خب برنامه ریزی من اون دوران به این صورت بود:
اولا تمامی کار های من طبق اذان ها و نماز های یومیه تعیین میشد ، ینی ابتدا و شروع روز من از اذان صبح بود، خب چون اینجا کسی من رو میشناسه ، موضوعات رو به صورت کامل میگم که انشالله ریا یا خودپسندی در کار نباشه؛
خب من تقریبا ۵ الی ۱۰ دقیقه قبل از اذان صبح بلند میشدم ، برای نماز آماده میشدم و نماز و دعا که تموم میشد صبحونم رو میخوردم (صبحانه کامل) و بعدش یه فنجان قهوه تلخ و میرفتم یه مبحث عمومی رو میخوندم که ذهنم اول روز گرم بشه (البته طبق برنامه درسی) ( نه همین طور کشکی) بعد از اون که اون مبحث تموم میشد ۱ ساعت ورزش داشتم حالا چه هوازی چه بدنسازی
بعد از اون یه دوش ریز و ادمه درس تا ساعت ۱ ، ۱و نیم
۱ تا ۲ و ۲ ونیم نماز و نهار بعد از اون تا ۴ میخوابیدم بعد شروع میکردم به درس تا ۸ ، ۸ و نیم
بعد از اون از ساعت ۸ تا ۹ و نیم شام و استراحت بعد از اون هم درس تا ساعت ۱۲
۱۲ شروع میکردم به نماز تا ساعت تقریبا ۱۲ و ۴۵ دقیقه
(البته نماز جعفر طیار منظورمه) خیلی تاثیر داشت این نماز خیلی خیلی و الانم داره و بازم هم میخونم اما من نمیگم که واج به همه بخونن
بعد از اون ساعت ۱۲ و ۴۵ یا ۱ میخوابیدم تا ۴ و ۴۵ یا ۵ که دوباره روز شروع میشد
اما قبل از خواب همیشه محاسبه نفس داشتم و دارم
که اصلا بابا من امروز چه غلطی کردم و فردا قراره چی کار کنم
خلاصه این یه نمای ریز از برنامه ریزی من بود