اگه به عقب برگردين ازدواج ميكردين يا نه

ایشالا اول اون عاشقت باشه  😁کلا 

اگه من برگردم باشوهرم ازدواج نمیکردم   ولی ازدواج میکردم   بنظرم ۲۴به بعد ازدواج آلیه

من بازم ازدواج میکردم ...کاش زودتر ازدواج میکردیم ۱۰سال پیش....از اول هم مستقل بودیم البته تو یه کوچه همسایه بودیم با مادرشوهر وجاری....اما خداروشکر بعد ۹ماه کلا ازشون دور شدیم الان خیلی خیلی بهتره زندگیمون خداروصدهزار مرتبه شکر....

ازدواج ک میکردم ۱۶ سالم بود ک عقد کردیم ۱۸ سالگی عروسی شوهرم در کل ادمه خوبیه ازادیمو دارم ب هر حال هر ادمی ی خصلتایه بدی داره ازش ناراحت باشم میگم چرا ازدواج کردم باهم خوش باشیم میگم خیلی خوشبختم ک طبیعیه ولی کلییییی راضییم از ازدواجم❤

به نظر من ازدواج زیر ۲۰ سال زوده و خوب نیس از مجردی لذت ببر من ۲۰ سالگی خودم رو با الانم که ۲۵ سالمه مقایسه میکنم میبینم اون موقع واقعا کم تجربه و بچه بودم در نهایت تو ۲۴ سالگی ازدواج کردم من تو مجردیم آزادی زیاد داشتم پدرم منو محدود نمیکرد ولی بعد ازدواج بخوای و نخوای یه کمی آزادیهات کمتر میشه ولی بستگی به شوهر هم داره ولی در کل راضی ام اگه مشکلات مالی حالمون رو نگیره

اره بازم ازدواج میکنم با همین شوهرم 

من تا ۲۱  فکرای فانتزی رمانتیک راجع به ازدواج داشتم بعد حدودا همین سن بودم که با یه مرتیکه خر وارد یه رابطه فانتزی رمانتیک شدم خدا دوستم داشت و نشد که بشه فهمیدم واقعیت چقدر متفاوته معیارام کلا عوض شد جوری که اگه قبلش شوهرم میومد خواستگاریم قبول نمیکردم ولی بعد اون رابطه تازه فهمیدم چطوری باید همسر انتخاب کنم 

به شدت راضیم از ازدواجم و متاهلی رو به مجردی ترجیح میدم با اینکه مجردی آزادی داشتم

من ۱۹سالگی  با دوست پسرم ...هر مردی یه مدلیه اخلاقش ولی قبل ازدواج به نظرم آدم هرکاری دوست داره باید بکنه مث تتو نمیدونم هرچیزی ک علاقه داره ...اخه بعد ازدواج همه چی فرق میکنه متاسفانه ...

من ۲۶ سالگی ازدواج کردم 

شوهرم دوست دارم اما برگردم عقب ازدواج نمیکنم واقعا 

چون مجرد بودم خیلی ازاد بودم مسافرت مجردی تئاتر کوه نوردی شبونه و کار ،استقلال ووووو 

همه رو از دست دادم ،زندگی متاهلی فقط مسئولیت ،مهمون داری خانه داری ووووو 

حتی دیگه فرصت تنهایی هم نداره ادم 

دوست داشتم شوهرم کارش ماموریتی بود یه ماه تنها تنها بودم 😄😄😄😄

تنهایی خیلی دوست دارم

منم مثل تو بودم تو مجردیم ولی میدونی چیه من طاقت دوری شوهرمو ندارم😂در نتیجه ترجیح میدم کنارم باشه آزادیهامم تقریبا از دست دادم به خاطر همین خانه داری و اینا ولی دارم کارهای هنری یاد میگیرم واسه دل خودم

منم دو روز میرم خونه مامانم طاقت نمیارم زود برمیگردم خونم ،اما در کل مجردی یه چیز دیگس 

برا من ک اینجوری بود 😃😃😃

شوهر من مثل مردای جا افتاده میمونه خیلی اهلش نیست 

شیطنت ایناهم داره 

بعد زندگی متاهلی کلا با چیزی ک ادم قبل ازدواج فک میکنه فرق داره 

انقد مشغله و مسئولیت و اینا هست ک دیگه فرصت کوه و تئاتر و اینارو نداره 

مجرد ک بودم کل خیابون ولیعصر از بالا تا پایین پیاده میومدم الان دلم لک زده برا قدم زدن تو خیابون ولیعصر 

ای کاش هیچوقت ازدواج نمیکردم

اول اینکه خانوادش نرمال باشن 

خانواده به شدت تاثیر گذارن تو زندگی بچه هاشون 

اخلاق پدر و مادرش خوب باشه خواهر و برادراش خوب باشن 

آبرودار باشن و همه به خوبی دربارشون صحبت کنن و مهمتر از همه اینکه خانوادش خواهان تو باشن این خیلی مهمه که با عزت و احترام بیان خواستگاری و بخوان  عروسشون باشی 

دوم اینکه هم کفو باشید از نظر مالی ، فرهنگی ، اجتماعی ، مذهبی و اگر نیستید قبلش باهم به تفاهم برسید به قول معروف سنگاتون و وابکنید

سوم اینکه اخلاق مرد خیلیییییی مهم تر از ثروت و تحصیلاتش هست تو زندگی با یه مرد اخلاقش هست که برات میمونه اونم تا حد زیادی اگه خانوادش نرمال باشن اوکی هست ، به روابط بین پدر و مادرش دقت کن چقدر به هم احترام میذارن چطور تو جمع باهم حرف میزنن زن سالارن یا مردسالار یا مشورتی میرن جلو

مسئولیت پذیری مرد خیلی مهمه چقدر نسبت به زنش احساس مسیولیت داره

اهل کار باشه خیلی مهمه ازش بپرس اگه بعد از عروسی شغلت و از دست بدی تا بیای شغل مناسب خودت و پیدا کنی چی میشه مردی که کاری باشه  میگه سر هرکاری میرم اسنپ میرم شاگرد بقالی میشم و فلان 

برون گرا یا درون گرا بودنش با توجه به اخلاق خودت 

  و خیلی چیزای دیگه که اینجا جا نمیشه

 حتما قبل نامزدی یه دوران اشنایی چندماهه داشته باشید ، خانواده هاتون باهم رفت و آمد کنن خودتون باهم برید بیرون 

حتما حتما و حتما مشاوره قبل ازدواج برید 

 خلاصه بگم عزیزم اگه طرف به دلت نشست جلو خودت و بگیر و عاشقش نشو حسابی از عقل و منطقت استفاده کن اگه اوکی بود قطعا عاشقش میشی