تو دوره ي عقد هستم ودودلم واسه ادامه دادن يا طلاق گرفتن

مشکلات بعد از جدا شدنم در نظر بگیر

و اماده شو قوی باش

حرف مردم و حتی خونوادت

ازدواج مجدد ی کم سختر میشه

ممکنه ی کم روحیتو ببازیو فکرو خیال کنی

باهمه اینا به خدا توکل کن و از خودش یاری بخوا راه درستو نشونت بده

الان با دید درست برو جلو به این فکر کن که فردا میری زیر یک سقف و باید هرلحظه تحمل کنی و تنها مسئول زندگی خودت نیستی بلکه در مقابل بچه ای که  در اینده قراره داشته باشی هم مسئولی 

جوری انتخاب کن که فردا بچت نگه مامان چرا با این انتخابت زندگی دوتامونو تلخ کردی 

زندگی واقعا قابل پیش بینی نیس

ممکنه جدا شی و ی ادم خوب به پستت بخوره و ازدواج موفقی داشته باشی

دور از جون برعکسشم هست

اگه قدرت جنگیدن داری اگه قوی هستی ی تلاشی برای بهتر شدن بکن

کتاب بخون

مشاور برو

اگه میدونی جدا شی میخوای افسردگی بگیری پس تلاش کن بعد تصمیم بگیر

ولی اگه خیلی  ذهنت درگیر ازدواج مجدد نیس زودتر جداشو

قطعا میگن 

الان پشتت هستن ،حمایتت میکنن ،نمیذارن اب تو دلت تکون بخوره ، نهایتش چندماهی حالت گرفته هست ولی به جاش تمام عمر با حال بد زندگی نمیکنی و شرمنده جوونی خودت نمیشی

توی جدا شدن به تنها چیزی که نباید فکر کنی حرف مردمه ، این مردم هرکاری کنی حرف میزنن 

فردا اگه به کوچیکترین مشکلی بربخوری یکیشون نمیاد سراغت پس فقط و فقط و فقط به ایندت فکر کن 

این اخلاقایی که گفتی حاده گلم 

من دوتا خواهر دارم رفتارای زیادی دیدم، خواهر من بعد از ۱۷ سال هنوز حال دلش خوب نیست با اینکه همه حسرت ظاهر زندگیش رو میخورن 

دلم نمیخواد همچین غمی رو تو دل هیچکس ببینم 

ولی بازم پیش یه مشاور برو و صحبت کن ولی حمایت خانوادت رو همیشه حفظ کن

اینو میدونم ک هر جا دودل شدی و شک ب دلت افتاد ک بمونم یا نمونم از همون جا برگرد اگه آدم درستی بود و تو کنارش خوشحال بودی ب جایی فکر نمیکردم 

 خدا دوستت داره زود جدا شو اولش کمی سخته ولی بعدش همه چی اوکی میشه 

عزیز دلم منم نامزد بودم دو دل شدم ک جدا شم یا ن از حرف مردم ترسیدم 

 موندم بعد ۱۸ سال عذاب جوونی از دست رفته ی روح بیمار جدا میشم تو رو خدا تو این کار رو نکن