آیا بر روی دوستانش تأثیر می گذاشت ؟
بله، البته بیشتر دوستانش شخصیت های برجشته و خوبی بودند، اما احمدرضا سعی می کرد با هر قشری با هر تفکری ارتباط برقرار کند، و سعی می کرد با عمل خود روی آنها تأثیر بگذارد نه با نصیحت و صحبت کردنبهتر است بگویم بیشتر اهل سکوت بود و با عمل روی دیگران تأثیر می گذاشت.
دوستان و همکلاسی هایش بسیار او را دوست داشتند و به او احترام می گذاشتند، طوری که یکی از دوستانش که رشته ریاضی بود ، آنقدر تحت تأثیر رفتار احمدرضا قرار گرفته بود، که تغییر رشته داد و در رشته تجربی با احمدرضا کنکور داد.
آیا قبل از شهادتش مجروح شده بود؟
بله در اولین عملیاتی که شرکت کرد، یعنی عملیات رمضان در منطقه کوشک تیری به استخوان زانویش اصابت کرد و فرو رفت و تا پایان و هنگام شهادتش در سال ۶۵ هم همچنان در پایش باقی ماند.
اهل مطالعات غیر درسی هم بود؟
بله، کتاب زیاد مطالعه می کرد ، صحیفه سجادیه و کتابهای مختلف مذهبی را مطالعه می کرد.

با این اوصاف و فعالیت بالا و مطالعات غیردرسی پس کی درس می خواند؟
احمدرضا بسیار باهوش بود، سرکلاس دقت بالایی داشت، و بیشتر مطالب درسی خود را سرکلاس یاد می گرفت، در منزل هم مروری به آن داشت.
چرا رشته تجربی را انتخاب کرد؟
بدلیل خواست و علاقه ی پدرش، می گفت حالا که پدرم دوست دارد من در این رشته ادامه تحصیل بدهم و متخصص شوم، می خواهم دل پدرم را بدست آورم.
احمدرضا از کسب رتبه اول کنکور چطور باخبر شد؟
آن زمان ما تلفن نداشتیم، یکی از دوستان احمدرضا از شمال به منزل همسایه مان تماس گرفت، احمدرضا رفت و بعد از چند دقیقه برگشت، پرسیدم احمدرضا که بود؟ گفت: یکی از دوستانم بود ، پرسیدم: چکار داشت؟ گفت: هیچی، خبر قبول شدنم رادانشگاه داد، گفتم: چی؟ گفت: می گوید دانشگاه رتبه اول راکسب کرده ای!!!
باخوشحالی من و پدرش گفتیم : رتبه اول ؟؟ پس چرا خوشحال نیستی ؟
احمدرضا گفت: اتفاق خاصی نیفتاده است که بخواهم خوشحال شوم. در همان حال آستین ها را بالا زد وضو گرفت و رفت مسجد.
یادم هست با اینکه دانشگاه قبول شده بود، همراه عمو بزرگش می رفت بنّایی، می گفتم احمدرضا تو الان دانشگاه قبول شده ای، چه احتیاجی هست که به بنّایی بروی؟
می گفت : می خواهم ببینم کارگرها چقدر زحمت می کشند ، می خواهم سختی کارشان را لمس کنم
فکر می کنید علت اینکه احمدرضا اینقدر در دل جوانان کشور جای گرفته چیست؟
به نظر من علمِ همراه عملش او رادر بین دیگران عزیز و دیگران را شیفته ی خود کرده است. همیشه می گفت : باید انسان علم داشته باشد تا بتواند دین خود رانگه دارد.
با اینکه شهید احدی در لباس یک پزشک متخصص هم می توانست به مردم و کشور خود خدمت کند چرا در کنار دانشگاه جبهه رفتن را رها نکرد و به درس خود نپرداخت؟
همیشه می گفت: هر کس در هر مقامی که باشد باید از دین و مملکتش دفاع کند. مگر جان من بادیگران فرق می کند؟
من مال خدا هستم و تو هم باید رضا بای به رضای خدا، اگر هر مادری بخواهد بگوید بچه من به جبهه نرود پس چه کسی باید از مملکت و اسلام دفاع کند؟
احمدرضا حتی برای اینکه شهید بشود و به بهشت برود هم به جبهه نمی رفت ، تنها نیتش خدمت به اسلام بود.
شما بعنوان مادر کسی که با وجود داشتن رتبه یک کنکور حضور در جبهه از انجام تکلیف شرعی خود دست نکشید چه سخنی با جوانان امروز که تمام دغدغه شان کنکور دادن و کسب رتبه بهتر است دارید؟
دانشگاه رفتن خوب است، اما باید هدفمند باشد، اگر کسی بخاطر مدرک و شهرت به دانشگاه می رود فایده ای ندارد، احمدرضا و دوستانش از همه لحاظ جوانان برجسته ای بودند، این حرف من نیست که مادرش هستم، حرف اطرافیان و دوستان است، اما آنها با همه ی این اوصاف در آن زمان تکلیف اصلی خود را فراموش نکردند و در آن شرایط دفاع از اسلام و میهن اسلامی خود را حتی بر تحصیل علم و رسیدن به مدارج عالی ترجیح دادند، پس تکلیف مدار بودن بسیار مهم است.
هر کس هدف خدمت به جامعه و دین خود را در درس خواندن داشته باشد بسیار با ارزش است، مدرکی خوب است که برای رضای خدا باشد و از آن برای دین و کشورت استفاده کنی.
درباره ی کتاب حرمان هور که دستنوشته های شهید در آن جمع آوری شده است توضیحاتی بفرمایید؟
احمدرضا از زمانی که وارد انشگاه شد، شروع به نوشتن کرد، نوشته هایش که در دفترهایی جمع آوری شده بود، همگی در منزلی بودند که بهمراه چند تن از دوستان دیگرش از جمله شهید داریوش(رضا) ساکی در محله ی درکه تهران در آنجا زندگی می کرد.
پس از شهادتش دوستانش همه ی آنها را جمع کرده و برای ما آوردند، عده ای از دوستان وقتی دست نوشته هایش را دیدند، گفتند حیف است این دست نوشته ها را دیگران نخوانند، در ابتدا با هماهنگی سپاه بصورت دفترچه کوچکی به چاپ رسید، پس از مدتی آقای علیرضا کمری آمدند و درباره چاپ دست نوشته های های احمدرضا در قالب یک کتاب صحبت کردند و از ما خواستند تمام نوشته هایش را در اختیار ایشان بگذاریم که حاصل کار کتاب « حرمان هور » شد.

از شهادت احمدرضا بگویید، کی از شهادتش باخبر شدید؟
احمدرضا آخرین بار به نیت رفتن به دانشگاه از ما خداحافظی کرد و رفت، مدتی گذشت و دیدم خبری از احمدرضا نیست، وقتی با تهران و دوستانش تماس گرفتیم، گفتند اینجا نیامده.
پس از پیگیری متوجه شدیم که به جای دانشگاه به جبهه رفته است، مدتها خبری از او نداشتیم، پس از عملیات کربلای ۵ هم باز خبری از او و شهید اکبری نبود.
دو روز پیش از آوردن جنازه اش، خواب دیدم با یک ماشین نظامی آمد، اسلحه اش هم به دوشش بود، از او پرسیدم احمدرضا آمدی؟ گفت : بله مادر دیگر برگشتم.
گویا سال گذشته در پنجمین همایش ملی نخبگان شما بعنوان مادر یکی از شهدای شاخص و نخبه ی علمی دعوت شدید در سالن همایش کنفرانس اسلامی.لطف بفرمایید و توضیحاتی درباره آن مراسم بدهید؟
بله، سال گذشته از بنیاد ملی نخبگان جوان با ما تماس گرفتند و ما را به پنجمین همایش ملی نخبگان جوان دعوت کردند، در آن مراسم نخبگان علمی، و رتبه های برتر کنکور حضور داشتند، در این مراسم احمدرضا بعنوان شهید نخبه علمی معرفی شد و تندیس همایش و لوح یادبود را رئیس جمهور وقت به بنده دادند.
گفتم: شبى به مهدى، بردى دلم ز دستم
من منتظر براهت، شب تا سحر نشستم
گفتا:چکار بهتر از انتظار جانان
من راه وصل وصل خود را بر روى تو نبستم
گفتم: دلم ندارد بى تو قرار و آرام
من عقده ى دلم را امشب دگر گسستم
گفتا:حجاب وصلم باشد هواى نفست
گر نفس را شکستى، دستت رسد بدستم
گفتم: ببخش جرمم اى رحمت الهى
شرمنده تو بودم، شرمندهى تو هستم
گفتا: هزار نوبت از جرم تو گذشتم
پرونده ى تو دیدم، چشمان خود ببستم
گفتم: که »هاشمى« را جز تو کسى نباشد
چون تیر از کمان هر آشنا بجستم
گفتا: مباش نومید از خانهى امیدم
من کى دل محبّ شرمنده را شکستم؟
آیا تا بحال خواب احمدرضا را دیده اید؟
بله، هم خودم و هم اطرافیانم خواب ایشان را زیاد دیده ایم، یکی از شیرین ترین آنها این بود که مدتها برای سفر حج ثبت نام کرده بودم و منتظر بودم ببینم کی اسمم برای عزیمت به این سفر معنوی اعلام می شود، خاله ام یک روز صبح آمد و گفت همین روزها به شما خبر می دهند که اسمتان برای حج اعلام شده ، با تعجب به ایشان گفتم شما از کجا می دانید؟ گفت: دیشب خواب احمدرضا را دیدم، نامه ای به من داد و گفت این نامه ی حج مادرم است، فردای همان روز با من تماس گرفتند و گفتند که اسم شما در لیست حج امسال است.
به نظر شما در شرایط امروز جامعه باز هم کسانی می توانند مانند احمدرضا احدی و دوستان شهیدش باشند؟
در هر جامعه و در هر شرایطی می توان احمدرضا بود. درست است که شرایط جنگ تأثیرگذار بود بر روحیات جوانان آن زمان ، اما اگر هدف مقدس باشد ، در تمام زمانها می توان الگو شد و به اسلام و جامعه اسلامی خدمت کرد.
صحبت آخر شما با خانواده ها چیست؟
پدر و مادرها سعی کنند فرزندان خود را از کودکی در مسیر اسلام و قرآن سوق دهند، که قطعاً اگر قدم اول در ایم مسیر برداشته شود، فرزندانشان در همین مسیر ثابت قدم خواهند ماند.
سلام آبجی خادم شهدا 💚
صبحتون بخیر روزتون شـــــــاد 💚
انشاالله 100صلوات میفرستم 💚
اجرتون با ابا عبدالله الحسین علیه السلام 💚
☘️☘️☘️☘️☘️معرفی کتاب : ۱
«حرمان هور» دست نوشته هاي پزشك شهيد احمدرضا احدي
كتاب "حرمان هور" دست نوشته هاي پزشك شهيد" احمدرضا احدي "از دوران جنگ، به اهتمام عليرضا كمري، توسط انتشارات سوره مهر به چاپ رسيد.
كتاب "حرمان هور" دست نوشته هاي پزشك شهيد" احمدرضا احدي "از دوران جنگ، به اهتمام عليرضا كمري، توسط انتشارات سوره مهر به چاپ رسيد.اين كتاب كه از توليدات دفتر ادبيات و هنر مقاومت حوزه هنري است شامل دست نوشته ها و خاطرات شهيد احمدرضا احدي در دوران جنگ ايران و عراق مي شود كه اولين بار در سال67 منتشر شده اند.
احمد رضا احدي در آبان ماه سال 1345 خورشيدي در شهرستان اهواز در خانواده اي مذهبي و سنتي زاده شد. وي با شروع جنگ تحميلي همراه خانواده به زادگاه پدر و مادر خويش(ملاير) بازگشت. سال 64 در رشته پزشكي وارد دانشگاه شد. وي همزمان در اين دوران در جبهه هاي جنگ حضور داشت و در تمامي نبردها از نفرات فعال گردانها و دسته ها بود. در مدت 4 سال حضور در جبهه بارها مجروح شد و سرانجام در عمليات كربلاي 5 در اسفند ماه سال 65 به شهادت رسيد.
گفتني است تمام يادداشت هاي اين اثر در نوبت هاي متوالي در روزنامه اطلاعات به چاپ رسيده است.
بر اساس اين گزارش يادداشت هاي شهيد احدي انعكاس دهنده وقايعي در جبهه هاي جنگ ايران و عراق است كه در نوع خود بديع و دست نخورده است. ياددشت هايي از عمليات هاي مختلف، شهادت همرزمان ، خاطرات شخصي و ...
اين كتاب در232 صفحه، با قطع رقعي و ا قيمت 3 هزار تومان به چاپ رسيده است.
"حرمان هور" در گزوه كتابهاي نقره اي انتشارات سوره مهر قرار دارد.
عنوان : حرمان هور
موضوعات كتاب :زندگينامه داستاني
ناشر :تهران : سوره مهر
انواع كتاب :كتابخانه تخصصي
سال : 1387
☘️☘️☘️☘️☘️معرفی کتاب : ۲
به گزارش فضای مجازی دفاع پرس، انتشارات نارگل در صفحه‌اش در اینستاگرام، بخشی از متن کتاب بگو ببارد باران را منتشر کرد. این کتاب، نگاهی دارد به زندگی شهید احمدرضا احدی و آن را مرضیه نظرلو به نگارش در آورده است.
همه نشستید و به سمت خرم‌آباد حرکت کردید. نزدیکی‌های پل‌دختر زمین پوشیده از برف بود. چشمان‌تان برق زد، تا آن روز برف ندیده بودید. عمو ماشین را کنار جاده نگه داشت. با سرعت پایین پریدید و روی برف‌ها رفتید. ردّ کفش‌های‌تان روی زمینی که پانخورده بود، باقی می‌ماند. دست‌هایت را در برف کردی؛ سرد بود و سفید، اما هنوز حرارت غم اهواز در دلت بود، دانه‌های سپید خیلی زود آب شد .
☘️☘️☘️☘️☘️معرفی کتاب ادامه۲
«بگو ببارد باران» مستندی روایی از زندگی شهید "احمدرضا احدی" دانشجوی پزشکی دانشگاه شهید بهشتی اهل ملایر است که به قلم مرضیه نظرلو در ۱۲۰ صفحه توسط نشر نارگل به چاپ رسیده است.
در بخشی از این کتاب آمده است : توی مدرسه بعد از کلی کلنجار رفتن با خودت ، طاقتت تمام شد و بالاخره یک روز بدون اینکه به مادرت بگویی، ساکَت را برداشتی و با ماشین‌های معمولی ، راهی اهواز شدی . در اهواز به مقرّ شهید رجایی رفتی و از بین تمام اتاق‌ها به اتاقی رفتی که بچه‌ها قبل از عملیات رمضان آنجا ساکن بودند. روی دیوارهای اتاق پر از یادگاری بود ولی در آن میان، خطّ سبزی توجهت را جلب کرد. بیشتر دقت کردی ؛ نوشته بود "یادگاری برادران اعزامی از ملایر: موسوی گنبدی، اصلانی، نظری ، قهری..." دلت به کوشک پر کشید. هر نشانی از جنوب، رمضان، شب قدر و گمنامی، تو را به یاد محمد می‌انداخت. هاله‌ای از اشک در چشمانت نقش بست و یاد ایام در خاطرت مرور شد.
یک شب آنجا ماندی و برای اعزام به خط تقلّا کردی، اما فایده‌ای نداشت و مجبور شدی برگردی. در مسیر برگشت ، کاملاً اتفاقی پسردایی‌ات رضا را دیدی و با هم برگشتید. خیلی کم حرف می‌زدی. رضا علتش را پرسید، گفتی : «دوست داشتی در جبهه بمانی، اما قبولت نکرده‌اند.»
ساعت سه صبح به ملایر رسیدید. دیروقت بود. در داروخانۀ شبانه‌روزی امام ماندید تا آفتاب بزند. صبح که با رضا به خانه‌تان رفتید، وقتی پدرت در را باز کرد، یکّه خوردی. گفت که به خاطر ناراحتی قلبی زودتر بازنشسته شده و از اهواز برگشته است.
احمدرضا احدی در رشته ی علوم تجربی تحصیل کرد و در سال ۶۳ موفق به کسب دیپلم شد. در سال ۶۴ در کنکور سراسری تجربی رتبه اول را کسب کرده و در رشته ی پزشکی در دانشگاه شهید بهشتی تهران پذیرفته شد و در آن جا به ادامه ی تحصیل پرداخت.وی نخستین بار در سال ۶۱ به جبهه رفت و در عملیات رمضان شرکت کرد و در همین عملیات مجروح شد.احمد رضا احدی سرانجام در شب دوازدهم بهمن ماه سال ۶۵ به شهادت رسید و در آرامگاه عاشورای ملایر به خاک سپرده شد.
شهید احمد رضا احدی ، نفر اول کنکور رشته تجربی در سال ۱۳۶۴ ، آخرین وصیت خود را در چند جمله کوتاه خلاصه کرده است.
بسم الله الرحمن الرحیم ، فقط نگذارید حرف امام به زمین بماند همین
حدود یک ماه روزه قرض دارم تا برایم بگیرید و برایم از همگی حلالیت بخواهید ،والسلام ،کوچکترین سرباز امام زمان(عج) ، احمد رضا احدی
