نه عزیزم مگه فقط با فوت شدن کسی اون عزیز رو میشه از دست داد ؟ دردناک ترش وجود داره؟ دوری از مادری که بدترین بیماری دنیا رو گرفته بیشتر وقتها حال منو شبیه حال الان شما میکنه مادری که زنده اس هنوز ولی دیگه تا آ خر دنیا نه میبینمش نه صداش رو میشنوم نه اصلا میدونه من کی ام؟ خیلی سخته
منم مجردم پدر من جانباز جنگ بود چهار سال اسیر بود بر اثر صدمات جنگ کلیه ها و قلبش اسیب دیده بود کم کم دیالیزی شد چهار سال دیالیز کرد بر اثر دیالیز نارسایی قلبی گرفت عمل قلب باز کرد دریچه های قلبش عوض کرد بعد ۲۰ روز سالم و سرحال اومد خونه دو سه روز بعد یهو از محل فیستول دیالیزش که تو دستش بود مثل چی خون میومد بردیمش بیمارستان گفتن خونش خیلی رقیق شده بردنش ای سی یو اونجا معلوم نیست چکارش کردن که یهو زرد شد کبدش از کار افتاد بعدم ایست قلبی یک بار احیاش کردن یک هفته تو کما بود بعد یک هفته روز قبل اربعین ایست قلبی کرد و من بدبخت شدم
ببین گذر زمان مثل یک سرپوش میاد رو زخمت با اندک تلنگری سرباز میکنه روزهای عید روز پدر ماه رمضون وسفره های افطار بی پدر همه و همه مهمونی هایی که همه اعضای خانواده اشون کامل جز تو داغ ات تازه میکنه ولی من همیشه میگم خدایا شکر اگر پدرم گرفتی مادر باز هست اون ازم نگیر نفسم با نفس مادرم میاد و میره خواهر برادر هم دارم درد از دست دادن پدر هیچ وقت کهنه نمیشه فقط تو یاد میگیری چطوری صبر کنی
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
