داستان من با جوش های صورتم و تخمدان پلی کیستیک با تجربه هایی که کسب کردم

بچه ها یه قسمت رو تایپ کردم بقیه رو کم کم میذارم فقط باید یکم صبر کنین

مطمئنم به درد همه تون میخوره اول مینویسم بعد جواباتون رو نگا میکنم

بیا عزیزم اوضاعم بد بود فقط 😥😥

قسمت ۱

چند وقتیه میخوام داستان خودم با جوشای هورمونی رو بنویسم ولی انقد گرفتارم که وقت نمیکنم. دوس دارم هرکی درگیر جوش هست یکبار قصه منو بخونه شاید بدردش بخوره بخصوص جدیدا که به خاطر سبک زندگیمون این قضیه زیاد شده حتی اگه یکنفر استفاده بکنه برای من کافیه چون زکات علم نشر اون هست و خودم فک میکنم باید چیزی رو که در طی سال ها کسب کردم بهتون بگم. اینم بگم در طول این تاپیک اصلا قصد توهین به دکترهارو ندارم و مطمئنا پزشک های خوب و باسواد در کشور زیاد داریم که شاید من در مورد خودم باهاشون برخورد نکردم پس جبهه نگیرین.

سال ۹۱ بود و منم ۲۴ سالم بود توی اوج جوونی و زیبایی بودم و پوستم مث آینه صاف بود یادمه عروسی خواهرم بود و آرایشگره بهم گف تو پوستت کوچکترین کرم یا سفیدکننده لازم نداره خودمم تو آینه بخودم نگا میکردم باخودم میگفتم چقد پوست خوبی دارم. عروسی خواهرم تیر ماه بود. شهریور همون سال یهووووویی صورتم شروع کرد به جوش زدن اینو هم اضافه کنم قبلنم تک و توک جوش میزدم بخصوص رو بینی ولی خیلی کم بودن و زود میرفتن و اهمیتی نداشتن ولی اینبار جوشا بیشتر اطراف چانه و روی چانه و خط جویدن بودن. خیلی زیاد نبودن ولی ادامه دار درمیومدن منم رفتم داروخانه و به خانومه که اونجا بود قضیه رو گفتم اونم الکل کلیندامایسین با یه کرم دیگه داد. یادمه روزی چند بار اونارو میزدم و همش تو آینه خودمو چک میکردم 😒😒😒 هرکسی منو میدید میگف چت شده چرا انقد جوش زدی!!! تا اینکه یه روز خواهرم اومد خونمون بهم گف چندسال پیش که جوش میزده تهران رفته بود دکتر و بهش قرص داکسی سیکلین و تتراسیکلین داده بودن میگف توام اینارو بخور هرچند برا خود من زیاد اثر نکردن!!! منم همونروز رفتم داروخانه و کلی آنتی بیوتیک گرفتم و شروع کردم به خوردن. همون موقع ها مهرماه شد و رفتم دانشگاه با صورت داغوووون 😥😥 نمیدونم خوشبختانه یا بدبختانه روز اول مهر عموم فوت کرد و من دوباره از خابگاه اومدم خونه از یه طرف ناراحت بودم از طرفی خوشحال که مجبور نیست با این قیافه دوستامو ببینم!!! همون ده روز که خونه بود بشدت قرص میخوردم ولی جوشای گنده رو صورتم بیشتر و بیشتر میشدن یکی از جوشام دقیقا سمت راست صورتم حوالی چونه بود انقققققد بزرگ بود که برا خودش غولی شده بود. مامانم همش بهم میگف برگشتی دانشگاه برو دکتر. ده روز بعد که برگشتم دانشگاه رفتم دکتر پوست. اونموقع هیچی از جوش هورمونی و هورمون نمیدونستم و فک میکردم یه درمان معجزه آسا نجاتم میده!!! یادمه دکتر قرص آزیترومایسن داد با یه پماد فرانسوی به اسم کراکنیل که الانم میگم کرم عالی هستش با یه صابون و اسپیرونولاکتون ۱۰۰ روزی یدونه. از دکتر برگشتم و بعد از ۱۰ روز تغییرات رو تو صورتم دیدم. جوشا کم کم محو شدن و دوباره صورتم تمیز شد. همه تو خوابگاه میگفتن چیکار کردی به ما هم یاد بده منم خوشحال بودم که بالاخره درمان جادوییم پیدا شد تنها اتفاقی که افتاد ۱۵ روز زودتر پریود شدم و همه چی عالی بود.

اوضاع همینجوری خوب گذشت تا شد اردیبهشت ۹۲ که بازم جوشا کم کم سر و کله شون پیدا شد. یادمه دور قبلش که دکتر رفته بودم بهم گفته بود دوماه دیگه بیا و منم رفتم بهم قرص ضد بارداری داد ولی چون همه چی خوب بود نخوردم. اردیبهشت که همه چی دوباره بهم ریخت اولش فک کردم بخاطر تمام شدن کرم هام هست رفتم دوباره خریدمشون و مصرف کردم ولی هیچ تفاوتی ندیدم خودم سرخود دوز اسپیرونولاکتون رو بالا بردم و بیست روز با دوز ۲۰۰ میخوردم ولی هیچچچچی. امتحانای خرداد بود و من همچنان جوش میزدم و کلی آنتی بیوتیک میخوردم انقد زیاد که همش اسهال بودم. بعد امتحانای خرداد رفتیم تهران خونه خواهرم مهمون. یروز به خواهرم گفتم انقد صورتم از جوشا درد میکنه نمیتونم غذا بخورم خواهرم گف اینجوری نمیشه رفت از بهترین دکتر تهران نوبت گرفت و دوباره رفتیم دکتر

بچه ها هستین یا برا خودم مینویسم؟

به اونم میرسم یخورده صبر کن