والا،اگه ببری و خوش بگذره ی دستت دردنکنه ی خشک و خالی بهت میگه ولی خدای نکرده بلایی سرش بیاد ببین چ بلایی سرت میاره.تو اورژانس کار میکردم،ی پسر بچه رو اورده بودن که عموش برده بود اسب سواری بعد پای بچه به رکاب اسب گیر کرده بود و حیوونکی رو اسب با خودش کشونده بود خلاصه خیلی اوضاعش وخیم بود.بعد مامان بچه فحشی نبود که نثار عمو نکنه،انگار عمو خودش خواسته☹☹☹
آره عزیزم متاسفانه این چیزا رو تازه دارم میفهمم شما چند سالتونه؟
منم یه مدت خیلی سرویس دادم ولی بعدش دیگه سفت و سخت تر گرفتم الان اصلا نه بچه ها رو نگه میدارم و نه اصراری دارم که بمونن موند موند نموند نموند اینجوری یکم دست و پاشونو جمع میکنن
قبلا دانشگاه نمیرفتم خیلی رفتاراشون بدتر بود الان مرتب بهونه ی دانشگاه میارم و منو مشغول تر میبینن کم کم داره از سرشون میفته
خوششونم نمیاد ولی منم موظف نیستم همیشه به فکر کوک بودن حال بچه هاشون باشم اذیتمم کنن بلافاصله زنگ میزنم بیاین ببرین چون واقعا هم روی خود بچه ها هم پدر مادراشون زیادی باز شده اونوقت اگر مثل قضیه ی آینه ی شما پیش بیاد خیلی بد میشه کلاهمون میره تو هم
یه دونه چراغ اضطراری داریم ازین باطری خورا بعد برادرزادم خیلی اینو دوس داشت گفت من چراغ میخوام منم براش یه دونه خریدم که با اون بازی کنه این باز هی میومد سراغ این چراغ اضطراریه اینم مشکل داره قطع میشه بعدم اصلا توجه نمیکرد هی شوتش میکرد اینور اونور منم گفتم نمیشه اینو دست بزنی این چراغ مواقع ضروریه که برق میره من برای تو یه دونه خریدم با همون بازی کن اونم اصرار که نه و من واقعیشو میخوام و ... منم گفتم نمیدم بعد مامانم داشت میگفت یه وقت برقا بره اون وقت بخوایم بریم دستشویی چراغ نداریم و... زنداداشمم هر هر خندید گفت آره اگر نباشه جیش و پی پیا قاطی میشه گفتم بله بدجورم قاطی میشه
از قبل با بچه صحبت كن بگو امروز ميريم پارك ميتونم برات يه بستني هم بخرم ولي هيچ چيز ديگه اي نميخرم اگر با اين شرايط دوست داري بيا
بعدم سعي كن از مسيرايي ببريشون كه اسباب بازي فروشي و اينا تو راهش نباشه يا مثلا قبل از رسيدن به اسباب بازي فروشي حواسش رو پرت اونطرف خيابون كن
همون موقع هم بهش بگو اگر قوانين رو رعايت نكردي ديگه نميبرمت و واقعا هم ديگه نبر دليل نداره انقدر خودت رو اذيت كني
اگه تو فهمیدی منم فهمیدم حتی نمیتونم بگه چشه حرف زدنم بلد نیست یه موقعا دلم میخواد انقد بزنمش تا به حرف بیاد تنها کاری که میتونم بکنم اینه که بگم مرتب بره مشاوره و قرصاشو بخوره ولی خیلی رو اعصابه فک کن الان که طلاق گرفته راحت شدیم ولی قبلش هی میومد قهر
هر چی میگفتیم خب چته هیچی نمیگفت آخرشم میگفت طلاق میخوام یه بار سه ماه اینجا موند بازم کامل حرف نزد نمیخواست درست حرف بزنه بار آخر که اومد بمونه بدجور قاطی کردم گفتم برو هر وقت طلاق گرفتی بیا ما مسخره ی تو نیستیم هی پشتت در بیایم آخر برگردی سر خونه زندگیت
والا اینا هم اولین بار خودشون بچه رو سپردن دست من منم کلی مقاومت کردم ولی دیگه گفتم حالا فک میکنه من بدم میاد من به خاطر مسئولیتشه که قبول نمیکنم ولی دیگه بعدنا دیدم برادرزادم دوس داره بیشتر بردمش بیرون
یه بارم بچه ی نوزادو به زور گذاشتن پیشم منم گفتم هر چی بشه پای خودتونه از استرس دست و پام میپرید تا برگردن
