دلم گرفته به هیچ کس نمیتونم حرف دلمو بگم نه خواهر نه مادر هیچ کدوم همراهم نیستن شوهرم که خودش مشکل برام درست کرده بچمم که کوچیکه نمیشه باهاش حرف زد دوستامم همشون سرگرم مشکلات خودشونن فقط خدا رو داشتم که اونم دیگه نگام نمیکنه خدا هم ندارم فقط میخوام برم بمیرم کاش یه ذره ایمانم نداشتم خودمو میکشتم ولی از عذاب اون دنیا و بی مادر شدن بچم میترسم دلم پره از همه