولی دختر هزار برابر خوبتره منم شرایط شمارو داشتم کلی آزمایش و غرباگری و..بچم دختره نزدیک 5سالشه ..چراغ دله دختر برکت خونه.انشالله صحیح و سالم بیاد و بزرگش کنی سایتون بالا سرش باشه .من بودن نمیزاشتم این مادرشوهر با این طرز فکرش واسه بچم اسم هم انتخاب کنه..

آروم باش و فقط به خودت وهمسرت فکر کن ان شاءالله بسلامتی دخترت بدنیا میاد و با عشقت بزرگش کن .مادر شوهر احمقت هم حسرت به دل بذار یه بار بچتو بغل کنه .

واقعا مادر شوهر نفهمی داری ان شاءالله بمیره و تو در آرامش دخترتو بزرگ کنی عزیزم .واقعا حق داری دلت بشکنه ازش 

کاش منم یه روز حامله باشم و دختر دار بشم

با عرض معذرت 

بیخود کرده زنیکه.از الان سرسنگین باش 

عصبانی شدم میخام کلی فحش بارش کنمممممم

آخی... یاد خودم افتادم... منم دختر اولم که بدنیا اومد دلشون خیلی می خواست پسر باشه  اخم و تَخم کرد ولی زبونی چیزی نگفت....  بعد از یک سال ناخواسته فهمیدم باردارم... همش تقصیر شوهر بی فکرم بود...چقدر گریه و زاری کردم ولی آدمایی نیستیم بخوایم بچه سقط کنیم....یه روز یه جایی صحبتش شد هنوز دو ماه تا سه ماهه بود تو شکمم.... گفتم انشاله سالم باشه  حالا که دیگه کار از کار گذشته.... اونم سریع گفت هر چی میخواد باشه فقط دختر نباشه من حالم از هر چی دختره به هم میخوره....‌ منم اینقدر بالا آوردم که نگو... البته ویار حالت تهوع زیاد داشتم... با هر چیز کوچیکی بالا میاوردم.... عمیقاً دلم شکست ... یعنی نمیدونید چه غمی داشتم ...بعد از اون هر کار شوهرم کرد که فراموش کنم نشد... اصلا از اون زمان به بعد یک آدم دیگه ای شدم... خودم حواسمو خیلی جمع کردم یک وقت باعث دل شکستن کسی با حرفام نشم... دخترم بدنیا اومد... نمیدونم میشه بعداً مادرشوهرمو ببخشم یا نه... ولی فعلاً توان بخشش ندارم... اینم بگم مادرشوهرم بی سواد و پیر نیست... تحصیلکرده هم هست...