باز شب شد و ذهن من درگیر سوالات فلسفی

هدف از زندگی کردن ادما رسیدن به عشق خداس عاشقی که ما رو افرید و ما وقتی عشقش رو دیدیم عاشق شدیم اما توی دنیا یادمون رفته باس پیشش باشیم اون که همیشع ارامش رو بهمون میده اون که نوازشت میکنه و زخمات درمان میکنه وقتی دیگران زدنت و.. اینا همش با وصل بودن بهش اتفاق میافته چیز زیادیم نمیخواد فقط میگه در مقابل این همه نعمت که بهت دادم تو هم مثل من عاشق باش تا مشکلات واست مشکل نباشن و حتی ازشون لذت ببری در کنار من افریدمت چون میخواستم عاشقم باشی عشق مقدس چون اولین عالم عاشق 

واسه رسیدن بهش بشناسیمش زود قضاوتش نکنیم!!!

نمنه؟

خودت صفحه به صفحه شبا همینجوری قرآن باز کن بخون.

سعی میکنم به اینچیزا فک نکنم چون به پوچی میرسم و دلمرده میشم ولی وقتی قرآنو باز میکنم میخونم حالم خوب میشه از معنیاش حس میکنم باید یکی تو این جهان باشه یه فلسفه و مفهومی یه عدالتی 

همون طور که یکی از اصول دین اسلام عدل هست و باید بپذیریم که خدای این جهان عادله و همه چیز بر اساس عدله و بهییچ کسی ستم نشده اینو بارها خودش گفته.

منم که قطعا از همه چیز سردرنمیارم پس دلمیسپارم به حرفای خودش 

و لحظاتی که وقتی مشکلی دارم میخونمش و حسش میکنم واقعا.

ما تجلی پروردگاریم..از روی حب به وجود اومدیم وارد این دنیا شدیم تا به کمال برسیم.مبدا خداست...مقصد هم خداست

وا این چه حرفیه اصلا ادم اومده توی دنیا لذت ببره دنیا با وصل بود به خدا بهشت و وقتی میری اونورم میری بهشت ددامه راهت رو ولی وقتی گناه میکنی دنیات جهنم پس اونورم میری جهنم

توی یه کتاب خوندم نوشته بود هدف از زندگی انسان تقرب به خدا هستش اما خب همه اینجوری نمیشن که میایم کلی گناه میکنیم بعد می‌میریم میریم جهنم میسوزیم بعد که پاک شدیم گناهامون تموم شد میریم بهشت

پستمو ویرایش کردم با جزئیات نوشتم

دوس داشتین بخونین

کمال ما رسیدن به مقام انسانیت به معنی واقعی کلمس

نه انسانیتی که بعضیا ادعاشو دارنا

انسانیتی که خداوند خودش راه رسیدن بهش رو فرموده

رشد و کمال ما در رضایت خدا و بنده محبوبش بودنمونه

چون خودش خالق ماست بهتر از من و شما میدونه چجوری به کمال میرسیم و راه رسیدن به کمال هم همون دستورات دینی هستش که خدا بیان کرده

این سوالا نمیتونم پاسخ بدم ولی هدف غایی انسان اینه که با ذات هستی همتراز بشه که این کار با روشن ضمیری محقق میشه

نه عزیزم اشتباه همینجاست که فکر میکنیم دنیا محل لذت بردنه...دنیا یعنی مرتبه پست و پایین تر...اما ببینیم روایات دنیا رو چی معنا کردند...الدنیا سجن المومن...دنیای ناپایدار...مثل بازاری که مومنین سود میبرند و دیگران ضرر میکنند، عالم تزاحم، محل عبور، پست تر از آب بینی بز در نظر امام علی و.....

در واقع محلی است برای برداشت توشه...البته اگر در این دنیا با لذت واقعی یعنی حب به الله کسی زندگی کرد در برزخ و آخرت هم سعادتمند میشه

منظور‌منم همین فقط با خدا میشه توی دنیا بهشت رو داشت

👌👌

دقیقا همینطوره👌

فقط لازم بود لذت معنا بشه که امر مشتبه نشه بر خواننده

هیچ چیز در این عالم پوچ و بی هدف نیست.هر موجودی که حرکت داره یعنی هدف غایی هم داره

زندگی پوچ نیست که نزاع و جدل و تلاش و‌..به وجود میاد

از کجا بدانیم واقعا خدا این دستورات رو  بااین شدت از ما خواسته؟ مثلا نماز خوندنو که اره واجب شده تو قرآن اما ازکجا بدونیم واقعا با همین قواعدی که اخوندا ومراجع میگن منظورشه.

یا حجاب کامل چادره؟

شوخی بانامحرم ۵کلمه حرف زدن و تار مو بیرون عذاب داره

اینا واقعا ذهنمومشغول میکنن

دوست عزیز خداوند هر چیزی که امکان آفریده شدن و ظرفیت پذیرش وجود رو دلشته باشه از آفریدنش بخل نمیورزه

حیوونایی که شما میگین چون امکان پذیرش وجود و حیات رو از طرف خدا دلشتن خدا خلقشون کرده و از بخشش وجود و حیات بخل نورزیده

دلیلشم اینه که خدا بخشنده اس و بخیل نیس که خلقشون نکنه چون امکان خلق شدن داشتن که خلق شدن

اونام تو زندگیشون کمال و هدف متناسب به خودشونو دارن

خدا هر موجودی رو که خلق میکنه اسباب و شرایط رسیدن به کمالش رو هم خلق میکنه