لطفا خانمایی که از رفتار متفاوت شوهراتون با خانواده خودشون و خونواده شما رنج میبرین منو راهنمایی کنین واقعا دیگه خسته و افسرده شدم
چی شده عزیزم
بستگی داره چی باشه من بی احترامی و اینارو تحمل نمیکنم ولی خب مسلما با خانوادش راحتتره دوستشون داره و خرج میکنه ولی خانواده من غریبه ان که به واسطه من فامیل شدن برای منم همینه بخاطر هم احترام میزارم
سلام
از اینکه شوهرم اینقدر به خانواده خودش احترمام میزاره و ادعا میکنه که دو طرف برای من تفاوتی ندارن رنج میبرم
از اینکه هر وقت من بخوام برم به خانوادم سربزنم اون میگه حوصله ندارم یا خسته ام یا مریضم یا ... اما اون هر وقت خواسته بره من همراهیش کردم چون چاره ای ندارم اگر تنهایی بره کلا یه ادم دیگه میشه و برمیگرده نمیدونم چی میگن یا شایدم نمیگن
اینقدر سیاست دارن که من هیچ وقت نفهمیدم چرا شوهرم اینجوری میشه
خب اینکه درسته به هر حال خانوادشن اما اون دوست داره من با هر دوتا خانواده عین هم رفتار کنم
البته من علیرغم میل باطنیم مجبورم اینطوری باشم اما ته دلم این نیست
به نظرتون ادم میتونه با خواهری که این همه در حقش محبت کرده مثل خواهرشوهری باشه که در عرض 5 دقیقه 10 تا متلک جگرسوز به آدم میندازه
میشه با مادری که داره بچمو نگه میداره و همه جوره ساپورتم میکنه با مادرشوهری که اگر من و بچم هفته به هفته مریض باشیم یه زنگ نمیزنه احوال بپرسه یه جور باشم
هر چند من همه سعیمو میکنم اما شوهرم توقع بیجا داره
همه عیدا همه مناسبتا همه تعطیلیا میخواد خونه مامانش باشه تا شب که خسته میشه اونوقت شاید میلش بکشه منم ببره یه تبریکی به خانوادم بگم
خسته شدم دیگه واقعا نمیشکم
من اینجا که پست میزارم شماره موبایلم رو بقیه میبینن؟؟؟
لطفا کسی اگر تجربه ای در این زمینه داره منو راهنمایی کنه ممنون میشم
الان سرکارم خیلی تمرکز ندارم که درست و حسابی توضیح بدم
فقط اینو بگم اگر من کلا خانوادم رو ببوسم بزارم کنار اونوقت فکر کنم شوهرم کاملا راضی میشه
از طرف دیگه جوری وانمود میکنه که انگار هیچ مشکلی نیست و همه چی خوب پیش میره
اینجوری که واویلا دیگه ادم واقعاعذاب میکشه
عزیزم شوهرت وپرروکردی ازاول یعنی چی خودش محل نمیده به خانوادت ارزش قائل نمیشه بعدشمابایدهم محل بدی هم ارزش قائل بشی
همسر منم دقيقا اينجوريه
من بعد از ٥ سال ديگه كاملا اين رفتار برام عادي شده فقط بي احترامي ببينم تذكر ميدم
خانواده ما نيازي به داماد ندارن محتاجش نيستن كه پس مهم نيست هرچي هم به روش بياره ادم لج ميكنه
با حرص خوردنم چيزي درست نميشه
اشتباه ما زن ها اینکه یادمون ندادن از روز اول سنگ بنا رو کج نزاریم چون دوباره درست کردنش کار حضرت فیله متاسفانه اینجور جا افتاده که به دختر میگن عیب نداره تو کوتاه بیااا اون مرده اگه از روز اول یادمون میدادن براخودمون احترام قاعل بشیم و هرجور فقط همسر خواست نباشه بعدش اونم یاد میگرفت چیزی که عوض داره گله نداره عزیزم بیشتر زنای ایران همینن و تقصیر مادرامون و جامعه اس منم همینممم البته گاهی دیگه خیییلی لجم بگیره نمیرم البته توضیح نمیدم چرا نمیرم یه چیزی بهونه میکنم
خانواده منم نیازی به اینجور دامادها ندارن
اما ادم دلش میخواد گاهی دور هم با خاطر آروم جمع بشه
حسرت به دلمون موند یه دور همی بی دغدغه و راحت توی مناسبتا داشته باشیم
مگه ادم چندبار زندگی میکنه مگه پدرمادرامون چند تا دیگه عید رو قراره باشن یا حتی خودمون
به شوهرمم گفتم روزی میاد که توی این خونه های که الان اینقدر جشم انتظارمون هستن هیچکس نباشه و ....
